“Saçmalama! Ne demek sevgiliyiz?”
Barın daha fazla bana yaklaştı. İyice delirmişti. Beni hareketleriyle delirtiyordu.
“Ben Türkçe konuşuyorum. Sevgiliyiz dedim, bitti!”
Zorbanın tekiydi. Senelerce bana acı çektirmişti. Şimdi benim onu süründürmemi bile zorbalıkla bitirmeye çalışıyordu. Hayatta bu kadar erken ona evet diyemezdim. Senelerin acısı daha çıkmamıştı. Belki dışarıdan ne olacak gibi görünebilir ama hala kalbimin acısı geçmemişti. Dün gece içkime Nuri Alço gibi ilaç koyanı yakalarsam çok acı olacaktı. Resmen Barın için fırsat olmuştu.
“Ben kabul ettim mi? Kafana göre biz sevgiliyiz diyemezsin! Bana göre sen benim sevgilim değilsin! Bir de bitti diyor! Kime göre?” diye diklendim.
Hala bana bu kadar yakınken ona diklenmemin sonu gerçekten iyi bitmeyebilirdi. Beni öptüğü an
