อันตรายรักวิศวะ

เรื่องราวทุกอย่างมันเกิดขึ้นในคืนนั้น… หากไม่มีคืนนั้น เธอคงไม่ต้องหมั้นกับเขา ‘ลูคัส’ ผู้ชายร้ายกาจที่หลอกล่อให้เธอติดกับดัก ไม่คิดเลยว่าการมีอะไรกับเขาเพียงแค่ครั้งเดียว มันจะกลายเป็นตัวผูกมัดเธอและเขาเอาไว้ด้วยการ ‘หมั้น’ ในวันที่เขาขอถอนหมั้นเธอควรดีใจ ทว่ามันกลับกลายเป็นยิ่งทำให้ทุกข์ใจ เธอไม่ได้รักผู้ชายคนนั้น แต่กลับต้องมาคุกเข่าขอร้องไม่ให้เขา…ถอนหมั้นตัวเอง “อ้าขาให้ฉันเอาเหมือนคืนนั้นอีกสิ เผื่อฉันจะเปลี่ยนใจ ไม่ถอนหมั้นกับเธอ” นั่นแหละคือคำตอบของเขาหลังจากเธอขอร้องไม่ให้ถอนหมั้น นั่งก้มหน้ากัดฟันแน่น ไม่ได้โกรธกับข้อเสนอ แต่นึกสมเพชตัวเองต่างหากที่ต้องทำอะไรไร้ศักดิ์ศรีแบบนี้ “…” “ถ้าไม่อยากทำ ประตูอยู่ตรงนั้น เดินออกไปได้เลย” พอเขาพูดจบก็ยกน้ำสีเหลืองพันอำพันขึ้นมากระดกดื่ม ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองลำคอแกร่งที่กำลังกลืนน้ำเมาอึกแล้วอึกเล่า สิ่งที่ลูคัสกำลังดื่ม มันอันตรายพอๆ กับตัวเขาเลยแหละ… “ถะ…ถ้าฉันยอม นาย…นายจะไม่ถอนหมั้นใช่ไหม” ริมฝีปากหยักได้รูปแสยะยิ้ม ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงไปหาคนตรงหน้าพร้อมกับเชยเรียวคางขึ้นเล็กน้อยให้มองหน้าตัวเอง ทั้งคู่สบตากัน “อยากแต่งงานกับฉันจนใจจะขาดขนาดนั้นเลยหรือไง” “อึก!” มือที่เชยคางเรียวเปลี่ยนเป็นบีบแก้มขาวแน่นจนพานทำให้หญิงสาวแสดงสีหน้าทรมานด้วยความเจ็บปวด มือเรียวเล็กเลื่อนขึ้นมาพยายามแกะมือลูคัสออก “หึ จะว่าไปเธอก็น่าสนใจดีเหมือนกันนะ น่าเก็บเอาไว้เป็นของเล่นแก้เหงา เบื่อเมื่อไหร่แล้วค่อยเขี่ยทิ้ง” ยิ่งเขามองเธอเป็นเพียง ‘ของเล่น’ มันยิ่งตอกย้ำว่าเธอไร้ศักดิ์ศรีมากแค่ไหน ผู้หญิงอย่างเธอมีชาติตระกูล มีหน้าตามีตาในสังคม ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งต้องกลายมาเป็นของเล่นของผู้ชายร้ายกาจคนนี้ ครั้งหนึ่งเคยเป็นฝ่ายเลือกผู้ชายเข้ามาในชีวิต แต่ทว่าครั้งนี้…แค่คิดยังทำไม่ได้ “ถอดเสื้อผ้าออก” “…” เป็นสี่คำทรงพลังที่ทำหัวใจเธอเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งได้ง่ายดาย อยากร้องไห้ออกมา แต่สถานการณ์บีบบังคับให้ต้องกลั้นเอาไว้ สายตาคมเข้มมองคนตรงหน้าที่กำลังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก เนินอกขาวเนียนกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาให้ตื่นตัว ระหว่างมองพลางยกน้ำสีเหลืองอำพันกระดกดื่ม ริมฝีปากแสยะยิ้มพอใจ “อ้าขาออก” คนตรงหน้าทำตามคำสั่งของลูคัส เรียวขาสวยค่อยๆ อ้าออกเผยให้เห็นกุหลาบงามเนียนกริบไร้ขนปกคลุม ทุกอย่างยังคงดูสวยงามไม่ต่างจากคืนนั้น หัวใจกระตุกวูบเมื่อเห็นบางอย่างที่ลูคัสหยิบออกมา คืนนั้นเขาใช้สิ่งนี้กับตรงนั้นของเธอ แค่เห็นก็อยากพอแค่นี้แล้ว ยังคงจดจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี มันทรมานแล้วก็…ทรมาน ครื้นน! เสียงของเล่นเซ็กซ์ในมือลูคัสทำงาน ชายหนุ่มหยดน้ำลายลงแล้วจ่อไปยังกายสาวคนตัวเล็ก เพียงแค่เริ่มสัมผัสจุดอ่อนไหว เสียงครางก็ทำงานเองโดยอัตโนมัติ เช่นเดียวกับร่างกายที่สั่นระริกเพราะสิ่งของในมือผู้ชายร้ายกาจ “อึก! อ๊า! มะ…ไม่เอาแบบนี้..” “ถ้าเธอหุบขา ฉันจะยัดมันเข้าไปข้างในตัวเธอ” “อ๊ะ อ๊า~” เธอพยายามไม่หุบขาเข้าหากันแม้มันกำลังสร้างความทรมานให้มากแค่ไหนก็ตาม เขากดสิ่งนั้นลงมาตรงจุดรับความรู้สึกแรงขึ้น เธอนั่งอ้าขาตัวสั่นเกร็งด้วยความทรมาน “พะ…พอแล้วอึก!” “ฉันชอบสีหน้าเธอตอนนี้มากเลยรู้ไหม ขอถ่ายเก็บไว้หน่อยแล้วกัน” “มะ…ไม่..” เธอยกมือขึ้นมาบังกล้องจากโทรศัพท์ของลูคัส แต่ไม่วายถูกเขาปัดออกอย่างไร้เยื่อไย เธอเบือนใบหน้าไปทางอื่น ยิ่งเขาทำแบบนั้น มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกสมเพชตัวเอง “อ๊ะ ยะ…อย่าใส่เข้ามา!” “หน้าที่เธอคืออ้าขาให้ฉันเล่นกับร่างกายของเธอ อย่าลืมสิ ว่าเธอมาหาฉันเพราะอะไร” “อึก อ๊ะ~” เธอกัดนิ้วมือตัวเองเพื่อระบายความรู้สึกต่างๆ ที่ประเดประดังเข้ามาเล่นงาน “ถ้าไม่อยากให้ฉันถอนหมั้น ก็ต้องเป็นของเล่นที่เชื่อฟังเจ้าของ…เข้าใจหรือเปล่า” “อึก..” ร่างกายสั่นเกร็งเมื่อเขากดของเล่นในมือลงมาแรงกว่าเดิม “ถามว่าเข้าใจไหม” “อ๊ะ! อึก! ขะ…เข้าใจแล้ว..” ลูคัสแสยะยิ้มเมื่อได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจ คืนนั้นจะได้เป็นครั้งสุดท้ายที่เจอกันอยู่แล้วเชียว สงสัยเขาและเธอมีบุญร่วมกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน เลยไม่หลุดพ้นจากกันเสียที…