ณจันทร์แทบจะหยุดยิ้มไม่ได้เลย...
เธอดีใจที่จะได้เงินไปใช้หนี้ตามที่ตกลงกับเขาเมื่อคืน แถมยังจะมีค่ารักษาแม่อีก ทีแรกณจันทร์ก็กลัวอยู่หรอกว่าเขาจะกลับคำเมื่อตื่นขึ้นมา แต่ตั้งแต่ที่เขาตื่นมาจนถึงตอนนี้ เตวิชก็ทำแต่เรื่องน่ารักๆ ให้กับเธอ
ไหนจะเก็บเศษแก้วให้ ทำแผลให้ ทั้งที่เขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ จะเดินออกไปเลยก็ได้ ณจันทร์เองก็ไม่มั่นใจหรอกว่าเธอจะกล้าตามเขาออกไป แล้วทวงเงินจากเขาหรือเปล่า
เอาเข้าจริง เธออาจจะหน้าบางเกินกว่าจะทำแบบนั้น แล้วปล่อยให้เรื่องเมื่อคืนเป็นความลับไปตลอดกาลเลยก็ได้
“คุณจำได้มั้ยคะว่าสัญญาอะไรกับหนูไว้บ้าง”
เตวิชมองเธอด้วยดวงตาวาวดุดัน แต่ณจันทร์กลับไม่กลัวเขาเลย ก็เขาทำหน้าดุๆ ตาดุๆ แบบนี้มาตลอดตั้งแต่ตื่นนอน แต่การกระทำของเขาตรงข้ามกับสีหน้านั่น ตอนที่เจอกันในร้านสะดวกซื้อ รวมถึงเมื่อคืนนี้ที่เขาบุกเข้ามาในบ้านอย่างเกรี้ยวกราด ณจันทร์ไม่คิดเลยนะว่าที
