Etrafa saçılan camlar… Herkesin şaşkınlığı ve susması… Benim ise ne olduğunu anlamaya çalışmam… Bana neden kızım demişti? Merdivenlerin başında Rojin ve Esmira’yla dikilmiş, öylece kadına bakıyordum.
Bacaklarım tir tir titremeye başlayınca trabzanlara tutundum. Kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Kalbim delicesine atıyor, panik atak geçirir gibi nefes alamıyordum. Adının Alya olduğunu öğrendiğim kadının gözlerinden yaşlar akmaya başladı. O da hareket edemiyor gibiydi. Ellerinden kayıp düşen o borcama bile bakmadı. Doğrudan benim gözlerimin içine bakıyordu.
Ben de doğrudan ona bakıyordum. Gözlerimi kaçıramıyordum. Başım dönüyordu. Nefes almaya çalıştım ama olmuyordu. Bu nasıl bir şeydi? En son Karan Alp’le böyle olmuştum. O aşık olduğum adamdı ama şimdi? Kontrol edemediğim bir his vardı.
