ภาค นางสาวกฤติกา
บทที่ ๘
หน้าบ้านเรือนไทยกลางสวนร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ใหญ่ ทั้งที่มีผลให้รับประทานและมีใบให้ร่มเงาเพียงอย่างเดียว อีกทั้งยังมีต้นไม้ไทยที่ส่งกลิ่นหอมจรุงใจในยาม เช้า สาย บ่ายและเย็นจวบจนค่ำคืน เรือนไทยหลังไม่ใหญ่สองหลังที่ปลูกติดกันเชื่อมต่อด้วยชานไม้แผ่นหนามันปลาบ เพราะได้รับการขัดถูเป็นประจำทุกวัน
บนตั่งตรงชานเรือนที่ใช้นั่งเล่นนอนเล่นรับลมโชยชาย ร่างสมส่วนของหญิงวัยกลางคนนอนใบหน้าซูบซีดด้วยเพราะพิษไข้เล่นงานหนักจนลุกไม่ขึ้น แต่ในมือสั่นอย่างอ่อนแรงนั้นมีกระดาษสีขาวที่กำลังสั่นตามเจ้าของมือ ซองสีน้ำตาลมีตราประทับของรัฐต่างประเทศตกอยู่ที่พื้น ซึ่งนางกำลังพยายามเอื้อมมือลงไปเก็บ
เสียงวิ่งขึ้นบันไดโครมๆ พร้อมร่างปราดเปรียวสูงระหงที่ออกจะดูเก้งก้างไปนิดกับขายาวๆ ภายใต้กางเกงขาสั้นและเสื้อฮาวายตัวโคร่งผูกชายขมวดไว้ตรงเอว วิ่งขึ้นมาบนบันไดแล้วตรงมาที่สตรีวัยกลางคนที่นอนบนตั่งแ
