มัยมูนะห์ก้าวขาลงจากรถพระที่นั่งคันหรูของชีคคาบิชาเราะห์ ก่อนจะเดินเข้าตำหนักเล็กๆ ของตนเองอย่างช้าๆ ทว่าในใจกลับกรีดร้องเสียงดังลั่นกับรับสั่งที่กรอกหูเธอมาตลอดทาง
‘นึกยังไงใจดีจะเลี้ยงลูกให้พี่ชาย ลูกตัวเองนะเลี้ยงดูให้ดีเสียก่อนเถอะ หรืออยากเอาอัลมาอ์ไปไว้แล้วให้พี่ชายตามไปที่ตำหนักของเธอ ช่างเบาปัญญาเสียจริงๆ เวลานี้ทรงงานยุ่งแทบตาย จะให้ไปหาตัวนะหรือ ให้นางทาสมันรับใช้ต่อไปเถอะ’
รับสั่งที่เปรยออกมากับสายพระเนตรรู้ทันนั้น ทำให้เธอขนลุกชัน ขาสั่นแทบจะทรงตัวไม่ไหวยามก้าวออกมานอกรถ...มันรู้ ถ้ามันบอกชีคเล่า ชีคจะต้องรังเกียจเรา ชีคไม่เคยเสด็จไปหาสนมที่มีข่าวลือว่าหันมาใช้บริการนางกำนัล หันมาให้ผู้หญิงด้วยกันปรนเปรอสวาท ถึงแม้ท่านไม่เสด็จไปหานานๆ ก็ไม่มีเหตุให้ทำเรื่องเสื่อมเสียผิดหลักคำสอนแบบนั้น และเมื่อเรื่องแบบนี้เข้าพระกรรณก็ยิ่งไม่ชายพระเนตรมามองนางเหล่านั้นอีกเลย
นางห้ามคนแรกของช
