ท่าอากาศยานตาจาร์ฮี เมืองหลวงของชาร์มา
เลขาธิการพระราชวังที่ทำหน้าที่มารับบุคคลสำคัญตามรับสั่งของชีคกาเบรียน สอดส่ายสายตาหันหน้าไปทางโน้นทีทางนี้ที พร้อมทั้งป้ายภาษาอังกฤษที่ชูอยู่เพื่อให้บุคคลที่มารับนั้นเห็นชัด ก่อนขยับแว่นสายตาเมื่อเห็นหญิงร่างสูงในชุดสูทสากลและกางเกงดูทะมัดทะแมง แต่คลุมหน้าด้วยผ้าดำบางเบาเหลือเพียงช่องลูกตา เดินลากกระเป๋าใบเขื่องตรงดิ่งมาหาเสมือนเป็นเจ้าของชื่อ มิสกฤติกา เสรีบริรักษ์ และเหมือนจะเป็นอย่างที่เลขาธิการพระราชวังคนดังกล่าวคิด เพราะร่างสูงนั่นมาหยุดยืนตรงหน้า จะยิ้มทักทายหรือไม่เขาไม่ทราบ รับรู้แต่เธอยื่นมือขาวนวลมาข้างหน้า พร้อมแนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษคล่องแคล่ว
“ฉัน กฤติกา เสรีบริรักษ์ ค่ะ”
ผู้มารับขยับแว่นอีกครั้ง ก่อนส่งมือไปจับแล้วเขย่าเบาๆ เช่นการทักทายแบบสากล มิสกฤติกาที่เดินทางมาจากประเทศไทย แต่กลับแต่งตัวกลืนกับผู้โดยสารสตรีที่เดินออกมาจากประตูทางอ
