"Lunch mo," sabi ni Rich matapos niyang ilapag ang lunch box sa ibabaw ng table ko. Tinigil ko ang pagtitipa sa laptop at saka tiningnan siya.
"Ano na naman iyan?" tanong ko sa kaniya.
"Lunch mo," sabi niya sabay ngiti. Umirap ako sa kaniya at saka kinuha ang wallet ko sa bag ko.
"Magkano ba iyan?" sabi ko habang binubuksan ang wallet ko.
"Hindi naman ako nagbebenta at mas lalong hindi kita pinagbabayad. Kainin mo na lang para mabawasan ang kasungitan mo," sabi niya sa akin. Tiningnan ko siya nang masama pero ngumiti lang siya sa akin.
"Oh, ayaw kong magkaroon ng utang na loob sa 'yo!" sabi ko sabay abot ng isang libong piso sa kaniya. Kumunot ang noo niya sa perang hawak ko at saka nagsalita.
"Hindi dapat ganiyan ang mindset mo. Puwede mo namang sabihin ang salitang 'thank you' o ku
