รักมั้ยคับ พี่ชายรูมเมท ตอนที่ 8
2171 Words
พี่แวนจัดการใช้ลิ้นค่อยๆเลียวนบริเวณส่วนหัวบอกเลยคับใจผมจะขาดผมเสียวจนมืองี้กำผ้าปูที่นอนแน่นเลย
“เสียวหรอ”
พี่แวนเงยหน้าขึ้นมาถามผมแถมยังอมยิ้มแบบน่ารักอีกต่างหาก แหมทำเขาเสียวขนาดนี้ยังมีหน้ามายิ้มอีกนะ
“เสียวซิคับ ผมลองทำให้พี่บ้างมั้ยละ”
“ยังก่อน ขอพี่ทำให้ขุนก่อนแล้วกัน”
แล้วพี่แวนก็ก้มลงไปอมของผมจนมิดด้ามเลยครับ ลีลาการจัดการกับท่อนเอ็นของพี่แวนมันยังเก้ๆกังๆอยู่บ้างในช่วงแรกพอพี่แวนเริ่มจับจังหวะได้ ผมก็ทรมานเลยทันที พี่แวนใช้ปากรูดขึ้นรูดลงอย่าทะนุถนอมและเพิ่มสกิลการรุนแรงเพิ่มขึ้นตามลำดับ ผมที่ตอนนี้เสียวจนใจจะขาดก็โยกสะโพกยัดใส่ปาดพี่แวนแบบไม่สนใจอะไรเลยนะ ก็มันทั้งเสียวทั้งรู้สึกดีแบบนี้ใครจะทนไหว และในที่สุด ผมก็๋ปล่อยน้ำเข้าปากพี่แวนไปเต็มๆ ผมคิดจะดันพี่แวนขึ้นมา แต่พี่แวนกลับเลียกินน้ำจนหมดเกลี้ยงเรียกว่าสะอาดทั้งดุ้นเลย
“ว้าววว รู้สึกดีเหมือนกันนะ”
พี่แวนเอ่ยขึ้นมาก่อนจะหันมามองหน้าผมและยิ้ม
“พี่ทำไมกินไปหมดแบบนั้นละครับ”
“ทำไมจะกินไม่ได้ก็มันเป็นของขุนนี่”
พี่แวนจับผมไปนั่งคล่อมบนตักพี่แวนพร้อมกับกอดผมไว้แน่น
“ต่อไปก็จัดหนักกันเลยใช่มั้ย”
ผมอ้าปากเหวอเลย เพราะพี่แวนหยิบถุงยางขึ้นมาคาบไว้ที่ปากก่อนจะยักคิ้วมาให้ผม นี่พี่แวนคิดจะเอาผมจริงดิ เอาจริงหรอ
ผมจ้องมองไปที่ถุงยางที่พี่แวนคาบไว้ในปากอย่างตกใจ เพราะว่าไซร์ที่มันเขียนไว้ มันเป็น 56 ซึ่งจากที่ผมลองศึกษาดูมันใหญ่กว่าไซร์ปกติในบ้านเรา นี่พี่แวนจะใส่ถุงนี้จริงหรอ
“พี่แวนใช้ 56 เลยหรอคับ”
“อืม ก็ปกตินะ”
ปกติที่ไหนละคับ นี่มันเกินมาตฐานแล้ว ผมจึงส่ายหัวให้กับคำตอบของพี่แวน แต่พี่แวนกลับผลักผมหงายท้องลงไปนอนแบบที่ไม่ทันตั้งตัวก่อนที่จะใช้ปากกัดซองถุงยางและหยิบเอาไอ้ลูกชายตัวใหญ่ของพี่แวนออกมาสวมใส่
“เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”
พี่แวนพลิกตัวผมให้นอนในท่านอนคว่ำ ผมตกใจนิดนึงนะเพราะพี่แวนเหมือนจะรุนแรงไปหน่อย ก็แต่ก็ยังอยู่ในขั้นที่พอรับได้ แล้วผมก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเพราะพี่แวนใช้ปากบรรจูบไปที่แก้มก้นของผมจนค่อยเพิ่มสกิลเป็นขบกัดเบาๆ ผมรู้ดีอย่างบอกไม่ถูกเลยจริงๆนะ
“ชอบมั้ย”
พี่แวนเอ่ยถามผมที่ตอนนี้กำลังหลับตาพริ้มให้กับลีลารักของพี่แวน ผมได้แต่พยักหน้าเพราะมันเสียวจนพูดอะไรไม่ออกเลย แล้วผมก็เห็นพี่แวนเอื้อมมือไปหยิบอะไรบนหัวเตียงมาก็ไม่รู้เป็นขวดๆมันเหมือนเจลอ่ะ
“อะไรคับพี่แวน”
"เจลหล่อลื่น”
“หะ!!! พี่เคยพาสาวมานอนนี่ด้วยหรอถึงได้มีของแบบนี้บนหัวเตียงอ่ะ”
“ป่าว นี่พี่พึงซื้อมาเมื่อวาน”
ผมขมวดคิ้วด้วยความสงสัยทันที เพราะเจลเหลื่อลื่นมันเอาไว้ใช้ทำเรื่องบนเตียง แล้วพี่แวนก็อยู่กับผมตลอดไม่ได้มีท่าทางว่ามีสาวที่ต้องไปเคลมเลย
“ทำไมมองพี่แบบนั้น”
พี่แวนยิ้มนิดหน่อยก่อนที่จะถามผม
“แล้วพี่แวนซื้อมาทำไมละคับ”
“ก็ซื้อมาใช้กับขุนไง”
คำตอบพี่แวนทำเอาผมไปไม่เป็นเลย นี่พี่แวนวางแผนคิดจะเคลมผมอยู่แล้วหรอเนี้ย ร้ายที่สุดอ่ะ
แล้วพี่แวนก็เทเจลลงที่ลำท่อนเอ็นที่มีถุงยางเคลือบเอาไว้อยู่ จากนั้นพี่แวนก็นอนทับมาที่ตัวผมและยัดมันเข้าไปทันที
“โอ้ยยย พี่แวนเจ็บพี่เบาหน่อย”
“ครั้งแรกมันก็ต้องเจ็บซิวะ พี่ก็ยังไม่เคยหรอกแค่คิดว่านะ”
พี่แวนค่อยๆโยกไปเรื่อยๆอย่างช้าๆ ผมตอนนี้ก็เริ่มแปรเปลี่ยนความเจ็บกลายเป็นความเสียวเรียบร้อยแล้ว มือผมค่อยๆชักไอ้ลูกชายของผมที่เริ่มแข็งตัวอีกครั้งไม่หยุดพร้อมกับเสียงครางที่ดังสนั่นลั่นห้องไปเลย
“โอ้ววว พี่แวน ทั้งจุกทั้งเสียวเลยคับ”
“อืม ซี้ดดด มันตอดรัดดีจังวะ”
พี่แวนกับผมจัดการขย่มชักเย่อกันอยู่บนเตียงอยู่นาน แล้วพี่แวนก็ปล่อยลูกๆของพี่แวนเข้าไปด้านในตัวผม ส่วนผมก็จัดการใช้มือบรรจงสาวให้ตัวเองจนมันพ่นน้ำอออกมาเช่นกัน พี่แวนทิ้งตัวลงมานอนทับบนตัวผมก่อนที่จะหายใจเหนื่อยหอบอยู่ข้างๆหู แล้วพี่แวนก็ชักออกมาแล้วดึงถุงยางออกไปทิ้งที่ปลายเตียง พี่แว่นค่อยๆดึงผมเข้าไปกอดช้าๆ
ผมไม่คิดเลยนะว่ามันจะมีความสุขขนาดนี้มันรู้สึกดีนะ แต่เสียอย่างเดียว เสียตรงคำพูดที่ผมเคยบอกเฮียกับเจ๊ไว้คราวโน้น ว่าผมจะเป็นรุก แต่นี่ดันมารับซะงั้น
แล้วดวงตาของผมก็สบเข้ากับดวงตาของพี่แวนทันทีที่ลืมตาขึ้นมาพี่แวนมองผมไปก็ยิ้มไป ทำเอาผมไปไม่เป็นเลยคับ
"พี่แวนมองอะไรคับ"
"มองคนน่ารัก"
ผมเอาหน้าซุกหมอนทันที ก็คนมันเขินนี่คับ ไหนจะคำพูดหวานๆของ และไหนหน้าตาที่พึ่งจะตื่นอนของพี่แวนอีก คนอะไรพึ่งตื่นแท้ๆ ยังดูโคตรหล่อและเซ็กซี่สุดๆไปเลย
"เดี๋ยวดิ ขึ้นมาตอบก่อน เมื่อคืนพี่ทำมึงขุนเจ็บรึเปล่า"
เสียงนุ่มทุ้มของพี่แวนค่อยๆเอ่ยออกมาข้างๆหูผม ทำเอาผมร้อนไปหมดทั้งตัวเลย
"โคตรเจ็บเลยมากกว่าคับ"
ผมตอบพี่แวนอย่างไม่ต้องคิดเลย เพราะว่ามันเจ็บมากจริงๆนะ
"มีคนเคยบอกว่าหนามยอกก็ต้องเอาหนามบ่ง ถ้าขุนเจ็บแบบนี้พี่ก็ต้องซ้ำใช่มะ"
พี่แวนแสดงสีหน้าหื่นออกมาอย่างชัดเจนเลยหละคับ
"ไม่นะ ผมไม่มีทางทำอีกแน่นอน"
"แล้วคิดว่าจะรอดมั้ยละ"
พี่แวนแสยะยิ้มออกมา ก่อนจะจับผมกดลงกับเตียง บอกเลยนะผมอยากขัดขืนจะแย่ แต่หน้าพี่แวนก็เซ็กซี่เกินที่ผมจะห้ามใจเหมือนกัน
"พี่แวน เดี๋ยวไปโรงแรมสายนะ"
" แล้วไง สายก็สายดิ พี่อยากกินขุนมากกว่านะตอนเนี้ย"
" แต่จะโดนด่าไวพี่"
"เชื่อพี่ดิ เราไปทันแน่นอน"
ผมคงจะฉุดอารมณ์หื่นพี่แวนไม่อยู่แล้วหละคับ เพราะตอนนี้ทั้งสายตาและท่าทางของพี่แวนจ้องแต่จะเอาผมท่าเดียวเลย
"ไม่เอาได้มั้ยคับ เปลี่ยนเป็น 69 แทนได้มั้ยอ่ะ"
ผมค่อยๆยิ้มให้พี่แวนเพราะตอนนี้ผมเจ็บระบมไปหมดถ้าให้เอาอีกครั้งคงจะไข้ขึ้นแน่ๆ ผมจึงเลือกที่จะเอาท่า 69ออกมาต่อรองกับพี่แวนแทน
"อืม น่าสนใจ แต่ถ้าอยากเล่น69จริงๆ ขุนต้องอ้อนพี่ก่อน"
พี่แวนจ้องมองผมกลายๆ แหมเดี๋ยวนี้ลูกเล่นเยอะ ผมจึงเข้าไปหอมซ้ายหอมขวาและจบลงที่จุ๊บปากพี่แวนเบาๆ
" พอใจมั้ยคับพี่แวน"
"อ้อนเก่งนะเรา"
พอพูดจบผมกับพี่แวนก็จัดการมานั้งคร่อมบนตัวผมและอมท่อนเอ็นที่มันพองตัวของกันและกันลิ้นพี่แวนยังคงพลิ้วเหมือนเดิม แต่คราวนี้พี่แวนลงไปเลียเล่นที่ลูกกลมๆ 2 ลูกของผมนะซิคับ โอ้ยยยย ใจจะขาดตายอยู่แล้ว
และผมจะไม่ยอมเสียวตายฝ่ายเดียวแน่ๆ ผมจึงจับท่อนเอ็นขนาดมหิมาไซร์ 56 ของพี่แวนเข้าปากอย่างรวดเร็ว แต่คือแบบมันคับปากมากเลยคับ จนผมเริ่มกลัวว่ามันจะอุดหลอดลมผมตายซะก่อน แต่ถามว่ายอมแพ้มั้ย ไม่เลยคับ
ผมใช้ลิ้นตวัดเลยก่อนที่จะรูดขึ้นรูดลงถึงแม้จะไม่มิดด้ามก็ตาม แต่ที่จะลืมไม่ได้คือเจ้าลูก กลมๆ2ลูกนี่เลยคับผมจัดการอมมันไปหมดทั้ง 2ลูกนี่แหละทำเอาพี่แวนสะดุ้งสุดตัวเลย แบบนี้ผมก็ยิ่งได้ใจอ่ะดิ
ผมกับพี่แวนดูดเลียให้กันอย่างไม่มีใครยอมใครจนสุดท้าย ผมทั้งคู่ก็ปล่อยน้ำออกมา ผมไม่รังเกียจแล้วนะในเมื่อพี่แวนยังกินน้ำผมได้ ผมก็กินน้ำของพี่แวนได้เช่นกัน
พี่แวนรีบดึงผมขึ้นไปกอด ก่อนะจุ๊บที่ปากผมเบาๆ
"อยากนอนกอดแบบนี้ทุกวันเลยอ่ะ"
"แต่เราต้องไปทำงานนะคับ"
"โอเคร งั้นเดี๋ยวค่อยมาจัดหนักตอนเย็นอีกทีละกัน"
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบอะไรเลยนะพี่แวนก็รั้งผมไปอาบน้ำและก็ไม่ต้องบอกเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม ตายแน่ๆน้ำหมดตัวตายแน่ๆคับผม
แล้วสุดท้ายพวกเราก็ไปสายจริงๆด้วย และพอมาถึงทุกคนก็มองแบบว่าสายตาที่ตำหนิ เพราะพี่เรสต้องมายืนหน้าเตาแทนพี่แวน และฝีมือของพี่เรสก็ยังไม่ถึงขั้นซะด้วย
“เชฟทำไมมาสายคับเนี้ย ผมสั่นไปหมดแล้วนะ”
พี่เรสรีบยืนตะหลิวให้พี่แวนทันทีด้วยมือที่สั่นเป็นเจ้าเข้าเลย ดูก็รู้คับว่าพี่เรสตื่นเต้นขนาดไหน
“อยู่มาตั้งนานแล้วไอ้เรส ทำไมยังไม่กล้ายืนหน้าเตาอีก”
“ผมยังทำได้ไม่ดีเท่าเชฟคับ”
“แล้วถ้าเกิดฉันตายขึ้นมาละใครจะทำแทน”
เงียบคับทุกอย่างในครัวไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาเลย แล้วตอนนี้ผมก็เห็นน้ำตาของพี่เรสค่อยๆไหล พี่เรจึงจับบ่าพี่เรสเพื่อปลอบใจ
“แต่นี่มันไม่ใช่ความผิดของเรสนะคะเชฟ เชฟนั่นแหละที่มาสาย”
“แนน เธอฟังฉันนะ ถ้าเกิดฉันลาออก หรือเดินไปซื้อของแล้วรถชนตาย ซึ่งในขณะที่มีลูกค้าเข้ามา เธอจะให้แขกรอฉันที่ตายไปแล้วอย่างงั้นหรอ”
พี่แวนขึ้นเสียงใส่พี่แนนที่ยืนจ้องหน้าอยู่ แต่ผมว่าพี่แวนพูดมีเหตุผลนะ เพราะบางอย่างมันไม่มีอะไรแน่นอน ทุกคนต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ได้ แล้วอีกอย่างพี่เรสได้รับมอบหมายจากพี่แวนให้เป็นเชฟสำรอง แต่พอถึงสถานการณ์จริงๆพี่เรสกลับทำไม่ได้
“มันไม่ใช่เพราะเหตุผลอื่นเหรอคะที่ทำให้เชฟมาทำงานช้า แล้วก็ทำเป็นโมโหกลบเกลื่อนแบบนี้”
พี่แนนหันมามองที่ผม ทำเอาทุกคนหันตามกันหมด พี่กิ๊กจึงเข้ามาเกาะแขนผมเอาไว้ก่อนจะหันไปดุพี่แนนเบาๆ
“แกอย่ามาโทษน้องขุนฉันนะไอ้แนน เพราะเชฟมาสายน้องขุนที่ติดรถมาด้วยเลยสายตามไป”
พี่แนนเอาหน้ามาซบที่แขนผม พี่แวนจึงจ้องอย่างไม่พอใจ ซึ่งนั่นทำให้ผมเสียวสันหลังวาบเลยคับ
“ ใช่ฉันมาสายเพราะฉันตั้งใจจะให้สาย รู้มั้ยเพราะอะไร”
พี่แวนหันไปมองพี่เรสที่ก้มหน้าอย่างเดียวด้วยสายตาที่ซอฟลงไม่ได้ดุเหมือนตอนแรก
“ไม่ทราบคับ”
“เพราะฉันไว้ใจแกไง แกคือลูกศิษย์ที่ฉันสอนมาเองกับมือและฉันก็เชื่อใจแก”
สิ้นสุดคำพูดพี่แวนพี่เรสก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนักเรียกได้ว่าน้ำตาแตกเลยก็ได้คับ พี่เรจึงกอดพี่เรสเพื่อปลอบใจ จะว่าไปแฝดคู่นี้เขารักกันดีนะ
“ผมขอโทษคับเชฟ ต่อไปผมจะพยายามให้ดีที่สุด ผมขอโทษคับ”
“เออ คราวนี้ถือว่าแกยังครองสถานการณ์ได้ดี ฉันจะไม่ว่าอะไร แต่คราวหนัา อย่าสั่นแบบนี้อีก”
“คับเชฟ”
แล้วพี่แวนก็หันมามองพี่แนนที่ยืนหน้าบึ้งอยู่ ซึ่งพี่แวนก็จ้องแบบตาไม่กระพริบเลย
“แนน ตามฉันมา”
- Writer
