แซ่บสยิว

ซีรีส์แซ่บสยิว เล่ม 1 แซ่บสยิว อาชวิน อาจารย์หนุ่มวัย 37 กำลังเดินไปตามอาคารของตึกเรียนโดยมีลูกศิษย์สาวๆ ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม เขาเป็นอาจารย์หนุ่มหล่อสุดฮอตประจำมหาวิทยาลัย มีสาวๆ ทอดสะพานให้อย่างไม่ขาดสาย ทั้งส่งสายตา ทั้งยังแอบส่งจดหมายน้อยมานัดเขาออกไปรับประทานอาหารหลังจากเลิกสอน แม้กระทั่งทักไลน์มาขอนัดเดท จนถึงขั้นตามมาหาที่บ้านแต่เขาก็หลบหลีกได้ทัน ความเนื้อหอมของอาชวินเป็นที่ประจักษ์ นั่นทำให้ตัวจริงอย่างหอมจันทร์ถึงกับหึงหวง -ชิ! สาวๆ มองกันใหญ่- หอมจันทร์ส่งข้อความมาหาสามี อาชวินอ่านไลน์พร้อมสติ๊กเกอร์ทำท่างอนของภรรยาสาวก็ถึงกับยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไปว่า... -ก็แค่มองครับ เอาอะไรไปไม่ได้ รักเมียคนเดียว- ประโยคของเขาทำให้คนอ่านถึงกับอมยิ้ม หอมจันทร์อยู่อีกซีกหนึ่งของอาคารเรียน เธอเห็นหรอกว่าสาวๆ มองเขาตาเป็นมัน แม้เขาไม่สนใจใครจริงๆ แต่ก็อดจะหวงตามประสาภรรยาเสียไม่ได้ ด้วยว่าเธอกลัวว่าสักวัน อาชวินอาจจะใจอ่อนหรือตกหลุมพรางไปกับสาวๆ คนไหนสักคน -คิดถึง- ข้อความสั้นๆ ที่พิมพ์กลับมาทำให้คนอ่านถึงกับอมยิ้ม เรื่องของเธอกับอาชวินเป็นความลับ แม้แต่เพื่อนสนิทอย่างชบาไพรก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอกับอาชวินเป็นสามีภรรยากัน อาชวินกับเธอหมั้นหมายกันตั้งแต่เด็กๆ บิดามารดาของเธอกับเขาเป็นเพื่อนรักกัน จึงจับหมั้นกันเอาไว้ พอบิดามารดาของเธอเสีย บิดามารดาของอาชวินก็ทวงสัญญาจัดการแต่งงานให้เธอกับอาชวิน ซึ่งเขาเรียนจบเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ในขณะที่เธอเพิ่งเรียนจบมัธยมปลายและกำลังจะเข้าเรียนต่อในระดับอุดมศึกษา -เย็นนี้หอมไปงานเลี้ยงวันเกิดชบานะคะ- เธอพิมพ์ข้อความไปหาอาชวินผู้เป็นสามี -ครับ- เขาตอบรับคำเบาๆ ไม่ได้บอกเธอว่าชบาไพรก็มาชวนเขาถึงห้องทำงานแล้วเหมือนกัน กะให้เธอเซอร์ไพร้ส์ตอนเจอกันที่บ้าน นวลจันทร์อาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปงานวันเกิดของเพื่อนรัก ซึ่งเธอก็อยู่บ้านหลังเดียวกันกับเขา แต่ก็มีหอพักเช่าเอาไว้ต่างหากเวลาเพื่อนๆ มาทำรายงานหรือทำการบ้านด้วยก็จะไปอยู่ที่หอ แล้วค่อยให้อาชวินมารับ เธอเองไม่ปรารถนาจะให้ใครรู้สถานะของตัวเองกับเขาเพราะว่าไม่อยากเป็นเป้าสายตา “พี่วินส่งหอมตรงนี้แหละค่ะ” เธอรีบบอกเขาเมื่อถึงหน้าปากซอยทางเข้าบ้านของชบาไพร “ครับ” อาชวินรับคำของภรรยาสาวอย่างว่าง่าย หอมจันทร์เดินลงจากรถของอาชวินอย่างรีบร้อน เดินไปเกือบร้อยเมตรก็ได้ยินเสียงเรียกของเพื่อนๆ ทำเอาเธอถึงกับสะดุ้งโหยง “หอม มายังไงเหรอ” “มามอเตอร์ไซค์รับจ้างน่ะ” คนตอบรีบรวบรวมสติโกหกคำโต ดีที่ไม่มีใครเห็นว่าเธอลงมาจากรถของอาชวิน “บอกว่าจะไปรับก็ไม่เชื่อ มามอเตอร์ไซค์รับจ้างทำไมก็ไม่รู้” เพื่อนๆ เอ่ยขึ้นก่อนจะชวนหอมจันทร์ขึ้นรถ อาชวินที่ขับรถตามไปเงียบๆ มองภรรยาเขม็ง ไอ้คนที่มันรับภรรยาของเขาขึ้นรถคือ ทัศพงศ์ เพื่อนชายในห้องเดียวกันกับหอมจันทร์ ดูแล้วหมอนั่นสนใจภรรยาของเขาเอามากๆ เห็นแล้วระคายสายตาไม่น้อย อาชวินรอให้ภรรยาเข้าไปในบ้านของชบาไพรเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินตามเข้าไป ทุกคนดูตื่นเต้นกรีดกร๊าดกันใหญ่ที่เขาเดินเข้าไป ยกเว้นหอมจันทร์ เธออ้าปากค้างตาโต ใบหน้าเหลอหลา เอ่ยถามขึ้นมาเสียงดังอย่างลืมตัว “พี่ เอ๊ย! อาจารย์มาทำอะไรคะ” “อะไรกันยายหอม ฉันก็ชวนอาจารย์มางานวันเกิดน่ะสิ แล้วแกเป็นอะไร ทำหน้าเหมือนเห็นผี” เสียงของชบาไพรดังขึ้น “แกชวนอาจารย์วินมางานวันเกิดด้วยเหรอ ฉันไม่เห็นรู้เลย” “ฉันลืมบอกแกน่ะ แต่อาจารย์ก็มาแล้ว เชิญค่ะอาจารย์ หนูเตรียมอาหารเอาไว้เยอะแยะเลย” ชบาไพรรีบเอ่ยชวน ยิ้มหวานหยดให้อาชวิน ในขณะที่นวลจันทร์กะพริบตาปริบๆ มองเขาอย่างเอาเรื่อง เขาถูกเชิญมางานวันเกิดด้วยแต่ทำไมถึงไม่บอกเธอกันเล่า “ทำไมพี่วินไม่บอกหอมคะ ว่าชบาเชิญมางานวันเกิดด้วย” เธอเอ่ยถามเขาหลังจากออกมาจากห้องน้ำ ก็เจอกับเขาเข้าโดยบังเอิญ “ถ้าบอกจะเห็นเหรอว่าไอ้หมอนั่นมองเมียพี่ตาเป็นมัน!!!” “หมอไหนคะ” คราวนี้เธอทำหน้างง “ไอ้ทัศพงศ์ไง น่าหักคะแนนความประพฤตินัก” “พี่วินจะหักคะแนนความประพฤติอะไรของพงศ์คะ” “หักคะแนนที่มันยุ่งกะเมียชาวบ้านไง ผิดศีลข้อสาม” ได้ยินประโยคนั้นของสามีก็ทำเอาหอมจันทร์ถึงกับหัวเราะก๊ากออกมา “น่าขำอะไรนักหนา ชอบเหรอที่ตัวเองเนื้อหอมนัก” เขาทำหน้าบึ้งใส่เมียรัก “พี่วินหึงด้วย” “กลับบ้านไปจะจับหวดก้นเสียให้เข็ด” “ใจร้ายจังเลยค่ะ” เธอยังยิ้ม อย่างน้อยคนหน้านิ่งแบบอาชวินก็หึงหวงเธอเป็นเหมือนกัน เธอจำได้ว่าตอนแต่งงานกับเขาเธอกลัวเขา เพราะไม่ได้สนิทชิดเชื้อกันมาก่อน รู้แค่ว่าหมั้นกันแต่เด็กเท่านั้นที่สำคัญเธอไร้ญาติขาดมิตรไม่เหลือใครอีกแล้ว เลยจำต้องแต่งงานกับอาชวิน “อ้าว... อาจารย์อยู่นี่เอง ยายหอมด้วย หาตัวแทบแย่” “มีอะไรเหรอจ๊ะ” หอมจันทร์ถึงกับสะดุ้งในขณะที่ อาชวินเพียงแค่มีใบหน้าเรียบเฉยเท่านั้น “ได้เวลาเป่าเค้กวันเกิดแล้วไงจ้ะ” เสียงของเพื่อนๆ เรียกให้อาชวินและหอมจันทร์ต้องเดินออกไปร่วมงานในทันที หลังจากชบาไพรเป่าเค้กวันเกิดเรียบร้อยแล้ว หล่อนก็ตัดเค้กมาส่งให้อาชวินเป็นคนแรก เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวๆ ทุกคนในงาน “ให้อาจารย์คนแรกค่ะ เพื่อเป็นเกียรติที่มาร่วมงานวันเกิดของชบาในครั้งนี้” “ชิ!” หอมจันทร์เบ้ปากใส่เพื่อนรักกับสามี ก่อนที่ทุกคนจะหันไปฉลองวันเกิดกันต่ออย่างออกรสและไม่มีใครคิดอยากจะกลับบ้านกันเลย อาจเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์และบ้านของชบาไพรก็ใหญ่โตกว้างขวาง มีสระว่ายน้ำ มีสนามหญ้ากว้างๆ ทำให้การปาร์ตี้วันเกิดเต็มไปอย่างสนุกสนานเป็นอันมาก อาชวินจับตามองภรรยาสาวไม่วาง ทัศพงศ์คอยพะเน้าพะนอตักโน่นตักนี่ให้ตลอด และสิ่งที่ทำให้เขาถึงกับกัดกรามเข้าหากันคือการที่ทัศพงศ์แอบใส่บางอย่างลงในแก้วเครื่องดื่ม “ดื่มสิครับหอม” ทัศพงศ์ยื่นเครื่องดื่มให้หอมจันทร์ แต่ก่อนที่เธอจะรับไปดื่ม เสียงของอาชวินก็ดังขึ้นเสียก่อน “ทัศพงศ์” “ครับอาจารย์” “เพื่อนเธอเรียกน่ะ” “เพื่อนคนไหนครับ” “นิวัติ” อาชวินตอบเสียงดุๆ นั่นทำให้ทัศพงศ์ต้องละความสนใจจากหอมจันทร์อยากหลีกเลี่ยงไม่ได้ “รีบไปเถอะ นิวัติรออยู่เห็นว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยกับนาย” “ครับ” ทัศพงศ์ตอบรับด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ มองหญิงสาวที่เขาหมายตาเอาไว้ ก่อนจะผละห่างออกไปด้วยความเสียดาย หลังจากทัศพงศ์ลับหายไปแล้ว อาชวินก็ดึงเครื่องดื่มในมือของภรรยาสาวไปเททิ้ง “อ้าว... พี่วินทำอะไรคะนี่ หอมโตแล้วนะคะ จิบนิดจิบหน่อยไม่เมาหรอกค่ะ” เธอทำหน้างอใส่สามี “มันวางยาเธอ คราวหลังระวังหน่อย เดี๋ยวได้ตกเป็นนางเอกหนังโป๊โดนข่มขื่นแล้วแบล็กเมล์หรอก” ประโยคดุเข้มของสามีทำให้หอมจันทร์ถึงกับตาโต “จริงเหรอคะ” “หาว่าพี่โกหกเหรอ พี่เห็นกับตาว่ามันใส่ยาลงในแก้ว” “ไม่ได้หาว่าพี่วินโกหกเสียหน่อยนี่คะ ทำไมต้องทำเสียงดุขนาดนั้นด้วย” “กลับได้แล้ว ดึกแล้ว” “ค่ะ” “อาจารย์อยู่นี่เอง ไปสนุกกับพวกเราเถอะค่ะ” “ผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ มันดึกมากแล้ว” “แหม... พรุ่งนี้วันหยุดนี่คะ” “พรุ่งนี้ผมมีธุระที่ต่างจังหวัดด้วยครับ” ประโยคของอาชวินทำให้สาวๆ หลายคนผิดหวัง อาชวินไว้ตัว เข้าหายาก แม้จะใจดี สอนหนังสือเข้าใจง่าย แต่ก็ไม่ใช่จะยอมให้ใครเข้าใกล้ได้ง่ายๆ เหมือนอาจารย์หนุ่มๆ คนอื่น “หอมจันทร์เธอก็จะกลับแล้วเหมือนกันไม่ใช่เหรอ กลับพร้อมอาจารย์สิ” ประโยคของสามีทำให้หอมจันทร์ใบหน้าเหลอหลา ก่อนจะหาเสียงเจอ หลุดประโยคตอบรับออกมาเมื่อหายงง