" คุณจะทำอะไรคะ "
ร่างบอบบางเอ่ยออกมาอย่างตกใจ เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้มากขึ้น จนตอนนี้แผ่นหลังของเธอแนบไปกับอกล่ำๆของเขาไปแล้ว พร้อมกับมือหนาของเขาที่กอดเอวของเธอไว้แน่น
" ก็เธอยั่วฉันเองไม่ใช่หรอ ฉันอยากแล้วเธอต้องรับผิดชอบ "
เขาพูดพร้อมกับก้มลงไปจูบบนหัวไหล่ของเธอ พร้อมกับหันหน้าให้หันมาหาเขา ทำให้ตอนนี้ใบหน้าของทั้งคู่อยู่ไกล้กันแค่คืบ ถึงแม้ว่าเขาจะตัวสูงแล้วเธอจะตัวเล็ก แต่เขาก็ก้มหน้าลงมาหาเธอพร้อมกับใช้มือหนาเชยคางของเธอให้เงยขึ้นไปรับกับจมูกโด่งของเขาที่ก้มลงมาคลอเคลียกับจมูกรั้นน้อยๆของเธอ
" เนยไม่ได้ยั่วสักหน่อย คุณคิดไปเองต่างหาก "
เธอยังคงปฏิเสธเขาเพราะเธอไม่ได้ตั้งใจจะยั่วเขาเลยจริงๆ
" เรียกฉันว่าพี่มาร์ตินเหมือนที่เคยเรียกทำไมต้องเรียกฉันว่าคุณมันห่างเหินไม่รู้หรือไง "
ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาพูดไปแบบนั้น ทั้งที่เขาควรจะดีใจที่เธอไม่ทำตัวสนิทสนมกับเขา ในตอนนี้กลับอยา
