“น้องโดมของมึงนี่ยังคุยกันอยู่ป้ะ” ลูกหมีถามขึ้นมาขณะที่กำลังกินอาหารมื้อกลางวันกันที่โรงอาหาร น้องโดมที่ลูกหมีถามถึงเราคุยกันตั้งแต่ยังไม่เปิดเทอมที่แล้วนู่นเลย ซึ่งก็ถือว่าคุยกันมานานหลายเดือนเลยแหละ
“ไม่ค่อยคุยอะ” ฉันคีบลูกชิ้นเข้าปากหลังจากที่ตอบ เคี้ยวจนละเอียดแล้วถึงพูดต่อ “คุยกันแต่เรื่องซีรีส์เท่านั้น ถ้าช่วงไหนไม่ได้ดูก็ไม่ได้คุย”
“แล้วไม่เท?”
“เทไมอะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนเม้าท์ซีรีส์” ไม่เห็นมีความจำเป็นอะไรจะต้องเท ฉันไม่ได้สนใจชีวิตส่วนตัวของเขาเลยด้วยซ้ำ จะมีแฟนหรือไม่มี ฉันแค่ให้เงินเขาไปจ่ายค่าแอปรายเดือนไว้ดูซีรีส์กับฉันแค่นั้นแหละ
“เห็นในเฟซน้องโดมมีสาวมาเมนต์ น่าจะเพิ่งคบกัน ถ้าแอลยังคุยอยู่ แฟนเขาอาจจะเข้าใจผิดได้” ใบบัวบอก ฉันว่าแล้วเชียว ถามกันด้วยสีหน้าและน้ำเสียงแบบนี้จะต้องไปรู้ไปเห็นอะไรมา
ฉันพยักหน้ารับเข้าใจในสิ่งที่เพื่อนบอก เอาสมาร์ตโฟนมากดบล็อกทุกช่องทางการ
