“นายคิดดีแล้วใช่ไหมครับที่ให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่นี่”
“อืม”
“ปกตินายไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่ นายไม่กลัวว่าสักวันเธอจะหักหลังเหรอครับ”
“หักหลังก็แค่่ฆ่าทิ้ง” เขาบอกเรียวตะเสียงเรียบ พลางยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มอย่างใจเย็น ใครก็ตามที่กล้าหักหลังเขา โทษสถานเดียวของคนกลุ่มนั้นก็คือ… ตาย
“เรื่องที่กูให้จัดการถึงไหนแล้ว”
“หาตัวเจอแล้วครับ แต่ไม่รู้ว่ามันจะยอมรับงานนี้ไหม”
“ไปทำให้มันรับงานนี้ให้ได้”
“หรือถ้ามันจำเป็นจริงๆ ก็ใช้จุดอ่อนของมัน”
“ทำไมนายไม่หาคนใหม่ที่พร้อมรับงานนี้” ไม่เข้าใจเหตุผลของเจ้านาย ทำไมถึงอยากให้ ‘คราม’ ทำงานนี้ ปกติไม่เคยตามง้อใครให้มาทำงานด้วย ผิดกับคนนี้โดยสิ้นเชิง
เสนอเงินไปให้ไปจำนวนหนึ่งก็ไม่เอา พอให้เสนอเงินที่ต้องการก็ไม่เอา สู้ไปจ้างคนอื่นที่พร้อมทำแทนไม่ดีกว่าหรือ
“คนที่พร้อมทำงานให้กูน่ะมีเยอะก็จริง แต่มันก็ง่ายต่อการที่โดนศัตรูซื้อตัวไปเหมือนกั
