EP.2:เสนอมาก็สนอง

1262 Words
ลีโอกับคนสนิททั้งสองยืนอยู่ภายในลิฟท์ที่กำลังพาพวกเขาขึ้นไปยังชั้นบนสุดที่เป็นห้องทำงานของผู้บริหารโดยชั้นทั้งชั้นมีแค่ห้องทำงานสามห้องเท่านั้น และวันนี้ที่เขาเข้ามาที่นี่เพราะเขามีประชุมช่วงเช้าซึ่งปกติเขาจะไม่เข้ามาทุกวันจะเข้ามาเฉพาะเวลามีประชุมหรืองานด่วนเท่านั้นเอง ในระหว่างที่รอลิฟท์ไปถึงยังที่หมายแดนก็อดจะพูดถึงสองสาวที่เดินซุ่มซ่ามจนชนเข้ากับแผ่นหลังของลีโออย่างจังจนตัวเองล้มลงไปกองที่พื้นไม่ได้ เขาได้เห็นหน้าทั้งสองสาวโดยเฉพาะคนที่ล้ม ตัวเล็ก หน้าตาน่ารักอย่างกับตุ๊กตาส่วนอีกคนก็สวยเหมือนกันแต่คนละแบบ “มึงเห็นผู้หญิงสองคนเมื่อกี้นี้ไหมวะแม่งโคตรน่ารักเลย แล้วมึงว่าไงวะไอ้เคน” “...” เคนไม่ได้ตอบอะไรแดนเพียงแค่ปรายหางตามองไอ้คนที่ชอบพูดมากตลอดเวลาจนเขารู้สึกรำคาญแต่บางครั้งก็คิดว่าเป็นสีสันอย่างหนึ่งในชีวิต เพราะเขากับลีโอเป็นคนไม่ค่อยพูดบางวันไหนอยู่ด้วยกันแค่สองคนแทบไม่มีเสียงพูดคุยอะไรเลยห้องทั้งห้องมีแต่ความเงียบเท่านั้นเอง “หรือมึงไม่ได้ดูวะอย่างนั้นแม่งโคตรน่าเสียดาย แต่ว่านักศึกษาแบบนั้นจะมาที่นี่ทำไมวะ” “ฝึกงานไง ไอ้โง่” “โอ้โฮ!!! ไอ้เคน กูแค่สงสัยไหมกูไม่ได้โง่ มึงนี่อ้าปากออกมาทีก็มีแต่ปล่อยหมาออกมาจากปากกูล่ะอยากรู้จริง ๆ ชีวิตนี้มึงจะมีแฟนไหมวะปากมีแต่หมาเป็นฝูงแบบนี้ผู้หญิงที่ไหนจะชอบวะ” “เสือก” ยังไม่ทันที่แดนจะได้โต้ตอบอะไรเคนไปมากกว่านั้นเสียงลิฟท์ถึงที่หมายพร้อมเปิดออกเสมือนเป็นกรรมการห้ามศึกน้ำลายของทั้งคู่ ลีโอที่ชินกับการปะทะคารมของคนสนิทเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเดินออกจากลิฟท์ตรงเข้าห้องทำงานตัวเองทันที ทิวาเลขาที่นั่งอยู่โต๊ะทำงานของตัวเองเมื่อเห็นว่าลีโอเจ้านายจอมเนี้ยบมาแล้วก็รีบลุกขึ้นหอมเอกสารรายละเอียดการประชุมครั้งนี้เข้าไปให้ลีโอภายในห้องทันที เพราะลีโอเป็นคนทำงานเร็วไม่ชอบอะไรที่ชักช้าให้รำคาญใจ และทิวาคนนี้ก็ทำงานกับลีโอมานานหลายปีลีโอจึงไว้ใจและค่อนข้างรู้ใจเขาเป็นอย่างดีแถมยังคอยเป็นหูเป็นตาให้เวลาลีโอไม่ได้เข้าที่นี่ได้อีกด้วยเปรียบเสมือนตัวแทนของลีโอเพราะพนักงานทุกคนที่นี่ต่างก็เกรงใจทิวาเช่นกัน ทิวายืนเคาะประตูอยู่ด้านนอกก่อนจะเปิดประตูเข้ามาเมื่อได้ยินเสียงอนุญาตของลีโอที่ดังมาจากภายในห้อง “เชิญ” “สวัสดีครับคุณลีโอ” “อืม” “นี่เอกสารและรายละเอียดทั้งหมดที่จะประชุมวันนี้ครับ ผมขอตัวก่อนครับต้องไปเตรียมตัวและเอกสารก่อนเข้าประชุมอีกนิดหน่อย” หลังจากทิวาวางเอกสารทั้งหมดลงบนโต๊ะพร้อมกับอธิบายรายละเอียดต่าง ๆ ก่อนเขาจะขอตัวออกไปทำงานในส่วนของตัวเองต่อให้เรียบร้อยก่อนการประชุม ลีโอหยิบเอกสารขึ้นมาดูเขาไม่พูดอะไรเพียงแค่พยักหน้าตอบรับทิวาออกไปเท่านั้น เพียงแค่นั้นทิวาก็เข้าใจแล้วรีบเดินออกไปจากห้อง เพราะเขาทำงานกับลีโอมานานเขารู้ว่าลีโอเป็นคนไม่ค่อยพูดส่วนมากจะเป็นคนฟังและใช้สายตามองเพียงแค่นั้น เมื่อถึงเวลาประชุมทิวาก็มาเชิญลีโอไปที่ห้องประชุม หลังจากประชุมที่บริษัทเสร็จลีโอกับคนสนิททั้งสองก็เดินทางไปยังสนามแข็งรถที่ลีโอเป็นเจ้าของ ในเมื่อมีบริษัทนำเข้ารถการมีสนามแข่งก็เป็นเรื่องที่ควรจะทำเพราะมันเป็นของคู่กันอยู่แล้ว ลีโอเดินเข้ามาในบริเวณสนามเพื่อเข้าไปที่ออฟฟิศก็ตกเป็นเป้าสายตาของสาว ๆ ที่อยู่บริเวณนั้น เพราะออร่าความหล่อและความรวยของลีโอจึงไม่แปลกที่สาว ๆ ทุกคนต่างให้ความสนใจในตัวเขา แต่ถึงอย่างนั้นลีโอเองก็ไม่เคยสนใจใครเป็นพิเศษ ก็ถ้าสาว ๆ เสนอตัวมาให้เขามีหรือคนอย่างเขาจะปฏิเสธ ก็ในเมื่อเสนอมาเขาก็สนองก็แค่นั้นวินวินด้วยกันทั้งคู่ไม่มีใครเสียเปรียบได้เปรียบต่างคนต่างมีความสุขไป วันนี้ก็คงไม่ต่างจากวันอื่น ๆ เช่นกันเพราะมีพริตตี้สาวสวยคนหนึ่งที่ยืนอยู่กับกลุ่มพริตตี้คนอื่น ๆ ด้วยจ้องมองลีโอด้วยความสนอกสนใจจนออกนอกหน้า พริตตี้อีกคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธออดพูดแนะนำออกมาไม่ได้ “ถ้าเธอมองขนาดนี้ทำไมไม่เดินเข้าไปหาเลยละ” “เขาเป็นใครเหรอ” “ก็คุณลีโอเจ้าของที่นี่ไงทั้งหล่อทั้งรวยแถมโสดอีกด้วยนะ” “จริงเหรอ!!!” “จริงสิ ฉันจะหลอกเธอทำไม ใคร ๆ ก็อยากได้เขามาครอบครองกันทั้งนั้นเพียงแต่ยังไม่มีใครเคยทำได้เลยสักคนเดียว เธอไม่ลองดูละเธอทั้งสาวทั้งสวยและก็เซ็กซี่ขนาดนี้คุณลีโอเขาอาจถูกใจก็ได้” “หึ ฉันไปอยู่แล้ว” เธอตอบพริตตี้อีกคนออกมาอย่างมั่นอกมั่นใจในตัวเองก่อนที่จะหันไปมองทางที่ลีโออีกครั้งด้วยสายตาหมายหมั้นปั้นมือว่าเธอจะทำให้เขาหลงเสน่ห์ของเธอให้ได้ หลังจากเธอสามารถปลีกตัวออกมาจากบริเวณงานได้เธอก็รีบเดินตรงไปยังออฟฟิศของเขาทันที พอมาถึงด้านหน้าก็เห็นบอดี้การ์ดร่างยักษ์ยืนคุมอยู่สองคนเธอส่งยิ้มหวานไปให้พร้อมพูดกับพวกเขาด้วยเสียงหวาน “สวัสดีค่ะ มาพบคุณลีโอค่ะ” “นัดไว้หรือเปล่า” “เปล่าค่ะ” “ชื่ออะไร” “ลูกเกดค่ะ” “รอสักครู่” ผู้ชายร่างยักษ์คนแรกเดินหายขึ้นไปยังชั้นบนแป็บหนุ่งก่อนจะเดินกลับลงมาเปิดทางให้เธอเดินขึ้นไปชั้นบนได้ ลูกเกดรีบเดินขึ้นชั้นบนด้วยท่าทางนวยนาดจนสองหนุ่มร่างยักษ์ที่มองตามส่ายหัวให้กับเธอก่อนทั้งคู่จะพนันกันเหมือนเป็นเรื่องปกติของทุกครั้งที่ลีโอมาที่นี่ “มึงว่านานแค่ไหนวะ” “ไม่เกินสามชั่วโมง” “แต่กูว่าไม่เกินสองชั่วโมง” “เท่าไหร่?” “3,000” “ดิว/ดิว” “ฮ่า ๆ ๆ ๆ / ฮ่า ๆ ๆ ๆ” สองหนุ่มร่างยักษ์หลังจากตกลงกันได้ก็ส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจที่พวกเขาพนันกันไม่ใช่เรื่องใหม่หรือเรื่องใหญ่อะไร เรื่องที่พวกเขาพนันกันก็คือเวลาที่ผู้หญิงคนนั้นจะอยู่กับลีโอได้นานแค่ไหนเท่านั้นเอง เพราะส่วนมาผู้หญิงที่มาหาเจ้านายพวกเขาก็มาเพื่อหวังจับลีโอแต่ก็ไม่เคยมีใครทำได้ อย่างมากก็ทำได้แค่เป็นคู่นอนชั่วคราวครั้งเดียวจบเท่านั้นเอง และเวลาแต่ละคนก็ไม่เกินสองถึงสามชั่วโมงเท่านั้นเอง แล้วหลังจากนั้นพวกผู้หญิงเหล่านั้นก็ลงมาด้วยสภาพเดียวกันทุกคนพวกเขาสองคนอยู่ที่นี่มานานเห็นจนชินตา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD