Chapter 22
AGATHA…
MULA NANG UMUWI si Keiran kanina hindi na siya mapakali. Tulad ngayon na kung ano-ano ang kinukuting-ting sa loob ng kwarto. Nand’yang tatayo siya tapos uupo sa may kama sa tabi ng night-stand tapos tatayo pupunta ng banyo o hindi kaya sa walk-in closet niya.
“Pumirmi ka na nga K, nahihilo na ako sa ‘yo.” Sita ko sa kanya.
Tinignan lang ako nito, bago lumabas ulit ng kwarto para lang bumalik na may dalang malaking unan. Nakita ko na ang unan na ‘yon sa kabilang kwarto, iyong ginawang bodega ni Keiran.
“Aanuhin mo ‘yan?” tanong ko sa kanya na nagtataka.
“Proteksyon mo sa akin,” sabi niya na ikinataas ng mga kilay ko.
Hindi naman ako tanga para hindi ko maintindihan iyong gusto niyang ipahiwatig sa sinabi niyang iyon sa akin.
“Bakit gagapangin mo ba ako?” nakata
