الثامنه عشر ( جحيمى وجنتى )
فى احد اقسام الشرطه مضى سليم على محضر اختفاء اخته بحزن شديد
ليهتف الظابط الذى امامه قائلا برسميه :
_ اتفضل انت امشى دلوقت واحنا هنتصل بيك لو فيه جديد
رفع سليم رأسه وصاح به دون وعى :
_ أمشى دا ايه ؟ انا مش همشى من هنا من غير ما تلاقوا أختى
رمقه الظابط بدهشه ممزوجه ببعض من الحده ليهتف سمير موجها كلامه للظابط :
_ احنا اسفين ياحضرت الظابط اصله مالوش فى الدنيا دى إلا أخته وحاله صعبه خصوصى
لما عرف انها مش فى الشغل اللى قالت عليه
هدر الظابط وهو ينظم اوراقه ويحدق بسليم الذى يشرد فى عالم اخر :
_ ماشى احنا كمان علينا ضغط بردوا ما هى مش اخته بس اللى ضايعه فى أم البلد دى
هنطلع إذن نيابه ونروح المكان خدوا بقى من هنا ولو فيه جديد هنبلغكوا ...
هم سليم ليعترض من جديد لكن حرك سمير كرسيه وهو يهدر له برجاء :
_ يا ابنى أمشى بقى وإ سمع الكلام ,,,,الله يرضا عليك خلى اليو
