“แล้วหนานกงอวิ๋นมู่ละ?” หลินซีเอ่ยถามเมื่อกวาดตามองรอบๆ แล้วไม่เห็นเขามาด้วย
“พวกเราลองชวนแล้ว เจ้านั่นก็บอกว่า ข้าไม่มีทางที่จะไปเกลือกกลั้วกับสามัญชน อีกทั้งคุณหนูผู้ไร้พลังสวรรค์ยังเป็นคนสอนอีก…ข้ายิ่งไม่อยากไปยุ่ง ” เวิ่นหลงทำสีหน้าและน้ำเสียงเลียนแบบหนานกงอวิ๋นมู่ขณะกล่าว
ทำเอาหลินซีและศิษย์คนอื่นๆ หลุดหัวเราะออกมา
“ฮ่าๆ ก็สมกับเป็นหนานกงอวิ๋นมู่ดี ข้าไม่หวงความรู้หรอกนะ จะช่วยสอนให้ทุกคนเลย ส่วนเรื่องของหนานกงอวิ๋นมู่ เดี๋ยวข้าจะจัดการเอง…”
หลินซีเอ่ยพร้อมกับให้เม่ยอินพาทุกคนไปหยิบอาวุธสำหรับการฝึกที่พวกเขาถนัด
ทว่าก่อนที่จะได้เริ่มการฝึกสอน ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นกลางอากาศ พร้อมกับอักขระสีทองปรากฏกลางอากาศอย่างประหลาด
หลินซีขมวดคิ้วมุ่นหลังจากได้อ่านอักขระสีทองที่ลอยกลางอากาศ
‘ ขอเชิญเหล่าขุนนางและเหล่าบรรดาชนชั้นสูงเข้าร่วมงานเลี้ยงที่พระราชวังแคว้นหลาน ’
ไวกว่าที่คิดไว้
