“เจ็บไหม?”
“ไม่เท่าไหร่ค่ะ ขอบคุณพี่ลีโอนะคะที่เป็นห่วงรัก” รักแรกเริ่มยิ้มได้เมื่อรับรู้ได้ว่าน้ำเสียงของลีโอที่พูดออกมานั้นเริ่มเปลี่ยนไปไม่แข็งกร้าวเหมือนตอนแรกแล้ว
“เรียกพี่ได้แล้ว? ไม่ต้องยิ้มเลยยังไงก็ผิด” ลีโอมองและพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบเมื่อเห็นรักแรกที่กำลังแย้มยิ้มให้เขาทั้งปากและดวงตาของเธอ
“ก็...”
“ไม่ต้องแก้ตัวยังไงก็ขัดคำสั่งและต้องโดนลงโทษ เข้าใจไหม?”
“ห๊ะ!!! ลงโทษเหรอแต่เมื่อกี้พี่ลีโอตีรักไปแล้วนะตีแล้วก็เหมือนลงโทษไปแล้วนี่หน่า”
“อันนั้นยังไม่ถือว่าลงโทษ”
“อ้าว... แต่”
“ไม่มีแต่ จะยอมให้พี่ลงโทษดี ๆ ไหม หือ...”
“เอ่อ... คือ... รัก”
“เอาไง???”
“พี่ลีโอจะลงโทษแบบไหนเหรอคะบอกรักหน่อยได้ไหม” ถึงตอนนี้แล้วอ้อนได้เป็นอ้อนดีกว่ายอมโดนลงโทษ รักแรกพูดกับลีโอเสียงออดอ้อนกับรอยยิ้มหวาน ถ้าเป็นไปได้เธออยากจะเข้าไปกอดไปซบอกเขาเลยทีเดียวถ้าสามารถทำให้ตัวเองพ้นผิด
“ไม่ต้องอ
