30
“โอเค! ไม่ร้องก็ไม่ร้อง แต่คุณรู้อะไรไหม ตอนนี้ผมชักอยากเอาตัวเข้าแรกจริงๆ ซะแล้วสิ” ชายหนุ่มเปลี่ยนท่าทีราวกับคนละคน จากที่ก่อนหน้าเขายังทำหน้าดุๆ นัยน์ตาแข็งๆ แต่มาตอนนี้สายตาคู่นั้นกลับมีแต่ความกรุ้มกริ่มจนเธออดระแวงไม่ได้
“ระๆ แรกอะไร” เธอมองมาอย่างไม่ค่อยไว้ใจนัก
“แรกกับ...ตัวคุณไง” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังเดินเข้าไปประชิดตัวเธอด้วย
“บ้า! ไม่ต้องมาทะลึ่งเลย ฉันยังงอนคุณอยู่นะ ชิ!” ไอรดาทำปากยื่นพร้อมกับย่นจมูกใส่อย่างน่ารักจนเขาอดใจไม่ไหวยื่นมือไปบีบจมูกของเธออย่างหมั่นเขี้ยว
“อื้อ! เจ็บนะ” ไอรดาลูบจมูกตัวเองป้อยๆ
“นี่มันยังน้อยไปกับความผิดคุณ เพราะคุณจะต้องถูกลงโทษอย่างสาสม” คนบอกจะลงโทษแต่กลับทำตาหวานเยิ้ม ก็ไม่รู้ว่าจะกลัวหรือระแวงก่อนดี
“ก็ฉันบอกไปแล้วว่ามาเรียเป็นคนจัดการทั้งหมด ในเมื่อฉันไม่รู้ เพราะฉะนั้นฉันไม่ผิด คุณจะลงโทษฉันไม่ได้” ไอรดาพยายามหาทางรอด ด้วยรู้ดีว่าบทลงโ
