Battle Of Love

Chapter 6

Fierce's POV

Napangiti ako nang makita ang mga tauhan ni Markus, na patuloy sa pag habol sakin. Napangisi ako ng makita ang target ko.

Perfect.

Mabilis akong sumakay sa Lamborghini Aventador, ni Markus.

Nice, this baby perfectly fits. Mabilis ko itong pinaandar ngunit bago tuluyang umalis ay huminto ako. Tiningnan ko ang mga tauhan ni Markus, na mabilis na tumatakbo palapit sakin.

"Byeee!" I playfully said at mabilis na pinatakbo ang sasakyan.

Humalakhak ako ng makitang nag papanic ang mga ito. I'm sure that Markus, will know in just a minute but who gives a f*ck.

Nagising ako kanina ng wala na ito sa aking tabi. Tsk, why I sound's like a nagging wife? Napailing ako dahil sa naisip ko.

What am I even thinking?

Napasimangot ako ng maalala ang nangyari kagabi. I hate myself for showing my weakness to that man. Damn, I miss fighting but Markus, holds me now. Hindi na ako pwedeng basta lumaban lang.

I sighed.

Why my life is getting messy as time goes by? Napairap ako at binilisan ang pagmamaneho.

I'm excited to go home.

Ilang sandali pa ay natanaw ko na ang gate ng bahay ko. Mabilis akong kumaway sa camera at automatic na bumukas ang gate. Napangiti ako at mabilis na bumaba. Napapikit ako at nilanghap ang hangin, how I miss this. Pumasok ako sa bahay at dire diretsong pumunta sa aking kwarto. I missed my piece of haven. Nadatnan ko pa ang basag na salamin na sinuntok ko last time. Hindi ko ito pinansin at nahiga, f*ck I miss my bed... so much.

Nakaramdam ako ng pagod nang humiga ako sa aking kama. This is my home, kung saan hindi ko kinakailangan na magpanggap. I missed this, tahimik at malayo sa mga tao.

The sounds of the birds flying around and the sounds of the trees dancing bring peace to my soul. I smiled bitterly, I am bound to be alone... forever.

Just like the princess.

Tumulo ang luha sa aking mata bago ako tuluyang kainin nang antok.

-----

"C'mon princess, its your birthday today!"

Napangiti ako ng makita ko si kuya na nakakunot ang noo.

"I know, but where's my gift first?"  It's my birthday today and I love gifts!

Ngumiti ito at ginulo ang aking buhok.

"Ok, close your eyes first."

Dali dali akong pumikit dahil sa sinabi nito.

"Open your eyes now princess,"

Nag bukas ako nang mga mata at bumungad sa akin ang isang kwintas na may susi na pendant.

"What is that?" Kunot noo kong tanong.

I'm expecting a dog! I told him many times to get me a dog!

Ngumisi ito sa aking reaksyon.

"It's a key, I got you a tree house!" Mahinang wika nito na nagpalaki nang mga mata ko.

"Really? Where is it?"

I really want a tree house and now he build me one!

"It's a secret for now Princess, just hold the key. I promise when the time comes we will go there."

Napapadyak ako I really want to see it!

"Kelan pa?"

Tumawa ito at pinisil ang aking pisngi.

"Patience, Princess, patience."

"Ako Princess, hindi mo ba tatanungin ang regalo ko sayo?"

"Shut it Kuya-

Nagising ako ng maramdaman na may humahaplos sa aking buhok.

"Cronus," Mahina kong saad.

Who's the other man in my dream? I'm sure that its not Cronus.

Blurred ang mukha nito sa panaginip ko.

Damn, my head hurts.

Napahikbi ako dahil sa pagod at frustrated na nararamdaman ko.

"Shhh, It's ok princess," He said at yinakap ako.

"Cronus, It hurts... It hurts so much," Umiiyak kong sabi at saka umiyak sa dibdib nito.

Naramdaman ko ang mahinang pag tapik nito sa aking likod. Cronus is always there for me, s'ya lang ang tanging dumamay sa akin noon.

"Shhh. I'm just here princess, me and Apollo. We're here for you."

Napahagulgol ako ng banggitin nito ang aking kapatid.

I miss him.

"Where's my brother now, Cronus? Why he's taking so long?"

"He's doing everything Princess, he will come home soon."

Napaiyak ako dahil sa sinabi nito. My brother is my only protector but my parents sends him to states. 

Humarap ako ka'y Cronus, kita ko ang sakit sa mga mata nito.

"Tell me, what is the reason why I lose my memories?"

Natigilan ito sa aking pagtatanong. I know he's shocked, dahil ngayon na lang ako ulit nag tanong tungkol dito.

"Princess, napag-usapan na natin ito noon." He whispered.

"Sabi mo na aksidente ako, but why.. why I feel that you're lying?" I shouted.

Lumamlam ang mata nito. "I'm not lying at kung naglilihim man kami sayo. It's for your own good."

Natahimik ako sa sinabi nito. Alam ko na no'ng una palang, na may mas malalim na dahilan ang pagkawala nang mga memorya ko ngunit bakit?

Bakit kailangan nilang itago ito?

Umiling ako. "No, I deserve to know the truth at kung hindi mo sasabihin gagawa ako nang paraan. I will seek answers for my questions!"

Sumeryoso ang mukha nito dahil sa sinabi ko.

"Stay away from that man, Fierce Luna!" Malamig na saad nito.

Natigilan ako sa sinabi nito.

He knows?

Alam nya na nasa poder ako ni Markus ngunit bakit hindi ito kumilos para kuhanin ako? Markus is powerful I know, but Cronus is also powerful ngunit bakit? Bakit wala itong ginawa para kuhanin ako sa isla?

Sumasakit ang ulo ko sa mga nang yayari. Mas lalo kong kailangan si Markus to answer my questions.

"You know him?" Pagtatanong ko.

I heard him sighed. "Princess please, stay away from him. He will just hurt you!"

Napakunot ang noo ko dahil sa inaakto nito. Ngayon ko lang nakita na ganito kagalit si Cronus, and I wonder why.

"No, If you can't answer my questions sa iba ko nalang itatanong ang lahat," I said, coldly.

"We're just protecting you! Please Fierce. I don't wanna see you in deep pain.. again."

Tumulo ang luha sa aking mga mata. Deep pain? I live my life with pain and agony, at kahit gaano pa kasakit ang kahapon, kahit ikakawasak ko pa, handa akong harapin ang lahat.

Because it will complete me.

"Leave, iwan mo muna ko. I want to rest," I whispered at muling nahiga.

Narinig ko ang mabigat na paghinga nito.

"Alright aalis muna ko, but please stay here ok?" Saad nito at kinumutan ako.

Narinig ko ang pagsara nang pinto kaya napapikit ako at mahinang umiyak. Hanggang kailan ako mangangapa sa pagkatao ko?

Hanggang kailan nila ipagdadamot ang nawawalang parte ng buhay ko?

Why do I need to suffer, when I only want to live in peace?

-----

Masaya kong pinagmasdan ang mga bulaklak sa aking hardin.

I love gardening, It heals my soul in an unexpected way. Buti na lang ay umalis na si Cronus kagabi kung hindi ay maiinis lang ako. I'm tired asking questions, kung wala akong mapapala sa kanya ay tama lang ang desisyon kong makipag deal ka'y Markus.

Speaking of the devil ay hindi ko pa ito nakikita at ang mga tauhan nito.

I wonder why?

Alam kong alam nito kung nasaan ako! Tsk, bakit ko ba iniisip ang lalaking iyon.

"Babaeee!"

Nilingon ko kung sino ang tumatawag sakin at nanlaki ang mga mata ko kung sino ang mga ito.

Ngumiti ako habang papalapit ang mga ito.

It's Calli, Red and Kai.

"How did you know, I'm already here?" Taka kong tanong sa mga ito.

Ngumisi si Red at inakbayan ako. "Sabi ni Blue wala ka na daw sa Siargao."

"Bakit ba hindi mo kami sinasama sa bakasyon mo? Ang daya!" Sabi naman ni Kai.

Umiling lang si Calli at naupo. "Parang hindi n'yo kilala ang babaeng yan!"

Kung alam lang nila ang nangyari sakin during my vacation.

"I miss you guys," Sabi ko sa mga ito.

Maybe, I'm a cold hearted woman but I trust these people so much.

Ngumiti naman ang dalawang lalaki at niyakap ako.

"We miss you too, babe!"

"Ang cheesy! But anyways I miss you too, fiercyy." Malambing na sabi ni, Calli at yinakap din ako.

My heart is full... now.

I lost everything but I have them now... that's enough for me.

"How about we eat some pasta?" Calli asked.

"Oo nga thats, Fierce fave right?"

Napangiti ako sa tinuran ni Kai.

Yes pasta is my favorite but I don't wanna go outside today.

"Can you cook? I wanna stay here," I said.

Tumayo si Calli at tumango. "Fine. Kai let's buy some ingredients."

"What? why me?"

"Dahil gusto ko may angal?"

"Wala sabi ko nga lesgoo!"

"Mag dedate lang kayo eh!"

"Shut the hell up, Red!" Sabay na sabi ng dalawa dahilan para mapatawa kami ni Red.

Napatawa ako dahil sa mga kabaliwan ng mga ito. They never failed to make me laughed.

"How's your vacation babe?" Napatigil ako ng magtanong si, Red.

Pumitas ako nang mga bulaklak bago sumagot.

"Well, its nice but I got bored easily." Pagsisinungaling ko.

"Dapat kasi sinama mo kami, we're always here to entertain you," He said.

Humarap ako rito at ngumiti.

"Ayoko nga kukulitin n'yo lang ako."

Sumimangot ito dahil sa aking sinabi. 

"Psh, pero wala naman nangyari diba?"

Napatigil ako sa pagpitas nang mga bulaklak sa tanong nito. It's hard to lie. Red can easily determine if I'm lying or not.

"Nothing happened, I just got bored. You know I hate staying in one place," I said.

Lumapit ito sa akin at pumitas nang rosas.

"Basta kahit ano pang mangyari, we're always here ok?"

Dahan dahan akong tumango at ngumiti.

"You know I can handle everything, right?"

Ngumuso ito. "Kahit na, just know that we got your back, Fierce." Seryoso nitong saad.

It always bother me when, Red is serious. He emits an aura that will give you shiver.

Binatukan ko ito. "Stop acting like a big man, Red!" Inis kong sabi.

"Ouch, babe naman!" Angal nito sakin.

"Hey, guys we're back!"

I saw Calli with Kai at masaya nitong winawagayway ang dalang supot.

"I'm gonna cook na, let's come inside." Pag-aaya nito at nauna nang pumasok.

"Oo nga ang init sa labas," Reklamo ni Kai.

Tumayo naman si Red at inakbayan si Kai. For sure ay aasarin na naman nito ang lalaki.

"Bakit mainit, Kai? Ano'ng ginawa nyo sa lab-"

Bago pa matapos ang sasabihin nito ay sinapak na nito si Red.

"What the f*ck is your problem?" Wika ni Red.

"Are you seriously asking me that? You jerk!" Kai shouted.

Humalakhak naman si Red dahil nainis na naman nito si Kai. Why do I need to deal with these two assh*les?

"Alright stop that at mauna na kayong pumasok," Sabi ko.

"What? ano pang gagawin mo?" Tanong ni Kai sa akin.

"Lalanghap lang ako ng sariwang hangin. Help, Calli inside." Utos ko.

"Fine, basta sumunod ka na sa loob ok?"

Tumango ako at ngumiti ka'y Red.

Binaba ko ang hawak na bulaklak at pinagmasdan ang dalawa na pumasok na sa loob.

Nawala ang ngiti ko at humarap sa kagubatan. I saw that man again. The man with all black outfits. Kahit malayo ay batid kong nakatingin ito sakin. Base sa katawan nito I know its not Markus. Markus is more taller but who is he?

His stare is giving me chills. Who is he?

Anong kailangan n'ya sakin?

"Fiercee, let's eat!"

Nawala ang paningin ko rito ng magsalita si Kai.

"I'm coming!" I shouted.

As expected ay nawala na naman ito. Napakuyom ako dahil sa inis, who the f*ck is that man? Naiinis kong dinampot ang mga bulaklak at pumasok na sa loob. Naabutan ko ang mga ito na naghahanda na nang kakainan.

Lumingon sa akin si Calli. "By the way, Fierce kanino ang lambo. sa labas?"

"Right, you bought a new car?" Tanong din ni Red.

F*cking right. How can I forget that, Markus car is outside.

"I stole it," Ngisi ko sa mga ito at kinuha ang isang plato ng pasta.

"What?" Sigaw ni Kai.

"Are you serious, Fierce Luna?" Red groaned.

Tumawa naman si Calli sa mga ito. 

"What's the big deal guys? We do illegal things so stop acting like innocent!"

I gave, Calli a thumbs up. She's right, so I don't get it why these jerks is acting like its a big deal.

"Damn right," I said at sumubo.

"Fierce is rich, she can buy one so why stole?" Kai said.

Binatukan naman ni Calli si Kai. "Hunghang ka ba? Why buy when you can stole one?"

Red sighed. "Stop being a bad influence, Calli!"

"Do you wanna die?" I laughed nang magsimula nang mag-away ang mga ito.

See? These dorks are crazy, suddenly I feel contented.

------

Hmmmm hmmm hmmm.

I hummed while arranging the flowers in my room. It's already 6 pm, at kanina pa naka alis sila Calli.

Naglakad ako papunta sa veranda nang aking kwarto dahil sa lakas ng hangin. Bago ko pa maisara ang kurtina ay may humila sa aking kamay.

Napamura ako nang sumubsob ako sa matigas na dibdib ng taong humila sakin.

"Enjoying your freedom?"

Nag-angat ako nang tingin para salubungin ang malamig na mata ni Markus. Naka suot ito ng tuxedo at mukhang kagagaling lang sa isang meeting.

"Are you spiderman?" I asked.

Seriously, he freaking climb just to get here?

Seryoso itong tumingin sa akin, don't tell me he's mad because I stole his car.

"You enjoy too much and you forget to go back," Wika nito at naglakad papasok.

Sinundan ko ito. "I already told you, I missed my garden."

"Really? I told you to wait!"

"Are you shouting at me?"

Ha, this jerk has the audicity to shout at me?

I heard him sighed at nahiga sa aking kama. "I told you to obey me, Luna this is my last warning."

Umupo ako sa tabi nito at ngumisi. "You know I like breaking rules so, sorry not sorry," I teasingly said.

Tumingin ito sakin at ngumisi. "Then let's forget the deal about the house that you wanted."

Bumagsak ang balikat ko at napamura. How can I forget that sh*t?

"Alright, alright you win devil!" Pagsuko ko.

Narinig ko pa ang mahinang halakhak nito, tss. Akmang tatayo ako para ayusin ang mga bulaklak nang hilahin ako nito. Dahilan para masubsob na naman ako sa matigas nitong dibdib.

"What the heck is your problem, jerk!" Inis na saad ko ngunit bago pa ako makatayo ay nag kapalit na kami ng sitwasyon.

He's now on top of me.

Nanlalaki ang mata ko dahil sa nangyari.

F*ck, again? Nangyari na ito.

He smirk while looking at me. "It's time for you to have a punishment, cherie."

And next thing I knew ay magkalapat na ang aming mga labi.