ชนชั้นสูงมิใช่พวกขี้ขลาดตาขาวทุกคนหรอกนะ…
คำพูดของคุณหนูหลินซียังคงก้องอยู่ในหัวของนางไม่หยุด
หลังจากกล่าวจบ คุณหนูหลินซีพลันพุ่งตัวเข้าไปประจันหน้ากับอาจารย์โจวอี้อย่างดุเดือด
เม่ยอินคาดไม่ถึงเลยว่าคุณหนูหลินซีจะสามารถสู้กับอาจารย์โจวอี้ได้อย่างสูสีถึงเพียงนี้ ทั้งสองผลัดกันรุกผลัดกันรับไปมา
ทุกการตวัดกระบี่แต่ละครั้งของคุณหนูหลินซีดูสง่างาม แต่ก็แฝงไปด้วยความดุดัน ทั้งความเร็วในการฟันแต่ล่ะครั้งยังรวดเร็วเสียจนไม่อาจมีใครมองได้ทัน ยกเว้นเพียงอาจารย์โจวอี้
เคร้ง! เคร้ง!
“ดีมาก ดีมาก คุณหนูหลินซี ฮ่าๆ สมแล้วที่เป็นถึงสายเลือดของราชวงศ์จิ้น…” อาจารย์โจวอี้หัวเราะร่า ทั้งๆ ที่ตัวนางเองก็เกลียดพวกชนชั้นสูงยิ่งกว่าใคร ทั้งๆ ที่คนตรงหน้าเป็นถึงคุณหนูผู้สูงศักดิ์แห่งสกุลหลิน
เม่ยอินคิดมาตลอดว่าในสายตาของอาจารย์โจวอี้คงจะมีแต่ความเกลียดชังพวกชนชั้นสูงที่คอยกดขี่ข่มเหงบรรดาสามัญชน แต่ทำไมพอ
