ผู้หญิงของท่านประธานโหด

Chapter 5

นิชา....

ฉันยืนอยู่ในห้องทำงานของป๋าธีม สองพี่น้องไปคุยอะไรกันตั้งนานแล้วเนี้ย คือฉันอยากพักแล้วอ่ะ ละครเพิ่งจะปิดกล้องไปและฉันมีเวลาเตรียมตัวเดินทางอีกแค่สองวัน ขอฉันได้พักบ้างเถอะฉันเหนื่อยมาก

แอ๊ดดดดดดดดด

"นิชายังอยู่จริงด้วย รอผมเหรอ"

ฉันยิ้มแห้งๆ รอเขาที่ไหนกันฉันรอป๋าธีมต่างหากเราสองคนยังไม่ได้คุยรายละเอียดอะไรกันเลยด้วยซ้ำ เขานี่ชอบคิดเข้าข้างตัวเองจริงๆ ผู้ชายเพอร์เฟคมักจะหลงตัวเองแบบนี้ทุกคนเลยรึเปล่า

"นิชา ผมจะแนะนำให้คุณรู้จักกับประธาน J Group ป๋าธัญ เขามีศักดิ์เป็นพี่ชายของผม ในระหว่างที่อยู่ต่างประเทศพี่ชายผมจะเป็นคนดูแลคุณทุกอย่าง ทุกเรื่อง ขาดเหลืออะไรบอกเขาได้เลย"

ฉันเงียบไปอย่างใช้ความคิด ประธาน J Group เลยนะ ว่างถึงขนาดที่จะมาดูแลนักแสดงแบบฉันเลยเหรอ ถ้าเป็นคนปกติก็จะบอกว่าได้รับเกียรติมากๆถึงมากที่สุดเลยแหละ แต่เหมือนเขามีจุดประสงค์กับฉันนะสิ

"คือนิเกรงใจป๋าธัญน่ะค่ะ นิขอแค่ช่างแต่งหน้า เสื้อผ้าก็พอค่ะ นิดูแลตัวเองได้"

"ไม่ได้! ผมจะดูแลคุณเอง เมื่อนอกเมืองนาอันตรายเยอะแยะ อีกอย่างบางคนเขาทำทุกอย่างเพื่อไปยืนจุดสูงสุด ยิ่งถ้าคุณไปตัวคนเดียวไม่มีแหล่งสนับสนุนเช่น J Group จะมีคนรังแกคุณเอาได้ง่ายๆ"

ป๋าธัญเอ่ยออกมาเสียงเด็ดขาด ดูเป็นการเป็นงานที่สุดตั้งแต่ที่คุยกันมาเลย มันก็จริงดั่งที่เขาพูด ถ้าฉันไปกับผู้จัดการแล้วไม่มีใครเป็นแบ็คหลังให้ อาจจะถูกดาราที่มีแหล่งสนับสนุนอื่นๆรังแกหรือเอาเปรียบได้

"นิเกรงใจจัง แหะๆ"

"ไม่ต้องเกรงใจเพราะผมเต็มใจ หิวจังอยากทานข้าวแล้วเลิกคุยเรื่องงานก่อนดีมั้ย"

เขาไม่พูดเปล่าแต่เดินมายืนตรงหน้าฉัน ฉันตกใจเซถอยหลังเล็กน้อยเขาใช้มือโอบรอบเอวฉันไว้ก่อนจะเอ่ยออกมายิ้มๆ

"ไปทานข้าวกันนะครับนิชา"

"ป๋าชวนนิทานข้าวเหรอคะ"

"ครับ ไปกัน"

พูดจบเขาก็ลากฉันออกไปทันทีโดยไม่รอให้ได้คำตอบของฉัน ส่วนคนอื่นๆก็ไม่มีใครกล้าขวางทางประธาน J Group นิสัยอยากได้อะไรก็ต้องได้นี่มันเป็นข้อเสียของเขาเลยนะ ฉันล่ะเหนื่อยใจ ฉันจะทนความต้องการของเขาได้มากน้อยแค่ไหนกันเนี้ย

ติ้งๆๆๆ

ข้อความโทรศัพท์ดังขึ้นในระหว่างที่ฉันเดินอยู่ข้างๆกับประธาน J Group อย่างน้อยเขาก็เป็นที่รู้จักจะทำอะไรฉันประเจิดประเจ้อก็คงจะไม่ได้ง่าย แต่เขาเป็นเสือมือไวมากๆ นี่ขนาดเพิ่งจะรู้จักกันแท้ๆมือเขายังโอบรอบเอวฉันไว้พาเดินไปเคียงข้างเขา พอฉันจะเอามือเขาออกเขาก็ไม่ยอม คนฉวยโอกาส ชิ

ฉันหยิบโทรศัพท์มากดดูเป็นข้อความที่ถูกส่งมาจากป๋าธีม ฉันกดเข้ามาดูก็มีข้อความอยู่หลายประโยค

'พี่ชายผมเขาไม่เคยจีบผู้หญิงคนไหนมาก่อน เขาอาจจะพูดจาเสียมารยาทกับคุณนิชา แต่ผมอยากให้คุณลองเปิดใจ เขาไม่ได้ร้ายกาจอะไรหรอกเขาบอกผมว่าเขาชอบคุณเขาอยากจะจีบคุณเขาบอกว่าเขาจริงจังกับคุณ ผมอยากให้คุณลองเปิดใจให้พี่ชายผม คุณนิช่วยลองพิจารณาเขาหน่อยนะ เขาชอบคุณจริงๆ'

ฉันเงยหน้ามองป๋าธัญ เขามองฉันยิ้มๆก่อนจะทำหน้าคิ้วขมวดเป็นปม

"มีอะไรเหรอหน้าผมมีอะไรเหรอ"

"ปะ..เปล่าค่ะ นิขอถามอะไรป๋าธัญหน่อยได้มั้ยคะ"

ฉันหยุดเดินก่อนจะหันหน้ามาสบตากับฉันโดยตรง

"ว่ามาสิครับ"

"ทำไมถึงมาดูแลนิคะ ประธาน J Group คงไม่มีเวลาว่างมากพอขนาดจะมาดูแลนักแสดงที่ไม่ได้โด่งดังอะไรขนาดนั้น มีเหตุผลเพียงพอมั้ยคะ"

ฉันทำใจกล้ามากเลยนะที่ถามออกไป อย่างน้อยถ้าเขาชอบฉันจริงๆไม่ได้อยากจะให้ฉันไปเป็นเด็กเลี้ยงของเขาฉันอาจจะพิจารณาลองเรียนรู้เขาก็ได้ ปกติก็มีคนมาจีบฉันเยอะแต่ฉันไม่มีเวลามาเรียนรู้กับเขาเพราะเอาแต่ทำงาน แต่กับเขาดูๆแล้วเหมือนเขาจะว่างมาให้ฉันเรียนรู้ทุกเวลานะ ถ้าตัดว่าเขาดูถูกฉันออกไปก่อนหน้านั้น ฉันว่าเขาเป็นคนตรงๆดี คิดอะไรก็พูดออกไปไม่โกหกด้วย ดูเป็นคนจริงใจคนหนึ่งเลย

"ผมชอบคุณ ผมสนใจคุณไง และผมจะจีบคุณด้วย"

อื้อหือ ตรงมากจ้าแม่ เขานี้ไม่กั๊กความรู้สึกของตัวเองเลยเนาะ ชอบก็บอกชอบ อยากได้อะไรก็บอกอยากได้ ตรงดีจริงๆ

"จีบไปเป็นเด็กเลี้ยงเหรอคะ"

ฉันก็แค่แซวนั้นแหละ ผู้ชายนิสัยแบบนี้ฉันชอบนะตรงดี ถ้าเขาอยากจะจีบฉันจริงๆฉันก็ไม่ปิดโอกาสนะ น้องเขาก็บอกอยู่ว่าเขาไม่ได้ร้ายอะไรก็แค่เข้าหาคนอื่นไม่เป็นเอง

"โธ่.. ลืมๆไปเถอะ ผมจริงจังนะเนี้ย ผมไม่เคยจีบผู้หญิงมาก่อนแต่ว่าผมจะจีบคุณคนแรก และผมจะต้องจีบติดแน่นอน"

มั่นใจในตัวเองซะด้วยเขานี่มัน สุดจริงๆ ฮ่าๆๆ ฉันชักจะชอบความตรงไปตรงมาของเขาแล้วล่ะสิ ลองดูดีมั้ยว่าคนแบบเขาจะจีบสาวยังไงน่าสนุกดีใช่มั้ยล่ะ

"แล้วจะจีบยังไงคะ"

"พาไปทานข้าวก่อน เสร็จแล้วจะพาไปช็อปปิ้ง ผู้หญิงเขาชอบช็อปปิ้งใช่มั้ย"

ฉันหลุดขำออกมาเล็กน้อย ยังคงสไตล์การเลี้ยงเด็กอยู่สินะ จีบหญิงใครเขาเปย์กันหละตั้งแต่แรกเจอหละ

"นิไม่ชอบช็อปปิ้งค่ะ"

"อ่าว แล้วกัน ทำไมคุณนิไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยเจอเนี้ย แล้วผมต้องทำยังไงบ้างอ่ะ"

เราสองคนเดินไปด้วยกันแล้วก็คุยกันไป เขานี่ตรงจริงๆให้ตายสิ จีบหญิงทั้งทีต้องถามผู้หญิงที่จะจีบด้วยว่าต้องทำยังไง แล้วฉันจะตอบยังไง

"ป๋าธัญคะ"

"ครับ.. ว่าไงครับนิชา"

ฉันหยุดเดินก่อนจะมองหน้าเขา

"นิไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ นิไม่ชอบผู้ชายที่เข้าหาผู้หญิงแค่หวังเรื่องบนเตียง ถ้าป๋าธัญเป็นผู้ชายประเภทนั้น นิว่าป๋าจะเสียเวลาเปล่าๆ"

ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงที่ง่ายแต่ไม่ใช่ว่าจะเล่นตัวมาก ถ้าเขาจริงใจกับฉันรักฉันจริงๆไม่ได้หวังฟันกัน ฉันก็ยอมเขาเรื่องนั้นได้ไม่ยาก แต่ถ้าแค่จีบเพราะอยากได้แต่ตัว พอเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้ง ฉันว่าเขาควรจะไปหาคนอื่นจะดีกว่า

"ถึงอดีตผมจะเป็นแบบนั้น แต่ถ้าผมอยากจะจริงจังกับใครสักคนผมก็เปลี่ยนตัวเองได้ และจากนี้ผมจะพิสูจน์ให้นิเห็นว่าผมจริงใจกับคุณจริงๆ แค่นิให้โอกาสผมได้พิสูจน์ตัวเอง ผมไม่ได้เจ้าชู้นะ ผมไม่ได้มั่วผู้หญิงหลายคนด้วย จริงๆนะทำไมทำหน้าไม่เชื่อผมอ่ะ"

"งั้นนิจะให้โอกาสป๋าธัญก็ได้ค่ะ ลองจีบนิดูสิ แต่ว่าถ้าจะจีบแบบที่ใช้กับเด็กๆของป๋านั้นเลิกคิดไปเลยนะ นิมีทุกอย่างที่อยากได้แล้ว"

ฉันยิ้มกว้างให้กับเขา ถ้าไม่พาไปเปย์คนแบบเขาจะจีบหญิงยังไงแค่คิดก็สนุกแล้วสิ

"ก็ได้ผมจะจีบคุณโดยไม่พาไปเปย์ก็ได้ เตรียมรับมือได้เลย"

"นิจะรอดูค่ะ"