วันต่อมา...
ดาริกาถือของฝากที่สามสาวเอามาให้เมื่อวานติดรถมาด้วย ก็ไม่ได้อะไรมากแต่จะเอามาคืนเจ้าของก็เท่านั้น คนอย่างเธอถ้าอยากได้จะซื้อเอง ยิ่งต้องรับของจากคนที่เล่ห์เหลี่ยมนิสัยร้ายกาจแบบนั้นเธอไม่มีทางรับไว้เด็ดขาด
"สวัสดีค่ะติดต่ออะไรคะ"
"มาพบคุณจิ๊บค่ะ บอกว่าดาริกามาขอพบ"
พนักงานต้อนรับโค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์กดโทรไปหาเลขา ไม่นานหล่อนก็พาเธอขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนสุด เมื่อมาถึงหน้าห้องท่านประธาน เลขาเปิดประตูให้ดาริกาเข้าไปข้างใน ประธานจิ๊บที่ได้ยินว่าหญิงสาวมาหาก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจยืนรออย่างใจจดใจจ่อ
"น้องดาเข้ามาก่อนสิ"
ดาริกายกมือไหว้ทักทายเขาเพราะยังไงเขาก็อายุมากกว่าเธอและเป็นรุ่นพี่มหาวิทยาลัยด้วย ตามกฎของมหาวิทยาลัยยังไงก็ต้องเคารพซึ่งกันและกันไม่มีแยกชนชั้น
"สวัสดีค่ะพี่จิ๊บ"
"สวัสดีค่ะน้องดา นั่งก่อนสิมาหาพี่ถึงที่นี่เลยมีอะไรรึเปล่า"
เขาเอ่ยเชิญชวนเธอให้ไปนั่งตรง
