“เรียบร้อยหรือยัง...” การันต์เอ่ยถามเสียงเข้ม เขานั่งอยู่ในรถคันหรู แอร์เย็นเฉียบ แต่ในใจกลับเร่าร้อน หงุดหงิดเหมือนจะเป็นบ้า
“ตำรวจไม่ยอมครับ ยังไงก็ต้องไปตกลงกันที่โรงพัก” วันเสาร์ที่เปิดประตูเข้ามารายงานสถานการณ์กล่าว
“อีแค่รถตุ๊กๆ เนี่ยนะ คนขับมันไม่รับเงินค่าเสียหายหรือไง”
“คนขับไม่มีปัญหาครับ... แต่ตำรวจอยากพาคนขับของเราไปสอบสวนที่โรงพักให้ละเอียดครับ”
“อะไรนะ... คิดว่าบรรจงเสพยามาหรือไง” เขาถอนหายใจเฮือกแล้วกำมือทุบเบาะ เพิ่งจะมาถึงตัวเมือง ยังไม่ทันได้ขยับตัวก็มีเรื่องเสียก่อน ฤกษ์เสียตั้งแต่เริ่มอย่างนี้ ไม่อยากคิดเลยว่าเขาจะมีปัญหาเรื่องงานขนาดไหน
“คงไม่ถึงขนาดนั้น... แค่ให้บรรจงไปเคลียร์กับเจ้าของรถตุ๊กๆ ที่โรงพัก เราไม่จำเป็นต้องไปก็ได้ครับ” วันเสาร์บอก
“ติดต่อคนของเราที่นี่มาจัดการให้บรรจงด้วยก็แล้วกัน”
“ได้ครับ... แล้วคุณกันต์จะกลับไปพักที่โรงแรมก่อนไหมครับ หรือจะนั่
