Minel
“Aileni bulmamıza çok az kaldı. Kendini hazırlamaya başladı. Yakında tam anlamıyla benim olacaksın!”
Karan Alp’in sesi yine beynimin içinde defalarca kez yankılanırken ailemi bulmasına sevinmiştim ama malum olay için biraz tedirgindim. Tamam, yakınlaşmalar oluyordu ama o malum şey insanı korkutuyordu. O zaman ben ona ait olmayacaktım, kendimi kirli hissedecektim.
Karan Alp’in umurunda bile değildim. Bedenime sahip olduktan sonra sıkılıp beni bir çöp poşeti gibi kapıya fırlatacaktı. Bunu hissedebiliyordum. O bana asla değer vermiyordu. Ben ise salak gibi ona aşık olmuştum. Beni bir kenara fırlatınca ben çok üzülecektim çünkü Karan Alp’e olan aşkım beni hiç olmadık üzüntülere sürükleyecekti. Kalbim defalarca kez kırılacak sonra da ölüne kadar hiçbir erkeğe güvenmeyecektim.
Zaten
