Ortak düşman

2004 yılı Simay 8 yaşındaydı ,anne babasıyla birde annesinin karnındaki 7 aylık kardeşiyle ,misafirliğe gittikleri teyzasinin evinden kendi evlereine yoka çıkmışlardı ,akşam taksi bulamadılar,evleri yalın olduğu için akşam yürümesi yapmaya karar verdiler ,babasıyla sohbet ede ede gidyorlardı ,babası eski polisti ama son girdiği çatışmada kolu sakatlanmıştı , bu yüzden mesleğe ara vermişti, Tenha bir sokağa girdiklerinde üç alkolik gurup onların üzerine doğru yürümeye başladı,babası herzaman yanında olan bıçağa elini götürdü , sarhoşlardan biri annesine yürüyünce babası engel olmak için adamı itti ama adam babasına yumruk attı ,babası sarhoşlara karşı koyarken içlerinden bir adam annesine doğru adım attı ,kız engellemeye çalıştı ama adam onu kenera savurdu ,annesinide itmesiyle annesi yere düştü ağrılar içinde kıvrandı annesi ,babası bunu görünce çıldırıp ,bir adamın boğazını bıçağı ile kesti,ikincisiyle uğraşırken annesin yanıdaki adam annesine tekme atmıştı ve kız annesinde kan görmüş"tü ,kız ilk defa bir insanda bu kadar çok kan görüyordu ,arada eli kesiliyordu yada oyun oynarken koşarken düşüp dizlerini yaralıyordu ama annesindeki öyle kan değildi daha çoktu , Babası diğer adamıda öldürdü ama annesini tekmeleyen adam babasına silah çekip başından vurdu ,kız şok la kitlenmişti hareket edmiyordu ama babsını yere düşmesiyle kendine gelmişti yada daha çok gözü dönmüştü , İlk yanına koştu sonra babasının elinden bıçağı aldı ,öfkeden acıdan gözü dönmüştü ,babasını vuran adamın üstüne koşup onu bıçaklamıştı o adamda yere düşmüştü ama kızın gözü öyle kararmış kendinde geçmiştiki bıçağı bir kaç kez daha sokup çıkarmıştı ,. Ne yaptığının farkına varınca ,öce elindeki bıçağa baktı sonra ellerinde olan kana bıçağı bırakıp babasına yanına gitti "uyan baba lütfen hadi uyan " sonra annesinin yanına gitti "anne ,anne uyan bak sokakta uyulmaz ,hadi ama kalk" "anne aynısını ben yapsam çok kızarsın ,hadi bak hasta olacaksınız ,anne baba kalkın ben çok korkuyorum " "baba sen beni hep korursun bak çok korkuyorum lütfen uyan her korktuğumda yanımda olursun haddiii" O gece simayın çığlıklarıyla dolmuştu, kendini kaybetmişti .bir annesinin yanına bir babasını yanına gidip uyandırmaya çalılıyordu onları ama olmuyordu . Annesinin yanına gitti elli annesinin karnına gitti dokundu ,"kardeşim sen bakma onlara ,sen büyüdüğünde sakın sokakta yatma tamammı ,hasta olursun ,biz çok üzülürüz demi anne baba " Yere çöktü kız ,ümidini kaybediyordu"anne baba kalkın artık lütfen " hıçkırıklarla ağlamaya başladı ,yere yattı "bakın bende yattım yere , kalkın lütfen " simay artık ümidini kaybetmişti ,köz yaşlarını salmıştı ,hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ,halsizleşmiştide git gide kendini kaybediyordu gözlerini kapatmadan önce son duyduğu polis sesleri son gördüğü de ona yaklaşan bir gölgeydi ,kendini bıraktı bayılmıştı. ... Uyandığında başka bir yerdeydi ,tanıyamamıştı burayı etrafı inceledi ama kimse yoktu ,sonrada yaşadıkları aklına geldi, dolu gözlerini duvara kitledi ,susmuştu ağzını açıp bişe demiyodu neresi burası sormuyordu ,bağırmıyordu benim burda işim ne demiyordu çünkü umrunda değildi ,herşeyini kaybetmişti ailesini kaybetmişti. Dışarıda onu bekleyen annesi ,babası yada kardeşi yoktu,nerde olduğunun önemi yoktu artık onun için ,o yüzden umrunda değildi . Odanın kapısı açıldı ,içeri orta yaşlı bir adam girdi "uyanmışsın küçük kız" adam bir süre adamın yüzüne baktı sonra yine duvara sikti gözlerini , "Sesizsin bu normal çok şey düşünüyorsun ama ne yapacağını bilmiyorsu yapmakta umrunda değil dimi simay seni anlıyorum bir boşluktasın şuan dimi, ama merak etme bir daha kimse sana bunu yapamayıcak seni eğiticem ve sen korkan taraf değil çaresiz kalan taraf değil korkutan taraf olucaksın" Kızın yanın geldi yanı başına "istermisin simay ". Kız ona doğru başını çevidi "sende kimsin" sesizliğini bozmuştu ilk defa konuşmuştu ,adam hafif sinsi bir tebessüm etti "ben senin gibi çocukları , toplayıp bu acımasız hayata karşı eğitiyorum korkan çocukları kormamalarını öğretiyorum ve onların korkutucak hale gelmelerini sağlıyorum ,tehlikeden korkma simay tehlike olamya varmısın" Kız öfkesini ve acısını yanına almıştı ,elini uzatım kararlıca baktı "varım" dedi