“อยู่กับม่านนะคะ ม่านอยากอยู่กับพี่สงคราม” เงยหน้ามองผมด้วยสีหน้าออดอ้อนจนใจเต้นแรง เธอคงรู้ตัวเองดีสินะว่าไอ้การทำหน้าทำตาแบบนี้ มันทำให้ใจของคนหวั่นไหวได้ไม่มากก็น้อย และผมคือหนึ่งในนั้น
โคตรอันตรายเลยไอ้สงคราม! แบบนี้จะอดใจตัวเองได้ไหม ถามจริง
“แล้วพ่อ เพื่อนกับ... ผู้ชายคนนั้นล่ะ”
“หมายถึงพี่พายเหรอคะ?” พยักหน้ารับจนม่านฟ้ายิ้มอ่อน “พี่พายเป็นเพื่อนกับพี่ทิศเหนือค่ะ เราสามคนเคยอยู่บ้านติดกัน เป็นเพื่อนเล่นกัน เป็นเหมือนพี่น้องกันค่ะ แต่พี่พายย้ายบ้านไปอยู่เมืองนอกเพิ่งจะกลับมาได้สักพักเพื่อมาดูแลกิจการโชว์รูมรถของครอบครัว”
“เขาเจอเธอเหรอ ตอนนั้นที่เปียกฝน” ม่านฟ้าถูไถใบหน้าลงกับอกของผม ราวกับบอกให้รู้ว่าถูกอย่างที่ผมคิด “ให้ฉันอยู่ แล้วพ่อกับเพื่อนล่ะ โดยเฉพาะพ่อ”
“ม่านไม่รู้ ช่วงนี้พ่อทำงานหนักด้วย ม่านไม่มั่นใจค่ะว่าพ่อจะมาตอนไหน” เงยหน้าสบตากับผม “ส่วนยี่หวา ม่านก็ไม่รู้แต่...
