บทที่ 18 มารผจญ

1668 Words

พ่อผมก็หัวเราะขึ้นมา เพราะแกนั่นแหละ พาหนูพิ้งขึ้นไปก่อน พ่อแกเลยพาแม่ไปมั่ง เท่านั้นแหละ ทุกคนก็หัวเราะดังลั่นโต๊ะ... "โหพ่อไม่เบานะครับ" ของมันแน่อยู่แล้ว แกเป็นลูก ฉันเป็นพ่อ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น แกเคยได้ยินไหมล่ะ "อ่าผมเชื่อแล้วครับพ่อ...พ่อกับแม่ผมไม่ได้ สวีทกันมานานแล้วครับ ท่านดูมีความสุข ผมก็ดีใจ สมชื่อไร่ที่แม่ตั้งจริงๆครับ" "ไร่พร้อมรัก เอหรือพร้อมรบดี" แล้วทุกคนก็ลงมือรับประทานอาหารเช้า ด้วยกันอย่างมีความสุข " พี่ภัทรขึ้นเครื่องกี่โมงครับ " บ่ายโมง พี่ตรงไปปารีสเลยเพราะเตรียมของมาพร้อมแล้ว อ่อครับผมไม่ไปส่งนะพี่ "อืมไม่เป็นไร" วันนี้ผมจะพาเด็กๆ ไปสวนสัตว์หน่อย จริงหรอครับอาพจน์พีถาม ใช่ครับเมื่อวานอาไม่ว่าง วันนี้อาจะพาไปแทนนะครับ โอเคไหม โอเคเลยครับค่ะ แล้วทั้งสองก็กระโดดโลดเต้น ด้วยความดีใจ "เอไม่มีใครไปส่งป๊ากับม๊าหรอ มุกถามเจ้าสองแฝด ให้คุณปู่กับคุณย่าไปส่งนะครั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD