พันธนาการรักสีชมพู

เมียผมอยู่ที่ไหน

อิงฟ้าเปิดประตูห้องน้ำออกมา กระชับเสื้อคลุม และกำลังยกมือใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมที่เพิ่งสระใหม่ ๆ ป้าน้อยเห็นหน้าตาของเธอที่บอกบุญไม่รับแล้ว ก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจพิกล เพราะรู้อิทธิฤทธิ์ของเธอดี เวลาดีก็ดีใจหาย แต่เวลาร้ายไม่ได้ดั่งใจใครก็เอาไม่อยู่

                "คุณหนูอิงคะ เอ่อ คุณเสือโทรหา ไม่เห็นคุณหนูอิงรับสาย ป้าน้อยเลยขึ้นมาดูน่ะค่ะ" น้อยพูดเสียงอ่อย ๆ เหลือบดูกิริยาของคนตรงหน้าด้วยแววตาเป็นกังวล

                "ป้าน้อย เอาผ้าปูชุดนี้ไปทิ้งให้หนูอิงด้วยนะคะ แล้วก็บอกเอกให้เตรียมรถให้ด้วย หนูอิงจะออกไปข้างนอก"

                เธอบอกป้าน้อยน้ำเสียงเรียบ ไม่สนใจที่จะพูดถึงเสือ แต่ก็ทำให้น้อยรู้สึกเย็นสันหลังวาบ ๆ

                "ได้ค่ะ" เธอรีบรวบผ้าปูทั้งชุด ก่อนจะรีบก้าวออกไปจากห้อง ปิดประตูอย่างเบามือ พอพ้นจากห้องก็รีบกดโทรศัพท์รายงานเสือทันที

                "อาบน้ำเพิ่งจะเสร็จค่ะคุณเสือ แต่เห็นแต่งตัวจะออกไปข้างนอก บอกน้อยให้บอกเอกเตรียมรถให้ค่ะ" เสียงน้อยรายงาน

                ("ขอบคุณมากครับป้าน้อย แค่นี้ก่อนนะครับ") เขารีบกดวางโทรศัพท์ แล้วกดโทรหาเอกคนดูแลและคนขับรถที่บ้านอิงฟ้า

                "เอก ตามคุณอิงด้วยว่าไปไหน" เขาออกคำสั่ง

                ("ครับผม ได้ครับคุณเสือ") เอกรับคำ

                “เดฟ ยูอยู่ไหน” เสียงอิงฟ้าถามคนปลายสายเมื่อเขากดรับสายโทรศัพท์

                “เฮ้ เบบี้ ไออยู่ที่ ไฮสกาย ที่เดิม what’s up today? You will go to honeymoon, right?”) เสียงเดฟเพื่อนชายคนสนิทคนเดียวของอิงฟ้าที่เธอมีในภูเก็ตเอ่ยทักและบอกชื่อที่พักตากอากาศของเขาที่ซื้อไว้อยู่กับคู่ขาสุดหล่อ แถมประโยคหลังเป็นการแซวกระเซ้าเย้าแหย่เธอไปด้วยในเรื่องการไปฮันนีมูนหลังการแต่งงาน

                เดฟลูกครึ่งไทยไต้หวัน อายุของเขาเท่ากันกับอิงฟ้า คือยี่สิบห้าปี ทั้งสองเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล รสนิยมคล้าย ๆ กัน เป็นคู่เที่ยวด้วยกัน ใช้เงินเป็นเบี้ยเหมือนกัน

                พ่อของชายหนุ่มที่ทำธุรกิจให้เช่าเฮลิคอปเตอร์เจ้าเดียวในภูเก็ตและกิจการเกี่ยวกับกิจกรรมบนยอดไม้แถวน้ำตกบางแปร ที่มีสถานอนุบาลชะนี ชื่อว่า Gibbon Adventure Phuket Co., Ltd. เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวที่ต้องการผจญภัยและชอบความสนุกสนานเป็นหมู่คณะ รวมถึงกิจการเรือครุยซ์ให้เช่า ในทริปที่ขึ้นชื่อ คือ การล่องเรือชมพระอาทิตย์ตกของหมู่เกาะพังงา เจมส์ปอนด์ ไอแลนด์ ที่เลื่องชื่อ Sunset Cruise with Nathan Jaf (จาฟชื่อของพ่อเดฟ)

                สาว ๆ ที่ได้เห็นหน้าของเดฟทุกคน ต้องกรี๊ดและหลงใหล ที่ทั้งหล่อ รวย หน้าตาดีมาก ขับรถสปอร์ตหรูหรา แต่เรื่องที่คนภายนอกส่วนใหญ่ไม่รู้ คือ เดฟเป็นเกย์

                “Shut up! เดี๋ยวไอจะไปหา ยูอยู่กับใคร” เธอบอกเขาให้หุบปากไม่พอใจที่แซวเรื่องฮันนีมูนและถามเขาต่อไป

                “ไออยู่กับเวนย์” เดฟเอ่ยถึงชื่อคู่ขาคู่รักของเขาที่เป็นสัญชาติอังกฤษ ที่ชื่อเวนย์ มาคัส บาเรส ที่หล่อล้ำ กล้ามเป็นมัด ๆ ดีกรีความเท่ห์กระชากใจสาว ๆ เจ้าของกิจการเรือยอร์ชนำเที่ยว ที่ร่ำรวยเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน

                “โอเค แค่นี้นะ เดี๋ยวเจอกัน” อิงฟ้าบอกเดฟถึงจุดประสงค์ แล้วรีบวางสาย คว้ากระเป๋าสะพายขึ้นมาคล้องแขน ก่อนจะเดินไปที่รถ ขับกระชากตัวออกไปจากบ้านอย่างรวดเร็ว

                เอกกระวีกระวาดขับรถตามไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน ถนนหนทางในภูเก็ตเป็นช่องการเดินทางที่แคบและเล็ก ๆ และมีการก่อสร้างปรับปรุงเส้นทางอยู่หลายจุด จึงทำให้การติดตามของเอกไม่ยากนัก

                อิงฟ้าขับรถมุ่งหน้าข้ามเขาป่าตอง แล้วมุ่งตรงไปที่บ้านพักตากอากาศแห่งใหม่ ชื่อว่า สกายไฮท์ ที่อ่าวปอ ซึ่งห่างจากสนามบินภูเก็ตแค่ยี่สิบนาที ใกล้กับ มารีน่า อ่าวปอ ยอร์ช คลับ ท่าจอดเรือยอร์ชที่เวนย์ใช้บริการอยู่

                “ใครโทรมา” เสียงเวนย์เอ่ยถามคู่ขา นอนคว่ำหน้าขยับเอียงคอมองหน้าคนรักแล้วถามออกไป

                เมื่อคืนเสร็จจากงานปาร์ตี้แต่งงานของอิงฟ้า เดฟและเวนย์ก็ไปต่อที่ดิสโกเทคของเสือ ที่เปิดห้องหรูหราระดับวีไอพีนับสิบกว่าห้อง เลี้ยงแขกที่มาร่วมงานที่ชื่นชอบความมันสนุกสนานแบบฟรีไม่อั้น สองคนก็ไม่พลาดเช่นกัน กว่าจะกลับมาถึงที่บ้านพัก ก็ปาเข้าไปเกือบฟ้ารุ่ง

                “ลุกขึ้นได้แล้วเวนย์ เดี๋ยวไอทำอะไรให้กิน” เดฟก้มลงจุ๊บไปที่แก้มเขาหนัก ๆ ก่อนจะเหวี่ยงตัวลงจากเตียง เวนย์ค่อย ๆ พลิกตัวนอนหงาย หาวไล่ความง่วงนอนให้ออกไป ก่อนจะขยับย้ายตัวเดินเข้าห้องน้ำ

                เดฟลุกขึ้นมาทำอาหารเช้า สำหรับสามที่ ก่อนจะสลับตัวเขาเข้าไปอาบน้ำเมื่อเวนย์คนรักก้าวออกมา

                “กาแฟอยู่บนโต๊ะแล้วนะ ฮันนี” เดฟบอกเวนย์ ก่อนสองคนจะจุ๊บปากกันเบา ๆ ที่หน้าประตู

                ไม่นานเสียงกริ่งที่หน้าบ้านก็ดังขึ้น เวนย์ลงไปเปิดประตู และสวมกอดพร้อมจุ๊บแก้มทักทายตามนิสัยของฝรั่งตาน้ำข้าว

                เอกถ่ายรูปส่งทางไลน์ไปให้เสือตามที่เขาได้เห็น ภาพที่ส่งไปทำให้เสือความร้อนพุ่งปรี๊ดปรอทแทบแตก ส่งข้อความกลับมาทันที ว่าอยู่ที่ไหน ให้เอกส่งโลเคชันและพิมพ์ชื่อไปให้เขาด้วย เขาตอบกลับมาว่า ให้เอกเฝ้ามองอิงฟ้าอย่าให้คลาดสายตา ก่อนจะยกหูโทรศัพท์เข้าไปที่บ้านอิงฟ้าอีกครั้ง

                “ป้าน้อย เก็บเสื้อผ้าของคุณหนูอิงให้ผมด้วยนะครับ ผมจะรีบเข้าไป เอาให้อยู่ได้สักสี่ห้าวัน” เขาส่งเสียงไปทันทีที่ป้าน้อยรับสาย

                “เอ่อ...ค่ะ...ได้ค่ะ” ป้าน้อยรีบรับคำ ลนลานขึ้นข้างบนห้องพักของทั้งคู่ ทำตามคำสั่งของเสือแทบทันที

                “อะไรกันนะคู่นี้” เธอบ่นพึมพำ แต่มือก็ทำงานไปด้วย

                เสือขับรถเข้ามาในเขตรั้วบ้านอย่างรวดเร็ว และเบรกดัง     “เอี๊ยด” ก่อนจะเปิดประตูรถขึ้นไปยังห้องของตัวเอง หยิบชุดที่สำหรับจะใส่ยัดเข้าไปในกระเป๋าใบขนาดพอดี ๆ เมื่อเปิดประตูห้องออกมา ป้าน้อยกำลังยักแย่ยักยันยกกระเป๋าออกมาจากห้องของอิงฟ้า

                “อะไรมันจะเยอะขนาดนั้นครับ” เสียงของเสือเอ่ยถามเมื่อเห็นกระเป๋าใบใหญ่ที่น้อยยกออกมาจากห้องอิงฟ้า

                “อู้ย...คุณเสือ ป้าน้อยเซตอัปจัดครบค่ะ เสื้อผ้าหน้าผม ขืนไปไม่ครบ คุณเสือจะมีปัญหานะคะ” ป้าน้อยชี้แจง เพราะเธอจัดกระเป๋าเดินทางให้อิงฟ้าบ่อย ๆ

                “เอามาทางนี้ครับ เดี๋ยวผมยกเอง” เขารีบคว้ากระเป๋าจากมือป้าน้อย เดินกึ่งวิ่งลงบันไดตรงไปขึ้นรถสตาร์ตกระชากรถออกไปอย่างรวดเร็ว

                “เฮ้อ...ป้าเอาใจช่วยนะคะ คุณเสือ” น้อยมองตามร่างใหญ่ ส่ายหัว ถอนหายใจ เพราะรู้นิสัยคุณหนูเจ้าอารมณ์เป็นอย่างดี

                เสือตะบึงห้อเหยียบรถปาดซ้ายปาดขวามุ่งหน้ามาตามทางที่เอกบอก เมื่อเขามาถึง ไฮสกายบ้านพักตากอากาศที่อยู่บนเขา เห็นบริเวณโดยรอบของอ่าวปอแบบสามร้อยหกสิบองศา และท่าเรืออ่าวปอด้วย

                “หลังนี้ครับ” เอกเอ่ยบอกเสือแบบนอบน้อม เห็นสีหน้าของเขาแล้วคาดเดายาก ไม่กล้าสบตา

                “เออ...กลับไปได้แล้ว วันนี้ให้คนตามคุณวินัยด่วนให้รีบมาทำงานด้วย ให้เขาโทรหาผมด่วนด้วยนะ” เสือสั่งงานบอกเอกไป

                เอกถึงแม้จะเป็นคนดูแลรถในบ้านของอิงฟ้า แต่ก็ทำงานตามคำสั่งของเสือทุกอย่าง เข้านอกออกในดิสโกและห้องทำงานของเสือได้เหมือนเป็นยิ่งกว่าเลขา

                “ครับ” เอกรีบรับคำ เสือสะบัดข้อมือเหมือนไล่ให้เอกกลับไปได้แล้ว เอกก้มหัวทำความเคารพ ก่อนจะเดินกลับไปขึ้นรถของตัวเองที่จอดอยู่ห่างพอสมควร

                เสือยืนมองขึ้นไปบนตัวอาคารที่เห็นอยู่ตรงหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปกดกริ่ง เสียงกริ่งที่ดังขึ้น

                ทำให้ทั้งสามคนหันมามองหน้ากันแบบงง ๆ เพราะที่นี่ไม่มีใครรู้ว่า เป็นที่พักของเดฟและเวนย์ และไม่เคยให้การต้อนรับใครคนอื่นนอกจากอิงฟ้า

                เดฟอาสาเดินลงไปดูเอง อิงฟ้าและเวนย์ก็นั่งคุยกันต่อแบบออกรส เมาท์มอยกันถึงเรื่องทริปเก่า ๆ ที่ทั้งสามเคยไปเที่ยวด้วยกัน เหมือนเพื่อนสาวที่สนิทสนมคุยกัน เดฟเดินลงมาที่ประตูหน้าบ้าน ถึงกับชะงักเมื่อเห็นเสือยืนประจันหน้าจังก้าอยู่หน้าประตู เขาเปิดประตูรั้วเข้ามาโดยที่เจ้าของไม่ได้เปิดให้ หรือเอ่ยอนุญาต

                “เอ่อ...สวัสดีครับ คุณเสือ” เดฟเอ่ยทัก รู้สึกได้ถึงความเคร่งขรึมของผู้ชายตรงหน้า เขาปรายตาขึ้นไปมองชั้นบนก่อนจะเอ่ยบอกเสือถึงอิงฟ้าภรรยาคนสวย