"ใครจะพาหนูนิดไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”
ผมเดินตามหนูนิดออกมาได้สักพักแล้วทันได้ยินที่ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันชวนหนูนิดไปอยู่ด้วย แม่นี่ก็เสน่ห์ดีเหลือเกินใครๆก็อยากรับไปดูแล แล้วทำไมผมต้องหงุดหงิดด้วยวะ
"คุณตฤณ"
ผมมองหน้าไอ้สไมล์ ลูกชายคนโตของผู้กำกับภาค ลูกชายนายตำรวจใหญ่นั้นแหละแต่คนอย่างผมถ้ากลัวคงไม่มาอยู่ในจุดนี้ได้หรอก หึ
"ว่าไงสไมล์ จะมาพาคนของฉันไปไหน”
ผมเอ่ยถามพร้อมกับเดินไปดึงมือของหนูนิดให้มายืนข้างๆผม หนูนิดเหลือบสายตามองผมเล็กน้อยก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น
"หนูนิดเป็นเพื่อนผมครับ ผมไม่อยากให้เธอทำงานในที่แบบนี้ผู้ชายมันเยอะอันตราย ผมจะให้หนูนิดลาออกจากที่นี่แล้วผมจะพาเธอไปอยู่ด้วย หวังว่าคุณตฤณคงจะอนุญาตนะครับ"
"แล้วถ้าฉันไม่อนุญาตล่ะ"
ผมเอ่ยถามพร้อมกับบีบมือของหนูนิดแน่น เพื่อนบ้าอะไรจะพาไปอยู่ด้วยชอบจะเอาไปเป็นเมียหละสิฝันอยู่หรือไงวะ
"คุณตฤณไม่มีสิทธิ์นะครับถ้าหนูนิดเขาจะไป ถาม
