SIBOL NG PAGSINTA

midnighthades©2022 ------ Chapter 1: The Beginning Aevan Josuel POV "Josuel! Saan ka magka-college?" Agarang tanong ni Hayzen habang hingal na hingal. "Puta ka beh, ang bilis mo namang dumating dito. Pero to answer your question, hindi ko pa alam Hayzen, Wala pa namang desisyon si nanay tungkol diyan. Siguro sa ISU nalang ako, ikaw ba?" Sagot ko "Ganun ba?, baka dun na rin ako para parehas parin tayo. Nga pala nakuha mo naba requirements mo? Baka mahuli ka na naman sa enrollment sa mga Scholarship program ng mga Agencies and LGU's" "Nakuha ko na lahat, Sa Lunes na agad ako magsisimulang gumayak papunta sa mga pwedeng pag-applyan ng Scholarship" Ani ko "Sige, sasabay na akosayo bukas para sabay tayong makapag-apply lahat. Mauuna na ako at baka hinahanap na ako ni Mang Eddy" Pagpapaalam niya saakin "Sige, hintayin mo nalang ako sa tapat ng mall para sabay tayo" ani ko pabalik Hindi lingid sa mga kaibigan ko ang buhay na meron kami, Hindi kami isang kahig isang tuka at hindi rin kami isang mayaman, siguro sakto lang. Kakatapos ko lang grumaduate bilang Honor Student at Scholar sa Saint Apollo National High School at balak ko na ring mag-apply bukas sa mga College rito, Bumyahe ako sa Bulacan papunta rito sa Isabela upang ipagpatuloy ko ang aking pag-aaral dahil dito kami lumipat. Mas nauna na kasing bumyahe sina mama't papa at mga kapatid ko rito sa Isabela bago kasi tinapos ko pa ang Graduation namin I am the typical boy who has a dream, a high one. Gusto ko kasing makapasok sa isang school for me to satisfied my thirsty for my study, ang paniniwala ko kasi ay kung mas mataas ang antas ng school ay mataas din ang rate ng educational system dito. Pasakay na ako sa Jeepney ng may mahagip akong isang bulto na siyang nagpatigil sa akin sa paglalakad ngunit agad ding natigil nang magsalita si Manong. " Iho, Sasakay pa o hindi na?" Tanong ng Driver " Ahh... Sasakay papo hehe" Nahihiya kong ani, Bakit ganoon na lamang ang reaksyon ng sarili ko sa Stranger na 'yon? Pagkadating na pagkadating ko sa Isabela ay siyang pagsalubong ng aking pamilya upang Batihin ako, Hindi ko ineexpect na may magbabago na rito saamin. Maganda na rin ang bahay at mukhang renovated na, Saan kaya kumuha sina mama ng pera? Pero bago pa ma-occupy ng ibang bagay ang isip ko ay sinira na ito sa isang tinig na labis kong namiss. "Congrats Kuya" Ani ng bunso kong kapatid na so Aedrian "Maraming Salamat Drian, Halika nga rito, Payakap nga si ate" Agaran naman siyang lumapit at aking niyapos ng isang mahigpit na yakap, Ilang taon din kaming hindi nagkita dahil na rin sa kamahalan ng pamasahe. "Sobrang namiss kita, Alam mo ba 'yon?" Nakangiti kong ani sakanya "Ako rin po Kuya sobrang namiss kita" "Kamusta naman ang paga-aral mo? Nagagawa mo ba ng maayos? Nahihirapan kaba?" Tanong ko sakanya "Nagagawa ko naman po ng maayos kuya, Sa Trigo lang ako nahihirapan kasi hindi ko masyadong maintindihan" sagot naman nito saakin. Bigla akong humagikgik kasi pareho kami ng Kahinaan, Mathematics din kasi ang isa sa mga kahinaan ko noon pero nakakaya ko namang sagutan dahil meron namang Procedure at nalilintanya naman ng maayos ang mga gagawin para makuha ang tamang sagot "Sige, tuturuan kita mamayang gabi" "Salamat Kuya, you're the best!" ---- Pagkatapos ng mumunting selebrasyon dito sa bahay ay saka ako umakyat sa aking silid para magpahinga, Sobrang na-overwhelm at the same time napagod dahil na rin siguro 'to sa mga nagawa. "Kuya, Tutulungan mo ako ngayon diba?" Turan ng aking kapatid "Ayy, oo nga pala. Sige anong subject na nga ba ulit?" "Math Kuya, About sa fractions at Trigonometry lang" Nakangiti niyang Ani. "Sige, Maupo ka rito at tuturuan kita" Habang nangtuturo ay hindi ko maitago ang sisidlan na saya ng pakiramdam dahil alam kong makakaya kong i-secure ang kinabukasan ng kapatid ko kapag nakapagtapos na ako, Hindi pa man sa Kolehiyo pero alam kong malapit na 'yon. "Maraming salamat kuya, Ayos 'to alam kong may makukuha na ako ngayon hehe" Turan ng aking kapatid, Pero bago ako makalimutan ay binigay ko na sakanya ang gift na matagal-tagal ko ring pinag-ipunan. "Oh eto, Cellphone. Ingatan mo ito dahil medyo may kamahalan ito at pinag-ipunan ko pa 'to" Nakangiti kong ani sakanya, alam ko kasing kailangan na kailangan niya ito dahil incoming Grade 7 na siya at para na rin palagi ko silang makausap. "Talaga Kuya?! Akin na 'to! Salamat. Hindi na ako mahihirapan sa mga Announcement na binibigay ng teacher ko para sa mga subject namin" Mahaba niyang Lintanya Masarap pala sa pakiramdam na kahit sa maliit na bagay ay napapangiti ko ang aking kapatid na para bang isang achievement na matulungan siya sa kanyang pag-aaral. "Oh siya sige, Pumaroon kana at matulog maaga kapa bukas para sa Eskwela mo" "Sige kuya, Goodnight!" Bago ako nahiga ay ginawa ko muna ang routine ko bago ako matulog, Pero bigla bigla nalang akong nagulat ng biglang mag-appear ang mukha ng nakita ko kanina habang pauwi ako rito sa Isabela. Matipuno, Matangkad, Gwapo, Swabe ang galawan pero hindi ko alam kung kaaya-aya rin ba ang Ugali. "Erase! Erase! Erase!" sabi ko sa sarili, Para na akong mababaliw nang dahil sa Lalaking 'yon. "Makatulog na nga, Hindi ko naman kilala 'yon bakit ko iniisip" Ani ko sa sarili ko, matapos kong mahimasmasan sa mukha ng lalaking iyon. Hanggang sa dalawin ako ng antok ay hindi parin maalis ang mukha ng lalaking iyon. KINABUKASAN ay maaga akong nagising dahil tutulungan ko si Nanay para sa mga ibebenta niya ngayon, Isa kasi sa pinagkukunan ni nanay ng pantustos noon sa pag-aaral ko ay ang pagtitinda ng mga kakanin at mga ulam sa tabi ng paaralan ni Aedrian na naging paaralan ko rin. Tinulungan ko na rin siyang magbuhat ng kanyang paninda papuntang paaralan, Umalma siya noong una pero dahil sa mapursigi ako ay wala siyang nagawa at hinayaan akong samahan siya roon. "Oh Aevan bago ko makalimutan ay tutal nandito kana ay ikaw na mismo ang magbantay rito at paparoon ako sa Palengke at may kukunin ako sa isa sa mga Supplier natin ng mga malagkit at mga asukal" Ani ni nanay, Napakamot nalang ako sa ulo ko dahil iba ang balak ko kaya sumama ako rito. "Sige po Inay, Agahan niyo po ang pagbabalik dito at pupunta rin po kasi akong plaza para kitain 'yong kakilala ko rin galing Manila" " Oh siya, Mauuna na ako. Aevan kilala kita. " Banta ni nanay. Humalakhak naman ako dahil naalala ko yung isang araw na naubos iyong panindan namin pero kulang iyong kita, Kinurot ako noon pero hindi naman gaaanong masakit kasi alam ni nanay kung paano kami disiplinahing mga anak niya. " Sige po Inay " ---- Sa kalagitnaan ng aking pagtitinda ng mga paninda ay ang pagdating ni Nanay na siyang kinagalak ko dahil makakapunta na rin ako sa Plaza, Alam kong inip na inip na ang bruhildang iyon. "Oh Aevan, Magtungo kana sa Plaza at ako na rito. Maraming salamat at nakatinda ka na rin sa wakas na hindi kulang kulang ang kita" Pagbibirong ani ni nanay When we are in Bulacan ay lagi kasing kulang ang tinda not just because i am not capable on computing and calculating but because of the stray kids na laging dumadaan, I gave them the foods that our stall has to offer to satisfied their hunger. Mahina kasi ang loob ko sa mga bata. "Si Nanay naman" " Nagbibiro lamang ako, Sige pumaroon kana at baka mahuli kapa lalo " "Sige 'nay, Daan muna ako sa bahay at magpapalit pa ako " Dumaan muna ako sa bahay para magpalit tsaka ako dumiretso sa plaza na siyang lugar kung saan kami magkikitan ni Hayzen. Pagkadating ko sa Plaza ay isang kurot ang bumungad saakin na siyang naging dahilan upang pagtinginan ako ng mga tao. "Aray ko naman Bff" Nagmamaktol kong ani sakanya "Bruha ka ilang oras na ako ritong naghihintay ngayon ka lang nagpakita" Nagmamaktol niya ring ani pabalik "Pasensya na Bff tinulungan ko kasi si nanay sa pagtitinda sa may malapit sa paaralan" "Oh siya sige, Halika na't baka mahuli pa tayo " Pupunta kasi kami ngayon sa may Palengke para mamili ng gagamitin namin para sa susunod na pasukan, parehas kasi kaming lumuwas dito sa Isabela para sa pag-aaral namin. Ewan ko ba r'yan kay Hayzen maganda naman ang buhay niya sa Bulacan pero mas pinipili niyang sumama saakin, nakatira siya right now the katabi naming street or barangay or what they call it which is District I while we're in Turayong. Pupunta rin kami sa ISU sa lunes upang mag-take ng exam dahil 'yon ang Schedule na binigay saamin. Bago kami nagkahiwalay ay dumaan muna kami sa SM upang magpalamig at bumili ng Milktea, we don't know why we're so addict with this but nakasanayan na namin. Its not being to maarte but its our habit na twice a week kami dapat uminom ng ganito. to be continued....