ความสุขที่กำลังจะเลือนหายไป # 3

1263 Words

รอไม่นานอาหารก็พร้อมบนโต๊ะ แป้งหอมตั้งหน้าตั้งตากินอย่างหิวโซ “ค่อย ๆ กินสิคะเบบี๋ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้ค่ะ” “แป้งหอมหิว ไส้จะขนาดอยู่แล้วค่ะ พี่ลูซถ้าแป้งหอมท้องจะทำยังไงคะ พี่ลูซไม่เคยป้องกัน ถึงแป้งหอมจะกินยาคุม แต่แป้งหอมไม่แน่ใจว่ามันจะป้องกันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์” เธอพูดกับเขาอย่างกังวลใจ “ท้องก็ดีสิค่ะ พี่อยากมีลูกกับแป้งหอม” “พี่ลูซแป้งหอมจริงจังนะคะ เราเพิ่งรู้จักกันไม่นาน พี่ลูซแน่ใจได้ยังไงว่าพี่พร้อมจะเป็นพ่อคน การมีลูกไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ นะคะ” แป้งหอมย้ำกับเขาอีกครั้งหากตอนนี้เธอมีลูก มันจะเป็นยังไงนะ “เบบี๋พี่รู้ว่าความต้องการของพี่คืออะไร เวลาไม่สามารถตัดสินว่าช้าหรือเร็ว พี่พร้อมแล้ว พี่มีทุกอย่างมีลูกพร้อมกันสิบคนยังเลี้ยงไหวเลย” ลูเซียโน่บอกเธอพร้อมจับมือขึ้นมาจุมพิตเบา ๆ “แป้งหอมไม่พูดกับพี่ลูซแล้วค่ะ” เธอค้อนเขาอย่างงอน ที่เขาไม่ยอมรับฟังเหตุผลที่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD