Chapter 8

1383 Words

นิชา.... เราสามคนนั่งเล่นกันอยู่ในห้องที่ฉันจะต้องนอนในคืนนี้ นี่ก็เวลา 4ทุ่มแล้วคุณแม่ชักจะเริ่มง่วงแล้วหละ ฉันนั่งอยู่ข้างๆป๋าธัญเขาจับมือฉันไว้ตลอดเวลาคุณแม่คือแบบไม่สนใจฉันเลยสักนิดเดียวอ่ะ ดูละครไปทำท่าทางอินไปดูท่านจะมีความสุขมากเลย ฮ้าววววว "ง่ววจังเลยนอนกันดีมั้ย" คุณแม่หันมามองเราสองคน ป๋าธัญพยักหน้ายิ้มทันทีจนออกนอกหน้า หึ ฉันรู้แหละว่าเชามีแผนจะเนียนมานอนกับฉันแต่เสียใจนะพอดีว่าฉันรู้ทัน "ดีครับผมก็ง่วง งั้นผมไปส่งคุณแม่ที่ห้องนะครับ" ป๋าธีมรีบพยุงแม่ของตัวเองให้ลุกขึ้นแต่คุณแม่ดึงแขนเขาไว้ก่อน "เราอ่ะออกไปคืนนี้แม่จะนอนกับหนูนิชา" ป๋าธัญอ้าปากค้างอย่างตกใจก่อนจะหันมามองหน้าฉันเหมือนต้องการคำตอบ ฉันพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะมองสบตากับคุณแม่แล้วหัวเราะออกมา ว่าแล้วเชียวว่าต้องมีแผนจริงๆ ดีนะฉันขอให้คุณแม่มานอนด้วยซะก่อนไม่อย่างงั้นละก็นะ ... คืนนี้ไม่รอดแน่ๆ "ค่ะ เราสองคนจะนอน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD