หลังจากผมกับหนูนิดอาบน้ำด้วยกันก็จัดชุดใหญ่อีกสองรอบจนตอนนี้ร่างบางสลบเหมือดอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว หึ เด็กจริงๆแค่นี้เองก็ทำท่าไม่ไหวละ
"ฝันดีนะเด็กน้อยฉันไปดูร้านแป๊บ"
"อื้ออออคุณตฤณพอแล้วค่ะหนูนิดไม่ไหวแล้ว"
ถึงขั้นเก็บมาละเมอนอนฝันเลยเหรอเนี้ย ผมส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะก้มไปจุ๊บปากหนูนิดทีหนึ่ง ผมเดินออกมาจากห้องนอนกดล็อกประตูเรียบร้อยสั่งให้ลูกน้องเฝ้าหน้าห้องไว้
"เฝ้าหนูนิดไว้นะอย่าให้ใครทำอะไรเธอได้"
"ครับคุณตฤณ"
ผมเดินออกไปจากห้องเดินตรงไปโซนผับ ไอ้เตยืนกอดอกอยู่ตรงชั้นสาม ถ้าปกติผมไม่มีอะไรก็มายืนอยู่ตรงนี้แหละเพราะเวลามีปัญหาอะไรมันจะมองเห็นได้ชัด แต่ส่วนใหญ่คนที่มาผับผมจะรู้ดีว่าถ้ามาแล้วก่อเรื่อง จะต้องคลานกลับไปนอนที่โรงพยาบาลแน่นอน
"เป็นไงบ้างสถานการณ์ปกติ"
ไอ้เตหันมามองหน้าผมก่อนจะขยับให้ผมไปยืนแทนมัน
"ครับนาย อ่อแล้วก็มีเรื่องนิดหน่อยครับ"
"อะไร"
ผมถามมันออกไปอย่างสง
