“แฟนตาคราม” “จริงเหรอครับ นี่สงครามมีแฟนแล้วเหรอ” ดูเหมือนทุกคนจะตกใจกับการที่พี่สงครามมีแฟนอย่างมากเลยนะ แต่ร่างสูงกลับไม่สนใจยกมือไหว้ทุกคนและขึ้นรถโดยไม่รอฉันเลย จึงหันไปกราบลาทุกคน “ม่านไปก่อนนะคะ แล้วม่านจะมาหานะคะ” โบกมือให้กับทุกคนและรีบขึ้นรถมา พี่สงครามก็ขับออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำเดียวจนฉันเอนใบหน้ามองเขาซึ่งพี่สงครามก็ขับไม่ถึงไหนจึงแวะจอดรถข้างทาง “รีบหรือเปล่า?” “ไม่ค่ะ พี่สงครามจะทำอะไรเหรอ” “ขอสูบบุหรี่แปบ อยู่ที่บ้านป้าเจนไม่ให้สูบ อยาก...” หันมามองฉันเป็นเชิงขอไปที แต่ฉันก็ทำได้เพียงพยักหน้ารับ เมื่อพี่สงครามลดกระจกลง หยิบบุหรี่เข้าปากและจุดไฟพร้อม พ่นควันลอยออกไปด้านนอกซึ่งเป็นทางที่รถวิ่งไม่เยอะเท่าไหร่นัก ฉันจึงนั่งพิงเบาะรอเขาสูบบุหรี่ “ป้าเจนไม่เคยยิ้ม หัวเราะเท่านี้มาก่อน” “คะ?” เอียงคอมองใบหน้าหล่อเหลาที่หันมา “เธอทำให้ป้าเจนหัวเราะได้ เก่งนะ” พอได้ฟังแบบนั้นจ