“ถ้าเรียกแบบนี้อีกครั้งเดียว ผมไล่คุณออกแน่”
คนหน้าใสไร้เครื่องแต่งแต้มกลั้นยิ้มไว้แทบไม่อยู่ ด้วยรู้ดีว่าคนหน้าดุแค่ขู่เท่านั้น
“แล้วจะยืนอยู่ตรงนั้นเหรอ ไม่ขึ้นมาสักที หรือจะเดินตามรถเอา?”
“ค่ะๆๆๆ”
ตัวเล็กๆ รีบมุดเข้าไปในรถที่คนตัวใหญ่นั่งกินเนื้อที่ของเบาะมาเกินครึ่งทันที
“แล้วถ้าขืนคุณยังรับคำแบบเมื่อกี้อีก ผมก็จะไล่คุณออกเหมือนกัน เกตมั้ย?”
“คร้า”
“เสียงยาวๆ แบบนี้ก็เหมือนกัน หรืออยากไปนอนอยู่บ้านเฉยๆ”
“เปล่าค่ะ”
“งั้นอย่ากวนอารมณ์ โอเค๊?”
“ค่ะ”
เมื่อพูดอะไรไม่ได้สักอย่าง ขู่แต่จะไล่ออกยัน เลยรับคำแค่สั้นๆ เท่านั้น และด้วยความที่ยุ่งกับงานนั้นงานนี้ ช่วยคนนั้นคนนี้มาครึ่งค่อนวัน เลยไม่รู้ว่าเจ้านายจะไปไหน
“ขืนถามอีกก็คงจะถูกไล่ออกล่ะมั้งช่า อ่านจากไลน์ก็ได้ฟะ”
เลยรีบเปิดดูไลน์กลุ่มลับเฉพาะในออฟฟิศ ถึงได้รู้ว่าเขากำลังจะไปพบมิสเตอร์กัสปัสโซ่ที่คอฟฟี่ช็อปโรงแรมดัง เพื่อคุย
