My Girl [คนนี้ของผม] #10
1964 Words
My Girl [คนนี้ของผม]
Chapter 10
เฮ้อ!!! หยดน้ำขอถอนหายใจแรง ๆ หน่อยเถอะค่ะ ..เพราะกว่าจะออกจากบ้านมาได้ ไอหมอกโคตรจะเรื่องมาก ให้เธอเปลี่ยนชุดอยู่นั่นแแหล่ะ ชุดโน้นก็ไม่ได้ ชุดนี้ก็ไม่เอา ว่าโป๊ะไปบางล่ะ สั้นบางล่ะ จะอะไรของเค้านักหนา..
เธอนี่ต้องขึ้นลงบันได เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าจนเมื่อยขาไปหมดแล้ว สุดท้าย เธอก็ต้องมาในชุดนี้ เป็นแค่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ธรรมดา ๆ โอ้ย! และเธอก็ต้องใส่ชุดนี้ไป
ด้านลุงกับป้า ต่างก็ขำเราสองคนอย่างห่าง ๆ
สรุปว่า..เธอต้องออกจากบ้านในชุดนี้ คนคนอะไรเรื่องมากสุด ๆ
แต่จะว่าไป ถ้าไม่ใช่เพราะไอหมอกพาไป อย่าหวังเลยที่ลุงกับป้าจะให้เธอไป ไม่มีทางค่ะ..ต้องขอบคุณคุณชายไอหมอกสินะที่พาเธอไปเปิดหูเปิดตาน่ะ
ระหว่างที่นั่งอยู่ในรถ..คุณชายไอหมอกเงียบเชียว สงสัยเธอคงไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจอีก
"เป็นอะไร เป็นฉันไหมที่ควรโกรธนายน่ะ ให้เปลี่ยนชุดอยู่ได้"
ชิ๊ส์!! นางยังเงียบ ไม่ตอบจ้า..0_0 ผู้ชายอะไรเนี้ย โกรธเรื่องอะไร อยู่ ๆ ก็มาเงียบใส่คนอื่นเขาได้ยังไงกัน
"นี่จะไม่พูดใช่ไหม? งั้นต่อไปก็ไม่ต้องมาคุยเลยนะ"
ไม่ง้อแล้วนะ ไม่อยากคุยด้วยก็ไม่ต้องมาคุยเลย แล้วเธอก็สะบัดหน้าไปอีกทาง
"ก็เราไม่อยากให้เธอแต่งตัวโป๊ะ ๆ ไง ไม่อยากให้ใครมองด้วย"
ในที่สุดนางก็ยอมเปิดปากพูดจนได้
"ก็ไม่ได้ใส่มาแล้วไง นี่ก็แค่เสื้อยืด กางเกงยีนส์เองนะ ที่จริงแล้วเราจะใส่อะไรมาก็ได้ นายก็อยู่ด้วยกับเราตลอดเวลาอยู่แล้ว ส่วนใครจะมอง ก็เรื่องเค้าสิ ไม่เห็นเป็นไร ใครๆ ก็อยากมองคนสวย ๆ ทั้งนั้น จริงไหมไอหมอกสุดหล่อ"
เธอเถียงเขาไป และก็แหย่เขาเล่น ๆ แต่เขากลับทำตาเขียวปั๊ดใส่ซะงั้น
@ ผับ
เมื่อมาถึง จอดรถเรียบร้อย เราสองคนกำลังเดินเข้าไปในผับ
โอ้โห! คนอะไรจะเยอะแยะขนาดนี้ แค่เดินผ่านประตูเข้ามานิดเดียว ก็เห็นผู้คนที่จะแออัดยัดเยียด โยกย้าย โบกสะบัดกันอย่างเมามัน ในตอนนี้ไอหมอกกำลังเดินจูงมือเธอ และจับมือเธอไว้แน่น สงสัยกลัวเธอหายเหมือนเคย...เราเดินเข้าไป จนเดินมาถึงโซนวีไอพี ซึ่งมีกายกับรันเวย์นั่งอยู่ก่อนแล้ว
"กว่าจะมาได้นะมึง ช้าสัส! โทษทีลืมไปว่า พาเจ้าหญิงมาด้วย กลัวหลงหรือถึงไงน่ะ ถึงต้องจับมือซะขนาดนั้น"
พอเดินมาถึง รันเวย์ก็แซวทันที ทำให้เธอดึงมือออกอย่างอัตโนมัติ ซึ่งไอหมอกก็ยอมปล่อยแต่โดยดี ไม่พูดก็ไม่มีใครว่าเป็นใบ้นะรันเวย์ พูดมากอยู่ได้
"ไม่ต้องมาแซวนะรันเวย์ ที่ช้าก็เพราะไอหมอกนั่นแหล่ะ..เรื่องมาก" เธอพูดแก้เขินที่โดนแซวเมื่อสักครู่
"นั่งสิครับเจ้าหญิง จะดื่มอะไรดีครับ"
พอกายถาม เธอหันไปมองหน้าไอหมอกทันที เหมือนเด็กขออนุญาตผู้ปกครองก่อน
"น้ำเปล่าก็พอ"
"ห๊ะ! ให้ดื่มน้ำเปล่า งั้นกลับไปกินที่บ้านดีกว่า..แล้วจะพามาทำไมถึงนี่"
"จะกลับไหมล่ะ จะได้ไปส่ง เธอเป็นผู้หญิง อีกอย่างเดี๋ยวลุงเดชว่าเอา"
"รู้แล้วน่าาา..งั้นขอเป็นน้ำผลไม้ หรือน้ำพั้นซ์ได้ไหมล่ะ" เธอแค่พูดยอกย้อนไปเล่น ๆ ดุซะงั้น ตาบ้า!
"น้ำผลไม้ก็พอ เดี๋ยวสั่งให้"
"หวงจังเลยนะครับไอ้คุณชายในสายหมอก"
"พาหลานสาวเค้ามา กูก็ต้องรับผิดชอบสิวะ พูดมากนะมึง"
"ครับคุณชาย..ฮ่า ๆ ว่าแต่ กูเห็นวุ้นเส้นด้วยนะมึง นั่งอยู่โต๊ะข้างล่าง นั่นไง"
"แล้วมึงจะมาบอกกูทำไม"
"เออว่ะ กูลืมไปว่า...คืนนี้ เจ้าหญิงมึงมาด้วย ดูแลเจ้าหญิงมึงดี ๆ ล่ะ สวย ๆ น่ารักอย่างนี้ กูเห็นไอ้โต๊ะนั้นมองกันตาลุกวาวตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว นี่ขนาดใส่แค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์เองนะ ท่าจัดเต็มมาล่ะ ไม่น่ารอด หนุ่ม ๆ คงรุมจีบตรึม"
หยดน้ำมองไอหมอกกับรันเวย์ที่กำลังคุยกันอย่างกระซิบกระซาบ ส่วนเจ้าชายกายก็นั่งหล่อ ๆ นิ่ง ๆ ตามสไตล์เขาล่ะ
"นี่นายสองคนคุยซุบซิบอะไรกัน"
“ไม่มีไรค้าบบ..เจ้าหญิง”
พวกเราก็นั่งคุยกันตามปกติ เธอนั่งด้านในติดกับไอหมอก ส่วนรันเวย์กับกาย นั่งคนละฝั่งของโซฟาอีกด้านหนึ่ง
"หวัดดีไอหมอก ..นึกว่าคืนนี้จะไม่มาซะแล้ว วุ้นเส้นรอไอหมอกอยู่เลยนะ ขอวุ้นเส้นนั่งด้วยได้ไหมคะ"
รอเหรอ..ผมงง ที่วุ้นเส้นพูดแบบนี้ออกมา หันไปมองหน้าหยดน้ำที่กำลังจ้องวุ้นเส้นอยู่ แต่ก่อนที่ผมจะพูดอะไรออกไปนั้น
"ไม่ได้ค่ะ ที่นั่งเต็ม"
หยดน้ำแย่งพูดขึ้นก่อนที่เขาจะพูดอะไร เพราะไม่พอใจผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า ที่มาส่งสายตายั่วยวนไอหมอกอยู่ ซึ่งหล่อนแต่งตัวก็โป๊ะมาก ข้างบนโชว์จนเห็นมะม่วงอกร่อง ส่วนข้างล่างก็จะสั้นไปไหน ปิดอะไรนั่นเกือบไม่มิด.. แต่งอย่างงี้ มาล่อเสือล่อไอ้เข้ ชัด ๆ นี่สินะที่เขาไม่อยากให้เธอมาด้วย คงกลัวมาขัดคอเขาล่ะสิ ดีล่ะงั้นจะจัดให้
"ก็นั่งตักไอหมอกได้นี่คะ"
พูดจบ ยัยนั่นก็ทิ้งตัวนั่งบนตักไอหมอกทันที ส่วนไอหมอกก็รีบลุกขึ้น และดันตัววุ้นเส้นออกไปอย่างสุภาพ
"ทำไมคะ วันนี้พาแฟนมาด้วย เลยไม่กล้าหรือคะ งั้นแฟนเผลอแล้วเจอกันนะคะ วุ้นเส้นจะรอไอหมอกเสมอ"
ยัยนั่นพูด พร้อมกับส่งสายตามาทางเธออย่างท้าทาย แล้วก็เดินสะบัดตูดกลับไปในที่ที่หล่อนมา
พอยัยนั่นไปแล้ว เธอก็เงียบ..แล้วลุกขึ้น
"จะไปไหน" ไอหมอกถาม
"จะไปห้องน้ำ ถึงว่าสินะ พวกนายถึงชอบมาเที่ยวกัน มีของแบบนี้นี่เอง..หลบหน่อยสิ!"
ก็เธอนั่งอยู่ด้านในไง ซึ่งไอหมอกก็ต้องหลบ น่าจะรู้นี่ ทำไมต้องให้บอกด้วย คนยิ่งหงุดหงิดอยู่
"เดี่ยวเราไปส่ง"
"ไม่ต้อง ไปเองได้ ไม่หลงหรอก"
"แล้วรู้หรือว่าห้องน้ำอยู่ไหน?" เออว่ะ ไม่รู้แต่ก็ไม่เกินความสามารถของเธออยู่แล้ว
"มานี่ เดี๋ยวพาไป " แล้วไอหมอกก็จับมือเธอพาไปห้องน้ำ จับมืออีกล่ะ ทำไมต้องพาไป ไปเองก็ได้ไหม?
"เรารอเธอตรงนี้นะ" เขาบอกกับเธอมาเดินมาถึงใกล้ ๆ กับห้องน้ำหญิง
"อือ" ที่จริงก็ไม่ได้ปวดอะไรหรอก ตะกี้ก็แค่หงุดหงิดนิดหน่อยเรื่องยัยนั่น แต่ไหน ๆ ก็มาแล้วก็เข้าเลยล่ะกัน
พอเข้าห้องน้ำเสร็จก็เดินออกมา มาเจอยัยนั่นกับไอหมอก มองไกล ๆ เหมือนสองคนนั่นกำลังนัวเนียกันอยู่ ก็ถ้าไม่เรียกว่านัวเนียก็ไม่รู้จะให้ฉันเรียกว่าอะไรแล้ว ดูจากที่มือทั้งสองข้างของยัยนั่นเอาแขนคล้องคอไอหมอกอยู่..
เธอเลยกะว่าจะเดินผ่านหน้าสองคนนั้นไปเฉย ๆ แต่ยังเดินไปไม่ถึง ก็เจอกับผู้ชายสองคนที่กำลังมายืนขวางหน้าเธออยู่
เธอพยายามเดินเลี่ยงไปอีกทาง แต่นายสองคนนั้นก็มาขวางอีก
"ขอโทษค่ะ ช่วยหลีกทางหน่อยได้ไหมคะ"
"ไม่ได้ครับ น้องสาวคนสวยต้องมานั่งดื่มที่โต๊ะพี่ก่อน"
"ไม่ค่ะ ไม่ดื่ม"
ในขณะที่ถกเถียงกับสองคนนั่นอยู่ ก็มีคนมาคว้าแขนฉัน ไม่ใช่ใครหรอกค่ะ ไอหมอกนั่นเอง
"อย่ามายุ่งกับแฟนกู ถ้าพวกมึงไม่อยากมีเรื่อง"
ไอหมอกบอกสองคนนั่นว่า เธอเป็นแฟนเขา
"อ้าว! มีแฟนแล้วก็ไม่บอก แต่แฟนมึงสวยดีว่ะ กูชอบ"
ตอนนี้ไอหมอกดึงตัวเธอมาไว้ข้างหลังเขา
"พูดอย่างนี้ หมายความว่า พวกมึงอยากตาย"
"มีอะไรกัน!!" เสียงทรงอำนาจของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น และกำลังเดินเข้ามา
"ว่าไง ไอหมอก มีอะไรกัน?"
"ไม่มีอะไรครับเฮีย..แค่หมามันเห่าน่ะ"
ไอหมอกเรียกผู้ชายคนนั้นว่า เฮีย แต่ดูแล้วหล่อมากเลยทีเดียว หล่อพอ ๆ กับไอหมอก แต่มีความเป็นผู้ใหญ่ และน่าเกรงกลัวกว่าเยอะเลย
แต่ทันทีที่ไอ้อันธพาลสองคนนั่นเห็น..เฮียที่ไอหมอกเรียก ก็พากันตกใจ และรีบยกมือไหว้พร้อมกับขอโทษยกใหญ่
"ผมขอโทษครับ..เฮีย"
"พวกมึงจะมาขอโทษกูทำไม โน่น! ต้องขอโทษน้องชายกูนี่ แล้วพวกมึงห้ามเข้ามาเหยียบผับกูอีก ไม่งั้นกูไม่เอาพวกมึงไว้แน่"
น้องเหรอ นี่ไอหมอกมีพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่เห็นเคยรู้เรื่องเลย
"ข่ะ..ขอโทษครับ น้องชายเฮีย ขอตัวครับ ๆ" สองคนนั่นพูดเสียงสั่น ๆ แล้วก็โค้งคำนับไอหมอก แล้วรีบออกไป
"ขอบคุณครับเฮีย"
"อืมม..แล้วมีเรื่องอะไรกัน ทำไมไม่บอกพวกมันว่าเป็นน้องเฮีย"
"แค่นี้เอง ผมสบายมากเฮีย"
"ไอ้น้องตัวแสบเอ้ย! แล้วนี่.."
เฮียหันทางเธอ และถามไอหมอก
"หยดน้ำ ครับเฮีย เป็นเพื่อนผมเอง เป็นหลานลุงเดช"
"หลานลุงเดชนี่เอง ดูแลดี ๆ ล่ะ เดี๋ยวหลานเขาเป็นอะไรไป ลุงเดชเล่นงานเอา เฮียไม่รู้ด้วยนะโว้ย!..ดูท่าทางหวงซะขนาดนี้ คงไม่ใช่แค่เพื่อนล่ะมั้ง..[หน้าตาก็สวย น่ารัก ถ้าไม่รีบบอกเค้าไปตรง ๆ ระวังหมาคาบไปแดกนะไอ้น้องชาย : เฮียกระซิบข้างหูไอหมอก]
“เฮียไปนะหยดน้ำ”
“ค่ะ”
เธอยกมือไหว้สวัสดีเฮียเค้า..พร้อมกับส่งยิ้ม
"ตามสบายนะ มีอะไรก็บอกเฮีย แต่อย่างเอ็ง ไม่น่าจะให้ต้องถึงมือเฮียนะ..ฮ่า ๆ ไอ้ตัวแสบ เฮียไปก่อนมีธุระ" เฮียพูดพร้อมกับตบบ่าไอหมอกเบาๆ และเดินออกไป
ผับนี้เป็นผับของเฮียดิน ซึ่งเป็นญาติของผมเองครับ เฮียดินออกจะเป็นมาเฟียหน่อย ๆ เป็นคนกว้างขวาง และเป็นที่รู้จัก ผมเรียนรู้หลาย ๆ อย่างมาจากเฮียพอสมควร..เพราะผมสนิทกับเฮียมาก
"เป็นอะไรหรือปล่าว"
"ไม่เป็นอะไร แค่ตกใจนิดหน่อย"
"ก็บอกแล้วไง นี่ถ้ามาคนเดียวจะเป็นยังไง แล้วถ้าเรามาไม่ทัน"
"ไม่ต้องมาทวงบุญคุณเลยนะ แล้วฉันไม่ใช่แฟนนาย แฟนนายไปไหนซะล่ะเห็นนัวเนียร์กันอยู่นี่"
"วุ้นเส้นไม่ใช่แฟนเรา และที่เห็นตะกี้ วุ้นเส้นมากอดเราเองเราไม่ได้กอดเธอสักหน่อย..ว่าแต่..หึงเหรอ?"
นี่เขาพูดอะไรของเขา ใครไปหึงเหอะ
"หะ..หึง..ใครหึงกัน นายอย่ามาพูดมั่ว ๆ นะ"
"หึ! หึงแล้วไม่ยอมรับ"
***************
ก็ต่างคนต่างมีใจ..ดูก็รู้
- Writer
