Chapter 17
Emerald
Bumaba si Daniel sa kaniyang sport car. Salubong ang mga kilay niya habang nakatingin sa akin.
"What the f-" Hindi niya natuloy ang sasabihin niya at napakamot lamang siya sa kanybnvang ulo.
"Hindi mo ba alam kung gaano kamahal ang sasakyan na iyan? At ilang beses na rin nanalo iyan sa racing. Kulang pa ang buhay mo na kabaryaran sa motorbike kong iyan!" Namumula ang mukha niya sa sobrang galit sa akin.
"Wala akong pakialam! Kulang din 'yan sa kabayaran sa paninira mo ng buhay ko. Gusto mo ipukpok ko pa ang bato na ito sa ulo mo?!" matapang kong sabi sa kaniya. Lalo pa ako nagiging matapang kapag binabantaan niya ako o pinagsasabihan ng hindi ko gusto.
Nagtatagisan ang kaniyang bagang sa galit sa akin, subalit naroon pa rin ang pagtitimpi ng kanyang sarili. Oras
