When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Karan Alp (Akşam) Barın beni arayınca hızlıca hazırlanıp evden çıktım. Zamanlaması harikaydı. Söyledikleri önemli olmasa asla gitmezdim çünkü tam o an Minel’le sınırdaydık. O sınırda beni hiçbir güç evden çıkartamazdı ama Barın’ın söylediği şey beni öfkelendirmişti. Yine bir haltlar dönüyordu. Buna dur dememiz gerekiyordu. Dark’a gidene kadar aklımda Minel’le yaşadıklarım vardı. Bana dokunmadan sadece ben ona dokununca bile erekte olabiliyordum. Tam rüyalarımdaki gibi… Başından bu yana tek amacım onunla beraber olmaktı ama bazen merhametli davranıyordum. Barın haklıydı. Minel bu davranışlarımı yanlış anladığı için de benden hoşlanmaya başlamıştı. Bu olmaması gereken bir şeydi. Kısa iyi değildi. Benden nefret etmeliydi. Bunu sağlamış, ona kızla beraber oldum demişken Esmira yüzünden