ทั้งวันที่ดิสนีย์อยู่ในห้องเดียวกันกับไรเฟิล แม้ว่าเป็นเพียงแค่ห้องทำงานแต่มันกลับทำทั้งคู่ตื่นเต้นเหมือนครั้งแรกที่อยู่ในห้องนอนด้วยกัน แต่สองฝ่ายไม่มีใครปริปากพูดอะไรออกมาเลย
ก๊อก ๆ! เสียงเคาะประตูดึงไรเฟิลออกจากสิ่งที่เขากำลังสนใจ ก่อนชายหนุ่มจะอนุญาตให้คนเคาะเดินเข้ามา
"นายครับ นายใหญ่..." การ์ดคนสนิทพูดไม่ทันจบต้องชะงักและหยุดพูดไปเพียงเพราะสายตาเหลือบไปเห็นร่างบาง
"งั้นเชิญตามสบายค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ นั่งเถอะ ส่วนคุณพูดได้เลยผมไว้ใจเขา" ประโยคแรกไรเฟิลพูดกับดิสนีย์ ส่วนประโยคถัดมาเขาหันหน้าไปพูดกับการ์ด อย่าว่าแต่คนที่ไรเฟิลพูดด้วยตกใจเลย คนที่ถูกพูดถึงในการสนทนาก็เบิกตากว้างไม่แพ้กัน
"พูดได้แน่นะครับ" การ์ดหลบตามองพื้นหลังจากที่ถามอีกครั้งแล้วไรเฟิลมองด้วยความไม่พอใจ
"นายใหญ่ต้องการให้นายยกเลิกการรับออเดอร์สินค้าของบริษัทคุณบูมครับ" ดิสนีย์เม้มปากแน่นหลังจากที่ได้ยินประโยคนั้น
