สัญญาณหลุดไปครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สิงหราชไม่ยอมแพ้ เขากดต่อสายอยู่หลายครั้ง จนสุดท้ายนอกจากไม่รับสายแล้ว อีกฝ่ายก็ปิดเครื่องหนีไปเลย
ไม่ต้องเดาก็รู้ อุณาคงขอให้คมสันทำแบบนั้น...
ดารีย์ขอโทรศัพท์มาดูแล้วถอนหายใจเบาๆ ก่อนส่งโทรศัพท์มือถือคืนให้เขา
“ลูกแกะคงอยู่กับพี่คมนั่นแหละค่ะ เขาสนิทแม่พี่คม คุณคงไม่หึงเขาแล้วนะ”
“ไม่ ฉัน...”
สิงหราชยกมือปิดหน้าอย่างตึงเครียด เขาไม่พูดอะไรอีก แต่ความเสียใจของเขาก็ทำให้ดารีย์หายโกรธเขาไปเลยจริงๆ ออกจะสงสารนิดๆ ด้วยซ้ำ
“เอาเถอะค่ะ ผลตรวจดีเอ็นเอน่าจะออกภายใน 5-7 วัน ยังไงลูกแกะก็ต้องติดต่อหนูมา ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นพ่อของเราจริงๆ หนูต้องไปเจอเขาอยู่แล้ว ตอนนั้นหนูจะบอกคุณ ให้คุณแอบตามไปแล้วกัน”
ชายสูงวัยชาวฮ่องกงที่นั่งอยู่ตรงหน้าในร้านอาหารของสนามบินดูไม่เหมือนพ่อที่อุณาจินตนาการไว้เลย เขาตัวสูง ผอม ไม่ได้ดูอบอุ่น และออกจะรู้สึกห่างเหินเพราะไม่เคยเ
