03

1837 Words
“ผมขอสารภาพอย่างไม่อายเลยนะครับ ว่าผมชอบคุณตั้งแต่ที่ได้เห็นแค่รูปตามนิตยสาร แต่รู้อะไรไหมครับพอได้เห็นตัวจริงของคุณในวันนี้ ผมคงต้องเปลี่ยนความคิดซะใหม่ ผมคงต้องใช้คำว่าทั้งรักทั้งหลงคุณแล้วล่ะ ในภาพในนิตยสารว่าสวยแล้ว แต่มันเทียบไม่ได้เลยสักนิดกับตัวจริงของคุณที่อยู่ตรงหน้าผมในตอนนี้ ยิ่งได้มองใกล้ๆ ก็ยิ่งหลง หลงทุกอย่างในตัวคุณ หลงหน้าสวยๆ ของคุณ หลงผิวขาวเนียนๆ ของคุณ และถ้าเดาไม่ผิดมันคงจะนุ่มอย่างที่ผมจินตนาการเอาไว้แน่ๆ จะว่าอะไรไหมถ้าผมอยากจะพิสูจน์มันดูสักครั้ง” ไอรดากำหมัดแน่น อย่างต้องการสงบสติอารมณ์ของตัวเองไว้ในระหว่างที่ฟังคำพูดป้อยอของอีกฝ่าย จนกระทั่งอีกฝ่ายเอ่ยปากของพิสูจน์ ความอดทนของเธอก็สิ้นสุดลง แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไรคนปากพล่อยก็มีคนมาจัดการให้ซะก่อน “โอ๊ย! อะไรวะ” สเตฟานสบถเสียงดัง ที่จู่ๆ ก็โดนชกเข้าที่ปากเต็มๆ แบบไม่ทันตั้งตัว ด้วยฝีมือของอิล ผู้มีความอดทนและใจเย็นยิ่งกว่าใคร “โอ้แม่เจ้า! สุดยอดเลยว่ะเพื่อน” รามานเองยังทึ่ง ถึงกับอุทานด้วยความเหลือเชื่อ ก็ตั้งแต่คบกันมา ยังไม่เคยเห็นเพื่อนเก็บอาการไม่อยู่แบบนี้มาก่อน ยกเว้นก็แต่ตอนที่ต้องสู้กับศัตรูเท่านั้น “มันจะมากไปแล้วนะโว้ย ไอ้ขี้ข้ากล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนี้ เป็นแค่ขี้ข้าปลายแถว คิดจะมาสะเออะเสือ..กเรื่องของเจ้านาย ฉันจะให้เอลล่าจัดการกับแกคอยดู เอลล่าครับ” สเตฟานหันมาขอความเห็นใจจากไอรดา แต่ “เฮ้ย! โอ๊ย! ร้อนๆๆ บัดซบเอ๊ย” แล้วสเตฟานก็ต้องสบถเสียงดังออกมาอีกครั้ง เมื่อจู่ๆ ซุปร้อนๆ ก็ถูกเทลงมาบนหัวของเขา ด้วยฝีมือของผู้หญิงที่เขากำลังขอความเห็นใจนั่นเอง “นี่มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ สำหรับผู้ชายปากพล่อยและหลงตัวเองอย่างนาย คิดว่าตัวเองดีเลิศประเสริฐมาจากไหน ถึงได้ดูถูกจิกหัวเรียกคนอื่นหยาบคายแบบนั้น รู้เอาไว้ซะด้วยถึงคนพวกนี้เขาไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทองเป็นมหาเศรษฐีอย่างนาย แต่จิตใจเขาก็สูงส่งกว่านายหลายเท่า จำไว้ว่าอย่าได้ดูถูกใครอีก เพราะคราวหน้านายอาจจะไม่โดนแค่ซุบ” สิ่งที่ทำให้ความอดทนของไอรดาขาดผึงไม่ใช่แค่คำพูดพล่อยๆ ของอีกฝ่ายเท่านั้น แต่ที่เธอโกรธจนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เป็นเพราะอีกฝ่ายบังอาจพูดดูถูกคนของเธอนั่นเอง “อี อี นัง” สเตฟานสบถพร้อมกับชี้หน้าด่าอีกฝ่ายด้วยความโมโห แต่ “ถ้าคุณกล้าพูดจาหยาบคายดูถูกคุณหนูของเราอีกแม้แต่คำเดียว รับรองว่าฉันจะเจาะคอคุณด้วยไอ้นี่แบบไม่ลังเลเลยล่ะ ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู” มาเรียชักปืนขึ้นมาขู่สเตฟานด้วยท่าทางเอาจริง ที่รายนั้นเห็นแล้วคงไม่คิดเสี่ยงแน่นอน ทำเอาทุกคนถึงกับตะลึงที่มาเรียก็เป็นอีกรายที่เก็บอารมณ์ไม่อยู่ด้วยเหมือนกัน “โอย! เข็ด เข็ดจริงๆ ขอให้รายนี้เป็นรายสุดท้ายนะมาเรีย เข็ดแล้วไม่เอาแล้ว แต่ละคนที่มาเรียหามาเหลือรับประทานกันทั้งนั้นเลย ผู้ชายสมัยนี้หาดีบ้างไม่ได้เลยรึไงกัน พอกันทีกับวิธีของมาเรีย ฉันไม่เอาด้วยแล้ว” ไอรดาบ่นกระปอดกระแปด หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์วุ่นวายมาได้ “ก็ถ้าไม่ใช้วิธีนี้ คุณหนูจะทำยังไงล่ะคะ” มาเรียเองก็ใช่ว่าจะชอบวิธีแบบนี้สักหน่อย แต่เพราะใครกันล่ะที่ทำให้เธอต้องทำแบบนี้ “วิธีที่ผมเคยบอกไปไงครับคุณหนู เอาแต่ลูกไม่เอาพ่อ ในเมื่อผู้ชายดีๆ มันหายากนัก ก็หามันแค่สเปิร์มนี่ล่ะ ดีกว่ากันเยอะ” รามานเสนอความคิดของตัวเองอีกครั้ง ขณะที่กำลังทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถไปด้วย “รามาน” แล้วทั้งอิล และมาเรียอุทานออกมาพร้อมกัน เพื่อเตือนเพื่อนไม่ให้เสนอความคิดพิเรนๆ แบบนั้น แต่ดูเหมือนมันจะไม่ทันซะแล้ว “เออใช่ เขาเรียกว่าอะไรแล้วนะรามาน กิ๊กใช่ไหม” ไอรดาถามด้วยความสนใจ “เฮ้ย! ไม่ใช่ครับ เขาเรียกว่ากิ๊ฟท์ครับคุณหนู เป็นการนำสเปิร์มของผู้ชายมาผสมกับไข่ของผู้หญิงนอกมดลูก หลังจากนั้นค่อยใส่กลับเข้าไปในมดลูก เพื่อรอการปฏิสนธิและเจริญเติบโตเป็นตัวอ่อนตามธรรมชาติต่อไป” รามานรีบอธิบายโดยเร็ว ก่อนที่ไอรดาจะเข้าใจอะไรผิดๆ อีก แต่เมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้ ก็รีบโวยวายขึ้นมาทันที “เฮ้ย! ผมเป็นผู้ชายนะ ทำไมต้องมาอธิบายเรื่องพวกนี้ให้ผู้หญิงฟังด้วยเนี่ย” “ฮ่าๆๆ เอาน่าฉันไม่ถือ ว่าแต่เราจะไปหาพ่อพันธุ์กันจากที่ไหนดีล่ะ จะได้เริ่มผสมเทียมกันซะที ยิ่งเร็วก็ยิ่งดีนะ เดี๋ยวจะไม่ทันคุณตา” คำถามพาซื่อของไอรดา เล่นเอาทั้งสามอ้าปากค้าง ก็เธอเลือกคำมาใช้แต่ละคำฟังแล้วชวนอึ้งทั้งนั้น “เอ่อ! ผมว่าคุณหนูอย่าใช้คำว่าพ่อพันธุ์เลยนะครับ พอมันมารวมกับคำว่าผสมเทียมแล้ว ฟังดูทะแม่งๆ ยังไงก็ไม่รู้ เหมือนเรากำลังคัดเลือกพ่อพันธุ์วัวอยู่เลย ความจริงเอ่อ เราน่าจะใช้คำว่าพ่อของลูก เจ้าของสเปิร์ม หรืออะไรก็ได้ที่มันฟังดูดีกว่านี้นะครับ” รามานอธิบายด้วยความตะขิดตะขวงใจ ชักไม่แน่ใจแล้วว่าคิดถูกหรือผิดที่ไปแนะนำเรื่องแบบนั้นให้นายสาวฟัง “ก็นั่นแหละ จะพ่อพันธุ์ พ่อวัว พ่อของลูก หรืออะไรก็แล้วแต่ ยังไงซะมันก็คือคนที่จะทำให้ท้องไม่ใช่เหรอ ที่สำคัญมากที่สุดก็คือ มันมีผลต่อหน้าตาของเด็กที่จะเกิดมาด้วยใช่ไหม ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ ถ้าจะให้ลูกฉันเกิดมาแล้วหน้าเหมือนสัตว์ประหลาดนอกโลกอะไรแบบนั้นน่ะ คิดดูสิถ้าฉันเชื่อมาเรีย แล้วเลือกนายจระเข้อะไรนั่นมาทำพ่อพันธุ์ล่ะก็ อะไรจะเกิดขึ้น เด็กที่เกิดมาจะต้องอาภัพและน่าสงสารขนาดไหน ไม่ ฉันจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นเด็ดขาด ลูกของฉันจะต้องเกิดมาเพอร์เฟคเหมือนฉันเท่านั้น” ไอรดาเริ่มจินตนาการไปไกล จนทั้งสามเห็นแล้วได้แต่ส่ายหน้าไปมา คุณหนูเองก็หลงตัวเองไม่แพ้ไอ้หมูสะเต๊ะนั่นเหมือนกันล่ะครับ “เรื่องนั้นคุณหนูไม่ต้องเป็นห่วงครับ เพราะคุณหนูจะต้องได้เลือกพ่อพันธุ์ เอ๊ย! พ่อของลูกด้วยตัวเอง จากภารกิจปฏิบัติการตามล่าหาพ่อของลูกหลักสูตรเร่งรัด ที่ไม่เคยเกิดขึ้นที่ไหนมาก่อน” มันจะเกิดขึ้นได้ยังไง ในเมื่อคนอื่นไม่มีใครเขาคิดประหลาดๆ แบบแก อิลอยากจะบอกรามานไปแบบนี้ แต่เลือกที่จะเงียบเป็นดีที่สุด ก็ตอนนี้น้ำกำลังเชี่ยว ถึงจะเอาอะไรไปขวางก็คงขวางไว้ไม่อยู่ “ก็ในเมื่อคุณหนูกลัวว่ามาเรียจะเลือกตัวประหลาดมาให้อีก เราก็จะต้องตัดปัญหานั้นออกไป โดยการให้คุณหนูดูเองกับตา เลือกเองกับมือ นิสัยไม่ต้อง ฐานะไม่สน อาชีพก็ไม่ต้องใส่ใจ เอาแค่รูปร่างหน้าตาถูกใจคุณหนูเป็นพอ” รามานเสนอความคิดต่ออย่างกับมันเป็นเรื่องง่าย เหมือนเลือกผักเลือกปลาในตลาด ถูกใจก็ซื้อ ไม่ถูกใจก็ผ่าน ทั้งอิลและมาเรียฟังแล้วได้แต่ภาวนาให้นายสาวของตัวเองไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ แต่ “แล้วเราจะไปหาที่ไหนกันล่ะ” ในที่สุดคำภาวนาก็ไม่เป็นผล เมื่อไอรดาสนใจขึ้นมาจริงๆ “เราจะไปปฏิบัติภารกิจนี้กันที่อิตาลีครับ เขาว่ากันว่าหนุ่มๆ ชาวอิตาเลียนนี่ล่ะครับหล่อที่สุดแล้ว หล่อ คม เข้ม บึกบึนสมชายชาตรี ไปคราวนี้น่าจะไม่ผิดหวัง อาจจะเลือกไม่ถูกเลยก็ได้นะครับ” รามานโฆษณาชวนเชื่อเต็มที่ เพราะใจจริงนั้นอยากจะไปเที่ยวพักผ่อนที่นั่นอยู่เหมือนกัน โอกาสนี้จึงเป็นโอกาสเหมาะที่สุดแล้ว “อืม! ถ้างั้นเราไปอิตาลีกันเลย ไหนๆ ช่วงนี้ก็ว่างอยู่พอดี” ไอรดาตัดสินใจได้รวดเร็วทันใจรามานเหลือเกิน แต่ “ไม่ได้” ทั้งอิล และมาเรียคัดค้านเสียงดังพร้อมกัน เพราะไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย ทำเอาไอรดาหันมามองด้วยความไม่ชอบใจที่ถูกขัดใจ “ก็คุณหนูจะปล่อยให้ตัวเองท้องไม่มีพ่อได้ยังไง อย่าลืมนะคะว่าคุณหนูยังมีคุณพ่อ มีคุณตา ไหนจะยังหน้าตาทางสังคมที่ต้องรักษาอีก ถ้าคุณหนูเกิดท้องขึ้นมาจริงๆ คุณหนูจะตอบคำถามสังคมยังไง ในเมื่อคุณหนูยังไม่แต่งงานแต่ปล่อยให้ตัวเองท้องไม่มีพ่อแบบนั้น คุณหนูลองคิดดูให้ดีๆ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลยนะคะ” มาเรียพยายามหว่านล้อมต่างๆ นานา หวังให้อีกฝ่ายเข้าใจถึงผลที่จะตามมา “นั่นสิครับคุณหนู เชื่อมาเรียเถอะครับ เราหาวิธีอื่นกันดีกว่านะครับ” อิลก็ช่วยพูดเสริมด้วยอีกแรง แต่ “มันจะยากอะไรล่ะอิล ถ้าคุณหนูท้องเราก็แค่บอกว่าพ่อของลูกในท้องถูกยิงตายไปซะก็สิ้นเรื่อง ดีไม่ดีอาจจะได้คะแนนสงสารมาเป็นของแถมด้วยก็ได้” แล้วรามานก็ทำให้การชักแม่น้ำทั้งห้าของมาเรียและอิลสูญ เปล่าอีกจนได้ จนอิลยังอดโมโหไม่ได้ “ไอ้รามาน หยุดเอาความคิดบ้าๆ ของแกมากรอกหูคุณหนูซะที ถ้าไม่หยุด ฉันจะตัดลิ้นแกเดี๋ยวนี้แหละ” อิลหันมาตวาดใส่เพื่อนอย่างเหลืออด ทำเอารามานถึงกับรีบเอามือปิดปากตัวเองโดยเร็ว “ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะถ้ารอให้มาเรียเลือกให้ล่ะก็ ฉันว่ามดลูกฉันมันคงจะหมดอายุซะก่อน แล้วฉันก็จะต้องกลายเป็นหลานอกตัญญูที่ทำให้คุณตานอนตายตาไม่หลับ ถ้ายังไม่เห็นหน้าเหลน คุณตาจะต้องจากไปแบบมีห่วง เพราะกิจการที่สร้างมากับมือทั้งหมดยังไม่มีผู้สืบทอด ฉันจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นกับคุณตาแน่” ไอรดาบอกด้วยเสียงมุ่งมั่น จนอิล และมาเรียได้แต่ทำใจ เพราะคงห้ามอะไรไม่ได้อีกแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD