“เธอออกจากกลุ่มเราไปแล้ว ย้ายโรงเรียนไปแล้ว มีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้กับฉัน?”
ว่าจบ ก็หันไปเอนซบหนุ่มหล่อล่ำที่นั่งชิดกันอยู่ข้างกาย พอสังเกตดีๆ โต๊ะนั้นนั่งกันเป็นคู่เลยแฮะ แถมเบียดกระแซะกันอย่างกับหนาวจัด พวกเขาคิดว่านั่งกันอยู่กลางหิมะที่ขั้วโลกใต้หรือไงกัน
“แต่ฉันเป็นเพื่อนเธอนะ...” ลูกหมีบอกเสียงสั่น “เราคบกันมาตั้งแต่อนุบาล แล้วทำไมตอนนี้เธอ...ทำไมทำแบบนี้ล่ะเหมย เรื่องคิวเธอก็หลอกฉัน...ถึงมาบอกทีหลัง แต่ฉันเรียกคืนเรื่องบ้าๆ ที่ทำลงไปวันนั้นไม่ได้นะรู้มั้ย!”
“แล้วไง?”
“เหมย...”
ร่างเล็กบอบบางลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับคนที่คิดว่าเธอเป็น ‘เพื่อนรัก’ พร้อมหยิบแก้วทรงสูงขึ้นมาถือไว้ และเหยียดรอยยิ้มหยัน มือบางยกขึ้นช้าๆ แล้วราดน้ำในแก้วที่น่าจะเป็นแอลกอฮอล์รดศีรษะลูกหมีจนหมด โดยที่คนโดนกระทำยังยืนเฉย...เหมือนจะช็อค ไม่ขยับตัวเลยซักนิด
“โง่เอง ช่วยไม่ได้นี่ ใครเขาคิดว่าเธอเป็นเพื่อนกัน”
