นิษฐาไม่ได้ขึ้นมาปลุกลูกสะใภ้ เพราะลูกชายบอกไว้ว่าให้จอมใจตื่นเอง เพราะนอนกันตอนเช้า นางยิ้มแก้มแทบแตกรีบออกจากบ้านไปหาทิพย์มณีทันทีเพื่อจะไปคิดชื่อหลานไว้ เพราะตอนนี้ดูท่านางใกล้จะมีหลานแล้ว
“ทิพย์...เธอว่าหลานเราคนแรกจะชายหรือหญิง” นางถามเพื่อนรัก
“ไม่รู้สิ หญิงชายก็ได้สำหรับฉันกับพี่ภู” นางตอบกลับนิษฐาเพื่อนรัก นางเอกก็ดีใจไม่แพ้กัน
“เออ...ว่าจะถาม ตั้งแต่มาไม่เห็นพี่ภูเลย” นางเพิ่งสังเกตว่าไม่เห็นสามีเพื่อนรักเดินเพ่นพ่านไปมา
“จะเห็นได้ยังไง ไปปฏิบัติธรรมที่วัดกับเพื่อนตั้งแต่เช้ามืดแล้วเธอ เนี่ยไปรอบนี้ก็สองอาทิตย์เลยแหละ อีกนิดฉันว่าจะให้พี่ภูไปบวชแล้วแหละ อยู่วัดเยอะกว่าอยู่กับเมียแล้วเนี่ย” นางอดพูดเหน็บสามีไม่ได้ ก็จริง หายใจเข้าออกก็วัด
“แหม! ดีกว่าไปติดอีหนูนะทิพย์ นี่ถ้าพี่สิงห์ พ่อของพ่อแทคอยู่คงได้ไปคู่กันแหละเนอะ” แม้สามีจะจากไปแล้ว แต่ในความรู้สึกของนิษฐา สามียังคงอยู
