Chapter 10 ลืมมันไปเถอะนะที่รัก (5)
ฝ่ามือแกร่งเคลื่อนไปทาบลงบนฝ่ามือนุ่มแล้วสอดประสานปลายนิ้วแนบแน่น มาพร้อมจูบหน่วงหนักที่บดขยี้ลงบนกลีบปากนุ่มอุ่นซ่าน...ยามที่ลิ้นร้อนซอกซอนรุกไล่ตวัดลองลิ้ม สัมผัสแปลกๆ ตรงกลางกลายทำให้เสียงร้องประท้วงดังอยู่ในลำคอเพราะความเจ็บแปลบที่แทรกลึก ปลายนิ้วเรียวขยับกระชับบีบรัดหลังมือแกร่งแล้วเกร็งสั่น ท่าทีของเธอบอกเขาให้รู้ว่ากำลังทรมานมากมาย...ทรมานจากความเจ็บลึกจากการถูกรุกล้ำ เสียงหวานร่ำร้องเพราะความเจ็บปวด ขัดกับเสียงของเขาที่เล็ดลอดอันมาจากความเสียวซ่านจากแรงบีบรัดในซอกหลืบนุ่มหยุ่นอุ่นซ่าน ความคับแน่นและความสดใหม่ที่เขาได้ล่วงล้ำสัมผัสความรู้สึกนี้เป็นคนแรก มันทำให้หัวใจเต้นรัวราวมีคนมาตีกลองอยู่ข้างใน ยามที่สะโพกแกร่งกำลังโยกขยับเพื่อมอบสัมผัสสุขล้ำ เขาสัมผัสได้ถึงเส้นทางรักอันชุ่มชื้นที่มาจากแรงขับเคลื่อนทางธรรมชาติ คือความมหัศจรรย์ของกล้ามเนื้อที่
