และนั่นทำให้ฉันรู้สึกเจ็บหัวใจแปลกๆ จากที่ลุกขึ้นเกาะกระจกร้านเป็นตุ๊กแกจำต้องค่อยๆ ไหลตัวลงนั่งที่เก้าอี้ตามเดิม เดินควงกับผู้หญิงที่อยากควง แต่หนึ่งในนั้นไม่ได้มีฉันอยู่เลยสินะ
“ม่านฟ้า” เสียงนุ่มหูดังขึ้นเรียกสายตาของฉันให้มองคนตรงหน้า ใบหน้าหล่อเหลาคมเรียว รอยยิ้มฉีกว้างจนเห็นฟันสีขาวเรียงสวยงาม ใบหูทั้งสองข้างติดต่างหูเงินดำปะปนกันไป สวมเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมลงมาจนเห็นแผงอกแข็งแรง โน้มตัวลงมาเอามือจิ้มหน้าผากจนเรียกสติฉัน “จ้องแบบนี้ กินพี่เลยไหม?”
“พะ พี่พาย!”
“เด็กโง่เอ๋ย กว่าจะนึกชื่อพี่ได้นะ” ฉันฉีกยิ้มจนพี่พายยิ้มมุมปากก่อนจะนั่งลงเคียงข้างฉันเท้าคางพลางชี้นิ้วไปตามใบหน้าของฉัน “น่ารักขึ้นมากกว่าเดิมปะเนี่ย”
“โธ่พี่พาย เจอสาวใครเขาให้ชมกันแบบนี้คะ ต้องบอกว่าม่านน่ารักมากๆ สิคะ”
“อ่า โอเค ขอโทษครับ”
พี่พายคือเพื่อนของพี่ทิศเหนือ เอาจริงเราสามคนมีฉัน พี่ทิศเหนือและพี่พาย เรา
