บทที่๖
สัภยาเดินเข้าไปในโถงบ้าน กวาดตามองความกว้างใหญ่อันเงียบสงบของบ้านอย่างชาชิน โถงที่ไม่ได้เปิดเครื่องปรับอากาศบอกให้รู้ได้ว่าเจ้าของบ้านทั้งสองไม่มีใครอยู่ ซึ่งไม่น่าแปลกอะไรที่พ่อของเขายังไม่กลับ แต่สุกนต์ธีที่วันนี้ว่างขนาดจะนำกล้องไปคืนให้ตีรณาถึงบ้านทำไมไม่อยู่รอ สาวใช้ที่ออกไปรับเขาหน้าบ้านเร่งรีบเข้ามาเปิดเครื่องปรับอากาศ มองหน้าเขาเหมือนมีคำถาม แต่ไม่กล้าเอ่ย เพราะเหลือบมองหลายครั้งระหว่างเดินผ่านและยังหันกลับมามองอีก จนเขาต้องถามเสียงเอง
“มีอะไรหรือพี่แมว”
“เอ่อ” แมวทำท่ากระอึกกระอักเล็กน้อย
“มีอะไร ทำหน้าเหมือนสงสัยหรืออยากรู้อะไร ถามมาเลย” สัภยาย้ำอีกครั้ง ครานี้สาวใช้วัยสามสิบเศษๆ ขยับเข้ามาใกล้แล้วถามเสียงเบา เหมือนเรื่องที่เอ่ยเป็นความลับ
“คุณขิงจะไม่ชวนเพื่อนลงมาก่อนหรือคะ นั่งรอในรถนานๆ ร้อนแย่” ที่เธอบอกว่าร้อนเพราะเห็นว่าสัภยาดับเครื่องรถก่อนเดินเข้าบ้าน
“เพื่อ
