ด้านมอสหลังจากที่รับสายด่วนจากโรงพยาบาลแล้วนั้น ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับแต่งตัวออกไปโรงพยาบาล
“เชอเนม เธอนอนคนเดียวได้ใช่ไหม” เสียงทุ่มเอ่ยกับคนตัวเล็กด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“ได้ค่ะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ” เธอถามเขาด้วยความเป็นห่วงเพราะดูจากสีหน้าแล้ว ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน
“เพื่อนฉันประสบอุบัติเหตุ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล ฉันต้องรีบไป เพราะเขาไม่มีใคร” มอสเอ่ยมาเช่นนั้น คนตัวเล็กถึงกับตกใจ ทำหน้าไม่ถูก
“ฉันนอนคนเดียวได้ค่ะ”
“ถ้าดึกมาก คืนนี้ฉันอาจจะค้างที่บ้านใหญ่” เพราะโรงพยาบาลและคฤหาสน์หลังใหญ่ของมารดานั้นทางเดียวกัน
“พี่มอสไม่ต้องเป็นห่วง ฉันอยู่คนเดียวได้ พี่ไปเถอะ” เสียงหวานเอ่ยตอบ
“กู๊ดไนท์ ยัยเด็กดื้อของฉัน” เอ่ยจบก่อนออกจากบ้าน มอสก็ไม่ลืมประทับจูบลงที่หน้าผากเรียวเล็ก
“ขับรถดีๆ นะคะ” เชอเนมหันมาฉีกยิ้มหวานให้เขา
ด้านมอสหลังจากที่รับสายไข่มุกเพื่อนสนิทของพิชชี่
