ฟันแล้วทิ้ง? (NC+++) 1/2-2

973 Words

เวลาต่อมา.. ไมเนอร์กลับมาที่โต๊ะ ครูซหรี่ตามองเพื่อนอย่างจับผิดแต่แล้วเขาก็ต้องนิ่งไปเมื่อเห็นสภาพของเพื่อน เดาได้ไม่ยากว่าไมเนอร์ไปทำอะไรมา “สบายตัวเลยสิมึง” เขาก็นึกว่าหายไปไหนตั้งนาน ที่แท้ก็แอบไปเอาสาวมานี่เอง ปล่อยให้เขาสู้รบกับหญิงสาวอยู่ตามลำพัง “เสือก” “แม่งเมาคู่เลยว่ะ” ไมเนอร์มองไปยังสองสาวที่เลื้อยเป็นงูนั่งไม่ติดเก้าอี้ เขาไปแค่แป๊บเดียวพอกลับมาทั้งสองก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว ร่างสูงขยับสายตาไปมองเครื่องดื่มบนโต๊ะก็ทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าสาเหตุเกิดมาจากอะไร “มึงเอาเหล้าน้องกูให้พวกเธอกิน?” เพราะขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะเป็นเหล้าตัวแรงที่สุดในร้าน ทั้งยังเป็นเหล้าตัวโปรดของน้องชายเขาอีกด้วย ทว่าครูซกลับเอามาให้หญิงสาวดื่มจนเมาหัวราน้ำแบบนี้ “เออ ยังไงน้องมึงก็ไม่ได้มาอยู่แล้ว” คนผิดตอบอย่างไม่ใส่ใจ “สัส” ดีที่เขาเก็บไว้บนห้องขวดหนึ่ง ไม่งั้นได้สั่งลูกน้องไปซื้อมาให้ใหม่อีกแน่นอน เพราะเหล้าตัวนี้ไม่มีขายที่ไทย มีแค่ต่างประเทศเท่านั้น “เมาหนักเลยว่ะ” “มึงนั่นแหละไอ้เวรเอาเหล้าตัวแรงให้พวกเธอกิน” แล้วจะทำยังล่ะทีนี้ ใครจะเป็นคนพาพวกเธอกลับ อีกอย่างเขาเองก็ไม่รู้ที่อยู่ด้วยจะให้ไปส่งก็คงไม่สะดวกเท่าไหร่ เขามีงานมีการต้องทำคงไม่มานั่งเสียเวลากับอะไรแบบนี้เด็ดขาด “กูก็นึกว่าจะคอแข็ง” เห็นใยไหมกินเหมือนคนไม่กลัวเหล้าก็นึกว่าจะไหว พอเอามาให้กินสภาพก็เป็นอย่างที่เห็นเลย เละ.. “มาเต้นด้วยกันไหม~” ร่างโซซัดโซเซของใยไหมเข้าไปเกาะแขนครูซพร้อมกับเอ่ยชวนให้ไปเต้นด้วยกัน สภาพเธอยืนยังไม่นิ่งแต่มาชวนเพื่อนเขาไปเต้นด้วยทั้งที่ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเลย แต่พอหันไปมองที่หญิงสาวอีกคนทำเอาไมเกรนแทบขึ้น ฝันดีกำลังจะปีนขึ้นเวทีโดยมีเสียงเชียร์จากคนที่มาเที่ยวอยู่ด้านล่าง คนตัวเล็กพยายามพาตัวเองขึ้นไปให้ได้ ไมเนอร์ทนดูไม่ไหวจึงรีบก้าวยาว ๆ ไปเอาตัวเธอลงมา “ลงมายัยบ้า” เขาคว้ามือไปจับตัวเธอแล้วดึงให้ลงมา ทว่าฝันดีกลับยื้อตัวเองเอาไว้ “ฉาน~ จะไปเต้น อึก!” “อายคนบ้างเถอะ” “นายครับ” “มาช่วยกูดิ” ทันทีที่ลูกน้องเข้ามาเขาก็สั่งให้ช่วยดึงหญิงสาวลงมาจากเวที “จะให้ผมพาไปไหนครับนาย” อคินถามผู้เป็นนายขณะที่พยุงตัวฝันดีไว้ด้วยมือข้างเดียว “ไปดูกวางกันเล้ย!!” เธอโพล่งขึ้นเสียงดังทำไมเนอร์นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยกับลูกน้องตัวเอง “กูจัดการเอง” พรึ่บ! ร่างสูงช้อนตัวหญิงสาวขึ้นในท่าเจ้าหญิง เขาปรายตามองไปยังครูซก็เห็นว่าเพื่อนนั้นก็เจอศึกหนักไม่ต่างกัน เขาจึงสั่งให้ลูกน้องไปช่วยครูซอีกแรง ส่วนตัวเองก็พาคนในอ้อมกอดเดินออกจากร้านมุ่งตรงไปที่รถทันที ตึก ตึก ปัง! (เสียงปิดประตูรถ) “หนักฉิบ” เสียงทุ้มบ่นหลังจากที่ยัดหญิงสาวเข้าไปในตัวรถ ไมเนอร์อ้อมไปฝั่งคนขับด้วยความเร่งรีบก่อนจะขึ้นไปนั่งบนรถ “กวาง~” เสียงละเมอครางในลำคอ ไมเนอร์ทำเพียงปรายตามองเธอเท่านั้น เขายังคงนิ่งไม่ยอมขับรถออกไปจากลานจอดรถ “อยากเห็นขนาดนั้นเลยหรือไง” แม้ปากจะบ่นพึมพำแต่เขาก็ไม่ลืมที่จะคาดสายเบลท์ให้เธอเพื่อความปลอดภัย “จะอ้วก อึก!” “เฮ้ย! ใจเย็นก่อนดิวะ” พอเธอพูดคำนั้นออกมาเขารีบหาอะไรเพื่อมารองรับอ้วกของเธอทันที ไม่งั้นรถเขาได้อบอวลไปด้วยกลิ่นอ้วกของเธอแน่นอน แต่ในขณะนั้นเอง.. ก๊อก ก๊อก ขวับ! ใบหน้าดูดีหันขวับไปมองยังด้านหลังตัวเองเมื่อมีคนมาเคาะกระจกฝั่งคนขับ มือหนาเลื่อนไปกดปุ่มลดกระจกลงเพื่อให้เห็นใบหน้าของกันและกัน “นายมีอะไรผมช่วยไหม” แล้วคนที่มาเคาะกระจกก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นวาคินลูกน้องอีกคนของเขาเอง วาคินคือแฝดคนพี่ของอคิน “ไม่มี” “นายจะกลับบ้านเหรอครับ” “อืม” “งั้นผมไม่กวนแล้ว” “ไม่ต้องให้คนตามกู” “ครับ” เขาตอบรับพร้อมกับถอยห่างออกไป ไมเนอร์กลับมาสนใจที่หญิงสาวอีกครั้ง ร่างสูงพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด นี่เขาทำอะไรลงไปวะถึงพาเธอมานั่งอยู่ตรงนี้ เมื่อเห็นว่าคนข้าง ๆ นิ่งสงบไปแล้วเขาจึงรีบสตาร์ทแล้วขับออกไปด้วยความรวดเร็ว อีกด้าน “ไอ้ฟินิกซ์” เจ้าของชื่อขยับสายตามองไปยังเจ้าของเสียงเรียกทันที “....” ฟินิกซ์มองเพื่อนที่เดินมาหยุดข้างตัวเอง “มายืนทำอะไรตรงนี้” “เปล่า” “มองใครวะ” เขาเห็นเพื่อนมองรถคันหนึ่งขับออกไปจนสุดสายตา มองเหมือนกับว่ารู้จักกัน “เข้าร้านเถอะ” ฟินิกซ์เปลี่ยนเรื่องชวนเพื่อนเข้าไปข้างในแทน แผ่นดินเลิกสนใจแล้วก้าวตามเพื่อนไปติด ๆ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more