"อ้าปาก! กินเข้าไป อยากมากไม่ใช่เหรอถึงต้องไปนั่งรอกินของคนอื่น อ้าปาก!"
วันใหม่ถูกกดตัวให้นอนลงไปกับเบาะ มือหนาของกันต์ธีปลดเข็มขัดที่เอวออกมามัดมือทั้งสองข้างของคนตัวเล็กไว้ ก่อนจะถอดกางเกงควักท่อนเนื้อออกมาจ่อที่ปากของวันใหม่
"ไม่! เฮียไม่มีสิท..อ๊ะ อื้อ อุค อุค อุค อุค"
ยังไม่ทันที่คนตัวเล็กจะพูดจบ โพรงปากเล็กถูกท่อนเนื้อแท่งยาวใหญ่ยัดเข้าไปแทนนี่จนไม่สามารถพูดต่อได้ กันต์ธีตะบี้ตะบันซอยสะโพกเข้าใส่จนวันใหม่เริ่มหายใจลำบาก น้ำตาเม็ดใหญ่ไหลอาบแก้มเนียนจนคนพี่ใจกระตุกยวบ
อ๊อก อ๊อก อ๊อก
พับ พับ พับ พับ
"ฮึก อ๊อก อ๊อก"
เสียงสะอื้นลอดผ่านลำคอของวันใหม่ออกมาช่วงขณะหนึ่ง แต่เสียงนั้นกลับเรียกสติของกันธีต์กลับคืนมาได้
"โธ่โว้ย วิล ไปคอนโด"
"ครับ"
กันต์ธีถอยห่างและปล่อยคนตัวเล็กให้เป็นอิสระ ก่อนจะบอกลูกน้องให้เปลี่ยนจุดหมายไปที่คอนโดแทน แววตาสับสนปราดมองไปยังคนตัวเล็กที่กำลังนอนส
